Ενημερωτικό Δελτίο του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας «Ο Λεωνίδας» [Πολιτιστικός - Προοδευ

Monday 24 December 2012

Χριστουγεννιάτικες Ευχές



Παλλακωνικός Σύλλογος Νότιας Αυστραλίας "Ο Λεωνίδας

Ο Παλλακωνικός Σύλλογος Νότιας Αυστραλίας "Ο Λεωνίδας" σας εύχεται, ολόψυχα, καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος.

Παν-Λακωνικός Σύλλογος Σύδνεϋ και Νέας Νότιας Ουαλίας "Οι Σπαρτιάτες"

Ο πρόεδρος και το Διοικητικό Συμβούλιο του Παν-Λακωνικού Συλλόγου Σύδνεϋ και Νέας Νότιας Ουαλίας "Οι Σπαρτιάτες" σας εύχονται καλά Χριστούγεννα και κάθε ευτυχία το νέο έτος 2013

Αδελφότης Ζαρακιτών "Ο Λεωνίδας" Μπρισμπέιν

Προς το αδελφικό μας σωματείο

Αγαπητοί φίλοι

Το διοικητικό συμβούλιο της Αδελφότης Ζαρακιτών "Ο Λεωνίδας" Μπρισμπέιν εύχεται σε σας και τα μέλη της αδελφότητάς σας Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το Νέο Έτος.

Με εκτίμηση

Εκ μέους του Διοικητικού Συμβουλίου

Ιωάννης Μπέλεσης

Πρόεδρος

Αδελφότητα Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας

Η Αδελφότητα Καριτσιωτών Νότιας Αυστραλίας σας εύχεται καλές γιορτές, χαρούμενος και ευτυχισμένος να είναι ο καινούργιος χρόνος 2013.

Wednesday 5 December 2012

Η Φωτογραφία τιου Μήνα Δεκέμβρη 2012:Διαγωνισμός Σπιτίσιων Κρασιών 2003


Στην αναμνηστική φωτογραφία του Δεκέμβρη 2012 απεικονίζονται από το διαγωνισμό σπιτίσιων κρασιών του 2003 οι τρεις βραβευμένοι για τα δημοφιλέστερα κρασιά από αριστερά: 2ος Δημήτρης Τζερεφός (Καστανιά Νεάπολης), 1ος Λεωνίδας Καρήδης (Μιστρά), 3ος Παντελής Νικηφόρος (Παντάνασα).

Monday 19 November 2012

Η Φωτογραφία του Μήνα Νοέμβρη 2012: Νιόπαντροι στην Καστανιά

Στην αναμνηστική φωτογραφία του Νοέμβρη 2012 απεικονίζεται το νεαρό ζευγάρι Ευάγγελος και Σταυρούλα Πάντου, πρώτοι αριστερά, μεταξύ χωριανούς και φίλους στην Καστανιά, σημερινό Καστόρειο, τον Απρίλιο 1951, δυόμισι χρόνια πριν μεταναστεύσουν στην Αυστραλία. 

Τη φωτογραφία παραχώρησε η Σταυρούλα Πάντου.

Wednesday 31 October 2012

Προσώπων Τόποι: Νικηφόρος Βρεττάκος

ΔΗΜΟΣ ΕΥΡΩΤΑ ΣΚΑΛΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ: ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΠΟΙ - ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ


Το 3ο επεισόδιο της σειράς «ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΠΟΙ» παρακολουθεί τονποιητικό λόγο του ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ και τα φυσιολατρικά σύμβολα της ποίησής του, με κυρίαρχο το βουνό του Ταΰγετου με το οποίο ο ποιητής συνδέεται ιδιαίτερα. Τονίζεται επίσης η εναργής σχέση του με τον γενέθλιο τόπο του, την Πλούμιτσα Λακωνίας, από όπου προέρχονται τα παιδικά του βιώματα και οι εικόνες που διατρέχουν τις ποιητικές του συλλογές.

Η φιλόλογος και διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΚΟΥΡΟΥ-ΧΡΟΝΗ αναλύει την έννοια της εντοπιότητας στο ποιητικό έργο του Ν. ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ, το σημαντικό ρόλο της φύσης στην αισθητική αγωγή του ποιητή, τις συμβολικές προεκτάσεις του Ταΰγετου και τη λειτουργία του ως αισθητικού και ηθικού δείκτη για τον ποιητικό του προσανατολισμό. Ο φιλόλογος και θεολόγος ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ εξετάζει τη θρησκευτικότητα στην ποίηση του ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ, τις μορφές με τις οποίες συναντάται και τη σχέση της με τις έννοιες του χριστιανισμού. Γίνεται επίσης αναφορά στις ουμανιστικές αξίες που συνδέονται με το ποιητικό του όραμα, όπως την ελευθερία, τον άνθρωπο και την αγάπη. Τέλος, για την ποίηση του Ν. ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ μιλάει ο φίλος του φιλέλληνας Γάλλος διανοούμενος ΡΟΖΕ ΜΙΛΛΙΕΞ και μεταξύ άλλων αφηγείται την ανάβαση που έκαναν μαζί σε κορυφή του Ταΰγετου περιγράφοντας τη βιωματική σχέση του ποιητή με το βουνό.

