Ενημερωτικό Δελτίο του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας «Ο Λεωνίδας» [Πολιτιστικός - Προοδευ

Friday 10 November 2000

Για την ενίσχυση των Ελληνικών στο Φλίντερς

Μια εκδήλωση με ένα αξιόλογο στόχο πραγματοποίησε την Κυριακή 29 Οκτώβρη ο Παλλακωνικός Σύλλογος «Λεωνίδας» της Αδελαΐδας. Την οικονομική ενίσχυση του Τμήματος Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Φλίντερς.

Πρόκειται για ένα σκοπό που πρέπει να ενισχύεται, με νύχια και με δόντια, από όλους μας. Ο καθένας απ’ τη δική του σκοπιά, τόσο ως άτομα καθώς επίσης ως οργανωμένη παροικία. Η ρίζα μας, Η δύναμή μας, το μεγαλείο της φυλής είναι η γλώσσα μας, ο ανεπανάληπτος πολιτισμός μας.

Στο Πανεπιστήμιο Φλίντερς γίνεται μια σπουδαία εργασία, ένα έργο που πρέπει να το αγκαλιάσει ολόκληρη η παροικία. Αφορά το μέλλον του πολιτισμού μας σ’ αυτή τη χώρα. Εκατοντάδες παιδιά, Ελληνόπουλα, παρακολούθησαν και παρακολουθούν μαθήματα Ελληνικών σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Γίνονται πανεπιστημιακά συνέδρια, έρευνες, προγράμματα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Υπάρχει συμμετοχή του τμήματος σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια με προβολή της ελληνικής παροικίας.

Είναι αξιέπαινη η πρωτοβουλία του «Λεωνίδα» με το άξιο συμβούλιο του – η πρόεδρος του οποίου δ. Κατερίνα Ροζακλή έχει σπουδάσει Ελληνικά στο τμήμα του Φλίντερς.

Η συμπαράσταση όλων μας είναι απαραίτητη και όπως τόνισε ο καθηγητής Μιχάλης Τσιανίκας, όταν ξέρουμε ότι έχουμε πίσω μας ηθική και οικονομική βοήθεια, μας δίνει θάρρος και δύναμη για να πετύχουμε τους στόχους μας.

Η συμμετοχή του κόσμου ήταν μεγάλη και η οικονομική υποστήριξη αρκετά αξιόλογη. Μπράβο σε όλους όσοι βοήθησαν.
(Άρθρο του Γιώργου Τσαμαντάνη, Αναδημοσιεύεται από Παροικιακό Βήμα, έκδοση Νοέμβρη)

Wednesday 1 November 2000

Τραγωδία στο Μονοδέντρι ... δεν ξεχνάμε!

Από την εκδήλωση τιμής στο Μονοδέντρι
26 Νοεμβρίου 2000
Τους ήρωες του Μονοδεντριού θα τιμήσει και φέτος ο Παλλακωνικός Σύλλογος Νότιας Αυστραλίας στο μηνιάτικο μπάρμπεκιου την Κυριακή 26 του Νοέμβρη στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο της Αδελαΐδας.

Στις 26 του Νοέμβρη 1943, τον καιρό της γερμανοϊταλικής κατοχής, στο Μονοδέντρι, 26 χιλιόμετρα στο δρόμο από την Σπάρτη για την Τρίπολη, εκτελεστήκανε 118 Λάκωνες αγωνιστές της εθνικής αντίστασης. Οι Γερμανοί τους είχανε συλλάβει με υπόδειξη των προδοτών και τους είχανε μεταφέρει στις φυλακές της Τρίπολης.

Είχανε, λένε, πιάσει όλους τους μορφωμένους της Σπάρτης. Η διαταγή του Γερμανού διοικητή ήτανε να πάρουνε για θανάτωση 100 από τις φυλακές της Τρίπολης. Στο δρόμο για την εκτέλεση όμως συλλαβαίνανε όποιον βλέπανε κι έτσι γινήκανε 118. Τους πήγανε στον τόπο της εκτέλεσης και τους «θερίσανε σαν στάχυα στα χωράφια.»

Ανάμεσα τους ήτανε κι ο γιατρός Χρήστος Καρβούνης στον οποίον δίνανε χάρη επειδή είχε σπουδάσει στη Γερμανία και ήξερε τα Γερμανικά. Εκείνος όμως αρνήθηκε την χάρη που του δίνανε απαιτώντας να μην γίνει καμιά εκτέλεση. Είπε ότι η ζωή του δεν αξίζει τίποτα μέσα σε τόσους νεκρούς.

Ο λαός της Λακωνίας θρήνησε τον χαμό των παλικαριών με πολλά μοιρολόγια, ποιήματα και τραγούδια. Το παρακάτω είναι ένα από τα μοιρολόγια που γραφτήκανε για τους ήρωες του Μονοδεντριού.

Τρεις περδικούλες κάθονται σε μοναχό κλαράκι.

Έχουν λυπητερή λαλιά πικρό το μοιρολόι.

Τι είν' το κακό που γίνεται στο μαύρο Μονοδέντρι.

Γιατί είναι λιάστρα τα κορμιά και θάλασσα το αίμα.

Μετρούν κουφάρια στην σειρά μα μετρημό δεν έχουν.

Κι ανάμεσα στα αίματα ψιλή φωνούλα βγαίνει

προδότες μας παρέδωσαν στον γερμανών τα χέρια

Κοιμήσου Χρήστε αθάνατε λαοφιλή Καρβούνη

Κοιμήσου ήρωα γιατρέ που αξέχαστος θα μείνεις.

Γιατράκο Γιώργο ξακουστέ αγωνιστή με δράση

που τη μεγάλη σου καρδιά κανείς δεν θα ξεχάσει,

Φικιώρη, Ζιβανόπουλοι, Χιε και Παπαστάθη

συ Καρτερούλη Κεχαγιά και συ Ζερβομπεάκο



ποιόν να πρωτοθυμηθώ και ποιόν να πρωτογράψωκαι το ρητό για τους ήρωες που τους αξίζει


Στείλτε συνδέσμους φτερωτούς να παν να πουν στη μάνα μας τη Σπάρτη ότι εδώ επέσαμε σαν γνήσια παιδιά της.