Κατά τη διάρκεια της εκπομπής ακούγεται η φωνή του ίδιου του ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ να απαγγέλλει ποιήματά του.

Tuesday 30 October 2012

Η Φωτογραφία του Μήνα Οκτώβρη 2012: Παλαιό Διοικητικό Συμβούλιο

Στην αναμνηστική φωτογραφία του Οκτώβρη 2012 απεικονίζεται παλαιό διοικητικό συμβούλιο από τη δεκαετία του 1970 ή 80.Από αριστερά Βαγγέλης Μαλαβάζος, Παναγάκης, Κώστας Μαλαβάζος, Διαμαντής Μαλαβάζος, Πέτρος Κοντούρης, Τάσος Πήλιουρας και Παναγιώτης Τζάρας.
 


Monday 22 October 2012

Τρέισι Σπυριδάκου: Από την Γράμμουσα στο Χόλιγουντ


Κατάφερε να διακριθεί ανάμεσα σε χιλιάδες συναδέλφους της και να γίνει η νούμερο ένα τηλεοπτική περσόνα τη Βόρειας Αμερικής και του Καναδά.
 
Η Λάκαινα Τρέισι Σπυριδάκου, κόρη του Γεωργίου και της Αναστασίας Σπυριδάκου από την Γράμμουσα, κατάφερε να κατακτήσει το Χόλιγουντ με την εμφάνιση και το ταλέντο της.

Δεν είναι και λίγο να σε χαρακτηρίζουν ως η νέα Τζένιφερ Άνιστον. Η ταλαντούχα ηθοποιός κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο της πετυχημένης τηλεοπτικής σειράς «
Επανάσταση» οι οποία έχει γύρω στους 13.000.000 φανατικούς τηλεθεατές.
 
Aν και γεννήθηκε στο Γουίνιπεγκ, Καναδά, η Τρέισι πέρασε τα παιδικά της χρόνια, από τεσσάρων έως εννιά, στη Σκάλα Λακωνίας. Οι ορίζοντες προς μια λαμπρή καριέρα άνοιξαν για την ηθοποιό όταν οι γονείς της αποφάσισαν να επιστρέψουν στον Καναδά και ν’ ασχοληθούν με το εστιατόριο που διατηρούσαν εκεί.

Είναι περήφανη για την ελληνική της καταγωγή, δεν ξεχνά την πατρίδα και τρελαίνεται για διακοπές στην Ελλάδα έτσι όποτε τις το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις της ταξιδεύει στη Σκάλα.

Η Τρέσι άρχισε ηθοποιία στο Γυμνάσιο και σπούδασε στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ηθοποιών της Μανιτόμπα. Αποφοίτησε από το Oak Park High School στο Γουίνιπεγκ. Πήγε στο Βανκούβερ το 2007 για να επιδιώξει καριέρα ως ηθοποιός και μέσα σε λίγες εβδομάδες κέρδισε τον πρώτο τηλεοπτικό της ρόλο. Το 2009, κέρδισε το πρώτο πρωταγωνιστικό της ρόλο στην καναδική σειρά Majority Rules! Το 2011 έκανε το ντεμπούτο της σε ταινία μεγάλου μήκους "Πλανήτης των Πιθήκων". Φέτος κέρδισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην τηλεοπτική σειρά του NBC "Επανάσταση".

Thursday 18 October 2012

Ομοσπονδοποίηση Πελοποννησιακών Συλλόγων: Άπιαστο όνειρο ή αναπόφευκτη προοπτική


Όλοι το ξέρουμε ότι κάτι πρέπει να κάνουμε έτσι ώστε ο σύλλογός μας, όπως όλοι οι σύλλογοι και η αδελφότητες στην παροικία, να συνεχίσει να έχει νόημα για τα παιδιά μας και τις επόμενες γενεές.

Ο Παλλακωνικός Σύλλογος που σήμερα αριθμεί 430 μέλη, 210 γυναίκες και 220 άνδρες, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής παροικίας της Αδελαΐδας εδώ και 46 χρόνια, γι αυτό και η ειδική χοροεσπερίδα το Σάββατο βράδυ 20 Οκτωβρίου στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο.

Ιδρύθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1966 από νεοφερμένους Λάκωνες μετανάστες κατά κύριο λόγο να συμπληρώσει ένα σημαντικό κοινωνικό και πολιτιστικό κενό στη ζωή τους, μια ανάσα κάθε τόσο από την καθημερινότητα της σκληρής δουλειάς στα εργοστάσια της Αδελαΐδας ή τους μπαξέδες στους λόφους που περιβάλλουν την πόλη.

Πέρα από ένα μακρύ κατάλογο υψηλών, ωραίων και φιλανθρωπικών στόχων όπως αναφέρονται στο πρώτο καταστατικό, ο Σύλλογος χρησίμευσε να φέρει μαζί συμπατριώτες με κοινά ενδιαφέροντα και καταγωγή. Τους έδωσε την ευκαιρία να απολαμβάνουν μαζί την δικιά τους παρέα, πολιτισμό, μουσική και χορό. Εξίσου σημαντικό τους κράτησε κοντά, επέτρεψε στα παιδιά τους, νεαρούς και νεαρές να γνωριστούν αναμεταξύ τους και μάθουν τα ήθη και έθιμα των προγόνων τους.

Η πρώτη χοροεσπερίδα το βράδυ του Σαββάτου, 27 Μαΐου 1967, στο Ολύμπικ Χολ, όπως αναμενόταν είχε μεγάλη επιτυχία. Τέτοιες επιτυχίες έχουν επαναληφθεί εκατοντάδες φορές από τότε. Σήμερα, ο σύλλογος κατέχει ισχυρή βάση μελών, έχει το δικό του οικογενειακό κέντρο και βρίσκεται σε ικανοποιητική οικονομική κατάσταση. Κι όμως αντιμετωπίζει την πλέον αναπόφευκτη πρόκληση, τόσο σίγουρη όσο η νύχτα ακολουθεί τη μέρα, ο θάνατος και οι φόροι. Τα μέλη μας όσο και να κάνει γερνούν ενώ οι ποιο νέοι δεν φαίνεται να βρίσκουν στην πολυάσχολη ζωή τους αρκετή σχέση με το σύλλογο. Έχουμε πολύ λίγα ενεργά μέλη κάτω των 55 ετών. Και έτσι το ερώτημα είναι τι κάνουμε γι 'αυτό; Υπάρχει επόμενο βήμα, και αν ναι, τι είναι;


Να συνεχίζουμε να αναπαράγουμε τις ίδιες εκδηλώσεις που αρέσουν στη γενιάς μας, αλλά αποτυγχάνουν να αγκαλιάσουν τις οικογένειες και τους πιο νέους ή να επιδιώκουμε μια εναλλακτική λύση;

Τολμούμε να κοιτάξουμε πέρα ​​από τους στενούς γνωστούς που έχουμε τόσα χρόνια ή μήπως ήρθε η ώρα για μια νέα προσέγγιση;

Μια ιδέα που κερδίζει όλο και περισσότερη υποστήριξη είναι η αναβάθμιση της Πελοποννησιακής Ομοσπονδίας. Ιδρύθηκε το 1992 κι έχει στην καρδιά της την σύσφιξη των έξι σωματείων μελών της κάτω από μια ομπρέλα έτσι ώστε να αποτελεί ένα σύνδεσμο συλλόγων και να είναι σε καλύτερη θέση να καλύψει τις ανάγκες μιας ευρύτερης σύνθεσης μελών, συγκεκριμένα την παραδοσιακή βάση της, αλλά και πιο κρίσιμα νεότερα άτομα, νεότερες οικογένειες και τα παιδιά τους.

Εκτός από τον Παλλακωνικό Σύλλογο, η Πελοποννησιακή Ομοσπονδία αποτελείται από πέντε άλλα σωματεία μέλη: Αργοναυπλιακό Σύλλογο «Το Παλαμήδι», Παναρκαδικό Σύλλογο «Ο Κολοκοτρώνης», Μεσσηνιακό Σύλλογο, Σύλλογο Ηλείων «Ολυμπιακή Φλόγα», και Κορινθιακό Σύλλογο.

Μια τέτοια συνεργασία απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό, προκειμένου να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του κάθε συλλόγου μέλους, καθώς και τις ανάγκες όλων των γενεών των Πελοποννήσιων της Αδελαΐδας. Θα παρακολουθήσουμε την πορεία αυτή με μεγάλο ενδιαφέρον, καλή θέληση και υποστήριξη προκειμένου να μετατρέψουμε μια ευχή σε αναπόφευκτη πραγματικότητα.

 
We all know that we must do something so that our club, like all regional clubs and brotherhoods in the Greek community of Adelaide, remains relevant to our children and subsequent generations.

The Pan-Laconian Society, now numbering 430 members, 210 women and 220 men, has been an inseparable part of the Greek community in this city for 46 years, hence the special celebration with a Saturday night dance on October 20 at the Pan-Laconian Family Centre.

It was established on 2 October 1966 by newly arrived Laconian migrants chiefly to fill an important social and cultural void in their lives, a respite every so often from the daily grind of hard manual labour in the factories of Adelaide or the market gardens of the nearby hills.

In addition to a long list of noble, altruistic and philanthropic objectives as set out in the original constitution, the organisation served as a focal point of social contact for people of like interests and ancestry. It provided opportunities to enjoy their own company, culture, music and dance. Just as importantly it kept them together and introduced their children, young men and women, to each other as well as the customs and traditions of their ancestry.

Its inaugural dance on Saturday night, 27 May 1967, at Olympic Hall as expected was a great success. Such accomplishments have been replicated hundreds of times since then. Today, the club finds itself with a strong membership base, its own family centre and in a comfortable financial position yet it is confronted by the most inevitable of challenges; as certain as night following day, death and taxes. Our membership is quickly aging and our younger people do not seem to find the organisation relevant enough in their busy lives. We have very few active members under 55. And so the question is what do we do about it? Is there a next step, and if so what is it?

Do we continue reproducing the same kind of functions which are very popular among our generation but fail to embrace younger families and people or do we seek an alternative?

Dare we look beyond the closely-knit group that we have been part of for so long ? Is it time for a fresh approach?

One idea that is gaining more and more support is that of boosting the role of the Peloponnesian Federation founded in 1992 which has at its heart the bringing together of its six member clubs under one umbrella constituting a partnership of clubs better able to cater for the needs of a more diverse membership, most particularly age groups; namely its traditional senior base but also critically younger people, younger families and their children.

As well as the Pan-Laconian Society, the Peloponnesian Federation is made up of five other regional brotherhoods or clubs: Argo-Nafpliakos Association "To Palamidi", Panarcadian Association "Kolokotronis", Corinthian Society, Messinian Association, and the Elion Society "The Olympic Flame".

Such a partnership requires careful planning in order to cater for the aspirations of each member club as well as the needs of all generations of the Peloponnesian community. We will follow any development towards this with great interest, goodwill and support in order to turn a pipedream into an inevitability.
 
 

Thursday 27 September 2012

Η Φωτογραφία του Μήνα Σεπτέμβρη 2012: Κατασκευή πλίθρων στο Βρονταμά 1954

Στην αναμνηστική φωτογραφία του Σεπτέμβρη 2012 απεικονίζονται Βρονταμίτες γύρο το 1954 να φτιάχνουν πλίθρες, τούβλα από λάσπη και άχυρο, που στεγνά και ξερά ήταν το κύριο οικοδομικό υλικό στο Βρονταμά εκείνα τα χρόνια. Από αριστερά Δημήτρης Νίκιας κρατάει το τελάρο, Νικόλας Μιχαλαριάς (ή Τσιρίγος), 17χρονος Χρήστος Γ. Βλάχος, πιθανόν ο Σπύρος Παπαγεωργάκης, Παναγιώτης Μιχαλαριάς, Γιώργης Μιχαλαριάς και ο μικρός του γιος Θεόδωρος.

Τη φωτογραφία παραχώρησε ο Χρήστος Γεω. Βλάχος.

Monday 3 September 2012

Χρόνια Πολλά Μπαμπάδες και Παππούδες!

Ο μήνας Σεπτέμβρης στον Παλλακωνικό Σύλλογο είναι αφιερωμένος στους πατεράδες και τους παππούδες. Την πρώτη Κυριακή, 2 του μηνός, θα γιορτάσουμε τη Γιορτή του Πατέρα, ενώ την τελευταία Κυριακή, 30 του μηνός, θα αναγνωρίσουμε τους παππούδες.

Έτσι είναι ιδιαίτερος μήνας εορτασμού των σπουδαίων αυτών ατόμων στην οικογενειακή ζωή. Συχνά ξεχνάμε τις θυσίες των πατεράδων και το ρόλο που διαδραματίζουν οι παππούδες στη διαμόρφωση τόσο της στενής όσο και της ευρύτερης οικογένειας.

Η Γιορτή του Πατέρα δίνει την ευκαιρία να εκφράσουμε την αγάπη και τη φροντίδα για αυτόν τον άντρα, που αν και οι καιροί έχουν αλλάξει, συνεχίζει να έχει στους ώμους του την ευθύνη της ασφάλειας και της οικονομικής άνεσης της οικογένειάς του, χωρίς να μειώνεται ούτε στο ελάχιστο η συμμετοχή του στην ανατροφή και διαπαιδαγώγηση των παιδιών.

Η Γιορτή του Παππού, μοναδική στον Παλλακωνικό Σύλλογο, είναι μια ημέρα για να αναγνωρίσουμε τη σημαντική συμβολή των παππούδων στο μεγάλωμα των εγγονιών τους.


Δεν είναι καθόλου εύκολο για τους πατεράδες και τους παππούδες να εκπληρώσουν όλες αυτές τις ευθύνες. Σίγουρα χρειάζονται συμπαράσταση τόσο την υπομονή και την κατανόηση όσο την αγάπη και τη συνεχή έννοια μας.


Κάθε πατέρας βιώνει καθημερινά την έννοια της ευθύνης για την οικογένειά του. Κάθε παππούς έχει τόσο τα παιδιά του όσο και τα εγγόνια πάντα στο νου.


Να κλείσουμε με λίγες βασικές συμβουλές που κάθε Αυστραλοέλληνας πρέπει να έχει στο νου ως ο πατέρας ή ο παππούς.

  • Μην είστε ο πατέρας που λείπει από το σπίτι
  • Πάνω από όλα, δείξετε αγάπη στα παιδιά σας
  • Αλά μάθετε να μην τους κάνετε κάθε χατίρι, λέτε και όχι και να επιμένετε όταν χρειάζεται
  • Κατά κανόνα, να τους μιλάτε σωστά Ελληνικά, ακόμα και όταν αυτά απαντάνε στα αγγλικά. Δεν υπάρχει κίνδυνος να μη μάθουν αγγλικά, ο πραγματικός κίνδυνος είναι να μη γνωρίζουν τη μητρική τους γλώσσα
  • Διηγείται τους παραμύθια που θυμάστε από τα παιδικά σας χρόνια
  • Αφήστε τα να παίξουν, και δεν εννοούμε μόνο με ηλεκτρονικά παιχνίδια. Παίξτε μ’ αυτά παραδοσιακά ελληνικά παιχνίδια που εσείς ξέρετε.
  • Το χιούμορ βοηθάει σε όλες τις δύσκολες καταστάσεις, εξασκήστε το
  • Μην θεωρείτε ότι υπάρχουν αποκλειστικά υποχρεώσεις για τη μητέρα, μοιραστείτε τα πάντα με τη σύζυγό σας
  • Διδάξτε τους να είναι αυτόνομα και ανεξάρτητα, είναι το πολυτιμότερο εφόδιο που μπορείτε να τους δώσετε
  • Εκμεταλλευτείτε κάθε στιγμή που έχετε διαθέσιμη για τα παιδιά σας, ο χρόνος περνά απίστευτα γρήγορα
  • Στα παιδιά αρέσει να αποφασίζουν, διδάξτε τους τον τρόπο 

Friday 24 August 2012

100 Years of Poet Vrettakos


The Pan-Laconian Society of SA enthusiastically welcomes the initiative of the Adelaide Hellenic Cultural Festival Odyssey to honour the famous Laconian poet with the live performance "Echoes" on Thursday 11 October at Olympic Hall. All members are encouraged to attend, enjoy the performance and pay tribute to the great legacy of the celebrated Laconian.  



Adelaide's Hellenic Cultural Festival Odyssey enters its 7th year as the Greek Orthodox Community of SA inc. (GOCSA) once again presents a series of exciting arts and cultural events from 22 September to 13 October.
 
With this year's theme being a celebration of Hellenism, the 2012 Odyssey will celebrate all things that make us 'Greek', as we look into the window of our culture.

 
Throughout the duration of the festival, this year's hub, Olympic Hall will play host to exhibitions, lectures, documentaries, musical and theatrical events, school holiday workshops, a cafeteria and taverna and the inaugural Odyssey 'In The City' event which will see activities spill into Franklin street for a two day street festival on the October Long weekend, featuring food, entertainment, wine and dance.

 
Be part of this journey into our world of Hellenism at the 7th annual Adelaide Hellenic Cultural Festival Odyssey 22 September to 13 October, 2012.

Look out for Odyssey brochures and posters or check out this years program online at www.odysseyfestival.com.au

Thursday 23 August 2012

Μετά από ένα χρόνο στο Facebook

(Family Trees of Southern Parnon)


Στις 21 Αυγούστου του 2011 ο Γρηγόρης Κόντος δημιούργησε τη σελίδα Family Trees of Southern Parnon στο Facebook, με στόχο «να φέρει σε επαφή τους Λάκωνες παγκοσμίως και να βοηθήσει στο έργο της κατασκευής των γενεαλογικών δέντρων των οικογενειών του Νοτίου Πάρνωνα».

Ένας χρόνος πέρασε από τότε και φαίνεται πως οι προσδοκίες του Κόντου και της υπόλοιπης ομάδας πραγματοποιήθηκαν. 180 περίπου άτομα έχουν ήδη δηλώσει πως «τους αρέσει» η σελίδα και σε κάθε δημοσίευση που γίνεται τα σχόλια πέφτουν βροχή όχι μόνο από χρήστες στην Ελλάδα αλλά ακόμα και από ομογενείς των ΗΠΑ, της Αυστραλίας, του Καναδά, ακόμα και της Αργεντινής. Το άλμπουμ φωτογραφιών «οἵη περ φύλλων γενεὴ» της σελίδας έχει αγαπηθεί πολύ από το κοινό και κάθε φωτογραφία που προστίθεται δέχεται άμεσα δεκάδες «μου αρέσει» και σχόλια που παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για τα εικονιζόμενα πρόσωπα. Τα τρία βίντεο που βρίσκονται στη σελίδα έχουν και αυτά πολλές προβολές στο Facebook αλλά και στο YouTube όπου επίσης είναι διαθέσιμα.

Τα ανά μήνα αφιερώματα της σελίδας έχουν και αυτά συμβάλει στην αύξηση του ενδιαφέροντος της σελίδας. Μέχρι τώρα η σελίδα Family Trees of Southern Parnon έχει ασχοληθεί με διάφορα θέματα όπως: την Ελληνική Μετανάστευση, τα χωριά του Νότιου Πάρνωνα, τους μεγάλους δωρητές των χωριών, την Επανάσταση του 1821, τα ήθη και τα έθιμα της περιοχής, καθώς και με τους επώνυμους και ανώνυμους σπουδαίους Λάκωνες.

Θα μας ευχαριστούσε ιδιαίτερα να συμμετέχετε και εσείς στη σελίδα μας. Πατώντας «μου αρέσει» θα έχετε πρόσβαση σε όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες, τις φωτογραφίες και τα βίντεο της σελίδας.

Τη σελίδα θα τη βρείτε στην παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση:
https://www.facebook.com/pages/Family-Trees-of-Southern-Parnon/236547463057210

Φυσικά αξίζει να επισκεφτείτε και την ιστοσελίδα της ομάδας των Γενεαλογικών Δέντρων του Νοτίου Πάρνωνα (Family Trees of Southern Parnon):
http://karitsa.tribalpages.com

Η ομάδα των Γενεαλογικών Δέντρων του Νοτίου Πάρνωνα
(Family Trees of Southern Parnon)

Saturday 11 August 2012

Συνέντευξη για το έτος Βρεττάκου.

Συνέντευξη στη Δημόσια Βιβλιοθήκη Σπάρτης με την Ελένη Τζινιέρη και το Γιώργο Παλούμπα για το έτος Βρεττάκου.

Friday 10 August 2012

Κόκορης με ποδήλατο από την Αυστραλία στη Ρηχειά

Ο Δήμος Μονεμβασίας και οι συμπατριώτες του στη Ρειχιά όπου και τερμάτισε με το ποδήλατό του, του επιφύλασσαν θερμή υποδοχή με τραγούδια και παραδοσιακούς χορούς, ενώ όταν περίπου στις 11 το βράδυ έφτασε εξουθενωμένος στο σχολείο της Ρειχιάς, ο κόσμος που τον περίμενε από τις 8:30 ξέσπασε σε χειροκροτήματα και φωνές ενθουσιασμού . 




Wednesday 1 August 2012

Η Φωτογραφία του μήνα Αυγούστου 2012: Στα Βαφτίσια 1967

Στην αναμνηστική φωτογραφία του Αυγούστου 2012 απεικονίζονται οι προσκεκλημένοι έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στο Unley μετά το βάφτισμα του Παναγιώτη Μαυραειδή το 1967. 

Στο κέντρο μπροστά η 16χρονη νονά Στρατούλα Κούρλα, τότε Βλάχου, κρατάει τον μικρό αναδεξιμιό Παναγιώτη.

Thursday 26 July 2012

ΔΗΜΟΣ ΕΥΡΩΤΑ ΣΚΑΛΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ: Η «ελπίδα» με ποδήλατο από την Αυστραλία στη Ρηχειά

ΔΗΜΟΣ ΕΥΡΩΤΑ ΣΚΑΛΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ: Η «ελπίδα» με ποδήλατο από την Αυστραλία στη Ρηχειά: ΘΕΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΔΩΣΕ ΠΑΝΤΟΥ Ο ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΠΟΔΗΛΑΤΗΣ

Για την ενίσχυση του αντικαρκινικού νοσοκομείου για παιδιά «Ελπίδα» ο Αναστάσης (Τομ) Κόκορης έκανε σχεδόν το γύρο του κόσμου με ποδήλατο. Συγκεκριμένα ο Κόκορης ξεκίνησε την 1η Απριλίου 2012 στις 12:00 το μεσημέρι, έξω από την αίθουσα του Συλλόγου Ζαρακιτών στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, έναν ποδηλατικό γύρο τριών ηπείρων με φιλανθρωπικό αλλά και με αθλητικό ενδιαφέρον. Τα χρήματα που θα μαζευτούν θα διατεθούν στο Σύλλογο Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ».

Σήμερα ο
Κόκορης είναι πλέον στην Ελλάδα, ο πρώτος του σταθμός στην Ευρώπη ήταν η Πορτογαλία στη συνέχεια Ισπανία, Γαλλία και Ιταλία και κατέληξε στην πατρίδα. Από την Ηγουμενίτσα που έφτασε θα πάει στην Ερμιόνη Αργολίδας που είναι η ιδιαίτερη πατρίδα της κ. Μαριάννας Βαρδινογιάννη. Εκεί σε μία σεμνή τελετή θα γίνει ο απολογισμός για την δωρεά προς το σωματείο ΕΛΠΙΔΑ. Στη συνέχεια θα κατευθυνθεί για να τερματίσει την ποδηλατοδρομία στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Ρηχειά στο Ζάρακα. Εκεί θα γίνει τελετή απονομής από το δήμαρχο Μονεμβασιάς, κ. Ηρακλή Τριχείλη.

Ο 
Κόκορης ξεκίνησε από την Αυστραλία, πέρασε στην Αμερική και από εκεί στην Ευρώπη και Ελλάδα, που είναι και ο τελικός προορισμός της διαδρομής του με το ποδήλατο.

Κόκορης ήταν μόλις 7,5 χρονών όταν έφυγε από τη Ρηχειά Λακωνίας με τα τέσσερα αδέρφια του. Ο πατέρας του είχε ήδη φύγει για την Αυστραλία πριν από δύο χρόνια για να συγκεντρώσει τα χρήματα για τα εισιτήριά τους. Στη Ρηχειά είχε παρακολουθήσει την Α’ δημοτικού και έφυγε προτού τελειώσει η σχολική χρονιά. Κουβαλά έντονες εικόνες από εκείνη την εποχή από το σπίτι, την αγορά, την εκκλησία και το σχολείο.

Μετά τη συμμετοχή του, το 2010, σε ποδηλατοδρομία που είχε οργανωθεί για να βοηθήσει τα ορφανά από του τσουνάμι του 2004, άρχισε να σκέφτεται να οργανώσει τη διαδρομή Αυστραλία-Ελλάδα.

Έπειτα από σχεδιασμό έξι μηνών, βρίσκεται εκεί που είναι σήμερα να έχει φτάσει με το ποδήλατο στην Ελλάδα.

Ο
Κόκορης δηλώνει Έλληνας και στη ποδηλατοδρομία σε όσους ρωτούσαν εξηγούσε ότι γίνεται για ένα ελληνικό φιλανθρωπικό σκοπό. Στην Αυστραλία, όπως λέει, οι Έλληνες έχουν ισχυρή πολιτισμική ταυτότητα και έχουν καταφέρει να αφομοιώσουν τον αυστραλιανό τρόπο ζωής, διατηρώντας συγχρόνως όλη την ελληνική παραδοσιακή κληρονομιά.

Μιλώντας για τη διαδρομή με το ποδήλατο, ο
 Κόκορης αναφέρει ότι στην Αμερική διαπίστωσε ότι σκέφτονται θετικά για τους Έλληνες και σημειώνει ότι όπου ανέφερε ότι ήταν Έλληνας και ότι η ποδηλατοδρομία γίνεται για ένα αντικαρκινικό νοσοκομείο για παιδιά, όλοι του έδιναν ευχές για τον καλό σκοπό του.

Στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στη Γαλλία και στην Ιταλία, ένιωσε ότι θεωρούν τους Έλληνες ως τους Ευρωπαίους γείτονές τους και δεν διαπίστωσε κανενός είδους αρνητικής συμπεριφοράς. Το θέμα των ελληνικών εκλογών, σημείωσε ο 
Κόκορης, ήταν βέβαια συνεχώς στην ημερησία διάταξη των ειδήσεων παντού.

Μιλώντας για τους νέους Έλληνες, αναφέρει ότι ο ίδιος ήταν για πολύ καιρό ο γραμματέας του τοπικού συλλόγου του Ζάρακα στο Σίδνεϊ στην Αυστραλία και πάντα σκέφτεται θετικά και με νοσταλγία τη Ρηχειά, το μέρος όπου γεννήθηκε και από το οποίο κατάγεται. Συνιστά στους νεότερους να βάζουν ψηλά τους στόχους τους και να μην αφήνουν κανένα να τους σταματά στα σχέδια που κάνουν για τη ζωή τους. Να βοηθούν πάντα όταν μπορούν αυτούς που έχουν ανάγκη, γιατί έτσι ο κόσμος γίνεται καλύτερος και μπαίνει και ένα καλό παράδειγμα στους νεότερους.

Το επάγγελμά του
Κόκορη είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός αλλά σήμερα με τα αδέρφια του λειτουργούν σουπερμάρκετ στο Σίδνεϊ. Φέτος, το 2012, είναι η δική του σειρά για διακοπές και οργάνωσε αυτή τη διεθνή ποδηλατοδρομία για το νοσοκομείο Ελπίδα.


Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε:

1) http://podilato-elpida.blogspot.com (ενημερωθείτε για τους τρ.λογαριασμούς)

2) www.facebook.com/pages/ELPIDA-Association-of-Friends-of-Children-With-Cancer/252875218125045

3) http://twitter.com/podilatoelpida

Thursday 5 July 2012

Τραγούδια που μας θυμίζουν τα παλιά χρόνια στην πατρίδα: «Στης Μαρουδιώς τ’ αλώνι» και «Μια λυγερή τραγούδησε»

Ένα πανέμορφο παλαιό αλλά πολύ επίκαιρο, γι 'αυτή την εποχή του χρόνου, τραγούδι από τα μέρη μας πρόσφατα ανεβάστηκε σε μορφή αρχειακής ηχογράφησης στο YouTube. Το τραγούδι, με τίτλο «Στης Μαρουδιώς τ’ αλώνι», είναι συρτό από το χωριό Πιστάματα του Ζάρακα και αναφέρεται στο θέρος και το αλώνισμα.
 

Όπως επισημαίνεται σε σημειώσεις που το συνοδεύουν, το τραγούδι είναι ιδιαιτέρως αγαπητό στους Ζαρακίτες και εντοπίζεται σε αρκετές μουσικές παραλλαγές. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το τραγουδάει η γερόντισσα Αν. Κόκκορη από το ίδιο χωριό και είναι ένα από 35 παραδοσιακά τραγούδια που μέχρι τώρα έχουν αναρτηθεί από τον εγγονό της, τον φοιτητή Νίκο Μπαριάμη, διαχειριστή στου YouTube το κανάλι kremastilak, πιθανότατα συντομογραφία για Κρεμαστή Λακωνίας, που είναι προσβάσιμο μέσω http://www.youtube.com/user/kremastilak.

Ο Ζάρακας, περιοχή σαφώς επηρεασμένη από την παράδοση της ΝΑ Πελοποννήσου, της Τσακωνιάς, των Κυθήρων, των Κυκλάδων, των Σπετσών, της Ύδρας, των Αρβανιτών της Αργολιδοκορινθίας, παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο μουσικοχορευτικό ιδίωμα. Δεν είναι ούτε μοραΐτικο, ούτε νησιώτικο καθαρά. Αποτελεί ένα συνονθύλευμα αυτών των δυο.

Οι χοροί είναι στεριανοί με αναμφισβήτητη προτίμηση στο συρτό-καλαματιανό, όπου το χόρευαν πολύ περίτεχνα. Το τσάμικο χορευόταν λιγότερο και κυρίως από τους μερακλήδες. Τις Απόκριες, στα βόρεια χωριά, όπως Κρεμαστή και Γκιότσαλι, χόρευαν και τσακώνικο. Ακόμη έχουμε και νησιώτικες επιρροές στο θέμα του χορού, μιας και χορευόταν ιδιαίτερα το πηδηχτό, δηλάδή χασαποσέρβικο, με συγκεκριμένα παλιά τραγούδια συνοδείας του. Εδώ είναι σαφής η τσιριγώτικη επιρροή με το Μπουρδάρη.
Τα όργανα της ζαρακίτικης ζυγιάς είναι το βιολί και το λαούτο. Σπανίως συναντούσε κανείς σαντούρι, ενώ κλαρίνο εμφανίστηκε μια μεμονωμένη περίπτωση στην Κρεμαστή.

Εκεί πέρα κι αντίπερα στης Μαρουδιώς τ' αλώνι
εκεί αλωνίζουν δώδεκα και δέκα συνεμπάζουν
κι η Μάρω με την ρόκα της τρογύρω μες στ' αλώνι.
-Φεύγα, Μαριώ, απ' τον κουρνιαχτό, φεύγα κι από τον ήλιο.
-Εγώ τον ήλιο αγαπώ, τον κουρνιαχτό τον θέλω
κι αυτό τον πρώτο λιχνιστή άντρα θε να τον πάρω.
-Αυτός ο πρωτολιχνιστής πολλά προικιά γυρεύει,
γυρεύει αμπέλια ατρύγητα, χωράφια με τα στάχυα,
γυρεύει και τη Βενετιά μ' όλα της τα παλάτια

 

Της Λυγερής - Αργό Καβο-Μαλιά

Στο μεταξύ έχει αναρτηθεί κι ένα άλλα τραγούδι από τη Λακωνία και συγκεκριμένα από την περιοχή του Κάβο-Μαλιά και της Ελαφονήσου. Ο τίτλος του είναι «Μια λυγερή τραγούδησε» και ανήκει στον δίσκο «Τραγούδια από τον Καβο-Μαλιά και την Ελαφόνησο» που τραγουδά η Μαρία Αρώνη από την Ελαφόνησο.
 
Στις σημειώσεις ο Νίκο Μπαριάμης αναφέρει ότι παρότι που είναι του Μοριά, τα Βάτικα, δηλαδή η περιοχή του Καβό Μαλιά, διατηρεί ένα, υπερέχον του μοραΐτικου, νησιώτικο χρώμα στην μουσικοχορευτική της παράδοση. Οι Βατικιώτες ήταν σε μεγάλο ποσοστό ναυτικοί, επομένως έφερναν πολλά μουσικά στοιχεία από τους τόπους που επισκέπτονταν. Έτσι εντοπίζουμε τεράστιες επιρροές κατά κύριο λόγο από τα Κύθηρα, έπειτα την Κρήτη και τις Κυκλάδες. Το τσάμικο σχεδόν άγνωστο. Τα λιγοστά τσάμικα του γενικότερου ρεπερτορίου τραγουδιόνταν ως αργά τραγούδια στα τραπέζια των γάμων, αρραβώνων, γιορτών, κλπ. Επίσης σπάνιζαν τα βαριά κλέφτικα ελεύθερου ρυθμού της υπόλοιπης Πελοποννήσου. Τα αργά τραγούδια του Καβο-Μαλιά έφεραν ρυθμό, όπως η συγκεκριμένη παραλογή της Λυγερής. Προσιδίαζαν κυρίως στις κυκλαδίτικες ρίμες και λίγο στα ριζίτικα της Δυτικής Κρήτης.
 
Τα όργανα στην περιοχή ήταν βιολί και λαούτο, σπανίως σαντούρι. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό η αχλαδόσχημη κρητική λύρα που εμφανιζόταν μέχρι το '60 σε αρκετά χωριά της Επιδαύρου Λιμηράς. Ειδικά η Ελαφόνησος ήταν «κρητική αποικία»! Βασικό όργανο του νησιού η λύρα. Ποιμενικό όργανο το τσαφάρι ή φλογέρα.
 
Μέχρι και η ενδυμασία ήταν νησιώτικη. Μαζί με την φουστανέλα συνυπήρχε και η νησιώτικη βράκα. Η καθημερινή γυναικεία ενδυμασία έφερε μοραΐτικα στοιχεία ενώ η επίσημη ήταν καθαρά επηρεασμένη από τις «Σπαλετοφορούσες» του γειτονικού Τσιρίγου.
Η συγκεκριμένη ηχογράφηση δεν παρουσιάζει το αυθεντικό μουσικό ιδίωμα της περιοχής, λόγω της έντεχνης διασκευής. Το παραδοσιακό στοιχείο χάνεται ωστόσο μένει η αυθεντικότητα της ερμηνείας και η μεσαιωνική μυστηριακή εικόνα που αφήνει η ακρόαση του κομματιού.
Μια λυγερή τραγούδησε απάνω στον αέρα
κι ήταν αέρας δυνατός και πήρε την λαλιά της.
Την πήρε και την έριξε στην μέση του πελάγου.
Κι όσα καράβια τ' άκουσαν όλα πανιά μαϊνάραν.
Παιδιά, μαϊνάρετε πανιά, παιδιά, ρίχτε τα κάτω
ν' ακούσουμε την λυγερή σαν τι τραγούδι λέγει...