Αλλαγή των γενεών επιδιώκει η Παμπελοποννησιακή Ομοσπονδία Νότιας Αυστραλίας

Την προεδρεία της Πελοποννησιακής Ομοσπονδίας Νότιας Αυστραλίας ανέλαβε ο Παλλακωνικός Σύλλογος την Τρίτη, 21 Δεκεμβρίου 2010, με στόχο στο άμεσο μέλλον την επίτευξη αλλαγής γενεών στη διοίκησή. Ο Χρήστος Γ. Βλάχος και ο Δημήτρης Ε. Κατσάμπης δέχτηκαν τους ρόλους του προέδρου και του γραμματέα αντίστοιχα.

Ο Παλλακωνικός Σύλλογος σε συνεργασία με τα άλλα πελοποννησιακά σωματεία στη Νότια Αυστραλία συγκροτήσανε την Παμπελοποννησιακή Ομοσπονδία «Ο Μοριάς» το 1992. Η Ομοσπονδία επιδιώκει να εκπροσωπεί και να υπερασπίζει τα συμφέροντα των Πελοποννησίων σε κάθε παροικιακό φορέα όπως και στις αρμόδιες αρχές και υπηρεσίες της Αυστραλίας και της Ελλάδας.

Η Ομοσπονδία αποτελείται από τα παρακάτω σωματεία μέλη τα οποία όλα έχουν περισσότερο από 40 χρόνια ιστορία στην ελληνική παροικία της Αδελαΐδας και στενή επαφή με 30.000 Πελοποννησίους:
• Αργοναυπλιακός Σύλλογος Νότιας Αυστραλίας «Το Παλαμήδι
• Παναρκαδικός Σύλλογος Νότιας Αυστραλίας «Ο Κολοκοτρώνης»
• Παλλακωνικός Σύλλογος Νότιας Αυστραλίας «Ο Λεωνίδας»
• Μεσσηνιακός Σύλλογος Νότιας Αυστραλίας
• Σύλλογος Ηλείων «Ολυμπιακή Φλόγα» Νότιας Αυστραλίας
• Κορινθιακός Σύλλογος Νότιας Αυστραλίας 
Ένα από τα εφτά ιδρυτικά σωματεία μέλη, ο Σύλλογος Παγκρατιωτών Νότιας Αυστραλίας «Αγία Λαύρα Καλαβρύτων», που εκπροσωπούσε την Αχαΐας δεν υπάρχει πλέον.

Κύριοι στόχοι της Ομοσπονδίας είναι:
• Η προώθηση της συνεργασίας και της φιλίας μεταξύ όλων των συλλόγων μελών που την αποτελούν
• Η προώθηση της κατανόησης και ενιαίας αντιμετωπίσεις των θεμάτων, στην Αυστραλία και στο εξωτερικό, τα οποία θα μπορούσαν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην πελοποννησιακή κουλτούρα και ταυτότητα
• Η προώθηση και επιδίωξη αναγνώρισης από την Αυστραλία και το εξωτερικό, ιδιαίτερα την Ελλάδα, των συμφερόντων των Πελοποννησίων που ζουν στην Νότια Αυστραλία
• Η προώθηση και η διατήρηση της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού στην Αυστραλία για τις μελλοντικές γενεές.
• Η προώθηση της συγκρότησης αντιπροσωπευτικών ομοσπονδιών σε όλες τις πολιτείες της Αυστραλίας και την ίδρυση Παναυστραλιανής Πελοποννησιακής Ομοσπονδίας.

Στην αμέσως προσεχή περίοδο ο Χρήστος και ο Δημήτρης ενδιαφέρονται περισσότερο στην προσέλκυση νεότερων συμπάροικων, Αυστραλογεννημένων και Αυστραλομεγαλομένων, να συμμετέχουν πιο ενεργά στις υποθέσεις της Ομοσπονδίας και στην αναδιαμόρφωση των δραστηριοτήτων προκειμένου να αντανακλούν καλύτερα τις ανάγκες και τις προσδοκίες των νεότερων πελοποννησιακής καταγωγής συμπάροικων.

Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά

Το τέλος κάθε χρονιάς και οι αρχές της επόμενης είναι μέρες γιορτινές αφιερωμένες στις διακοπές, τη χαρά, την οικογενειακή ζωή, την παράδοση˙ ήθη και έθιμα πατροπαράδοτα που φέραμε μαζί μας από τα πατρώα χωριά από τη γενέτειρα μας πατρίδα τη Λακωνία και ακόμα κρατάμε στα βάθη της καρδιάς μας, και επιπλέον, για να είμαστε αντικειμενικοί, και κάμποσα που αποκτήσαμε εδώ στην Αυστραλία στα τελευταία πενήντα τόσα χρόνια.

Τα σημαντικότερα φυσικά έχουν να κάνουν με τον εορτασμό των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς που στα χωριά της καταγωγής μας γιορτάζονταν με μεγαλοπρέπεια και λαμπρότητα. Από μικρά θυμόμαστε μετά τα Χριστούγεννα όλα με λαχτάρα περιμέναμε τον Αϊ-Βασίλη να φέρει τα δώρα την Πρωτοχρονιά ενώ την παραμονή γυρίζαμε από σπίτι σε σπίτι να πούμε τα κάλαντα, να φέρουμε τη χαρά ώστε οι νοικοκυρές να μας φιλοδωρούν με καραμέλες, κουραμπιέδες, μελομακάρονα, δίπλες ή ακόμη και τα καλύτερα απ’ όλα, τα νοστιμότατα τα καλτσουνάκια ποτισμένα με ροδόνερο και γεμισμένα με αμύγδαλο, και καρύδι!

Το βράδυ της παραμονής, περιμένοντας την αλλαγή του χρόνου, μαζευόμασταν σε γειτονικά σπίτια όπου οι άντρες για διασκέδαση δοκίμαζαν την τύχη τους στα χαρτιά, συνήθως τριανταένα, ενώ τα μικρά αθόρυβα παρακολουθούσαν την τύχη του πατέρα, και οι μητέρες ήταν απασχολημένες με το ψήσιμο της βασιλόπιτας.

Τα μεσάνυχτα, λίγα δευτερόλεπτα πριν από τις 12, έσβηναν τη λάμπα κι όλοι γύρω-γύρω στο τραπέζι λέγανε τα κάλαντα, αντάλλαζαν αγκαλιές και φιλιά και έκοβαν την πατροπαράδοτη βασιλόπιτα. Το κόψιμο γινόταν πανηγυρικά και με επισημότητα. Το καθήκον ήταν πάντοτε του ιδιοκτήτη. Πρώτο κομμάτι του Χριστού, μετά του σπιτιού, κι ύστερα των παρευρισκόμενων. Όποιος έβρισκε το δίφραγκο κρυμμένο μέσα στην πίτα, εκείνος θα ήταν και ο τυχερός της χρονιάς!

Ανήμερα τη πρωτοχρονιά η μητέρα και ο πατέρας ήταν ιδιαίτερα προσεκτικοί ποιος θα πρωτομπεί στο σπίτι τον καινούργιο χρόνο; Προτιμούσαν, σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα κανόνιζαν, κάποιον που θεωρούσαν καλότυχο να περάσει να τους κάνει ποδαρικό. Αυτή τη μέρα ασήμωναν και τα παιδιά, τις περισσότερες φορές με ένα πενηνταράκι, ή με ένα κέρασμα, μια καραμέλα, ένα καρύδι αφού χρήματα δεν υπήρχαν πολλά.

Τις καθιερωμένες αυτές παραδόσεις φέρανε και στην Αυστραλία οι πρώτοι Λάκωνες μετανάστες. Τις τηρούσαν στις εργατικές συνοικίες στο Γκούντγουντ, στο Θέμπαρτον και στο Μπόγδεν στη δεκαετία του '50 και του '60 με τον ίδιο τρόπο όπως και οι πρόγονοί τους στα Τάλαντα, το Γεράκι και την Καρίτσα. Η άσκηση τοπικών τρόπων της Αυστραλίας δεν ρίζωσε έως ότου τα αυστραλογεννημένα παιδιά, περισσότερο τα εγγόνια, άρχισαν κι αυτά να απαιτούν ό,τι απολάμβαναν τα φιλαράκια τους τα Αυστραλάκια. Έτσι, αυτά που χαιρόμαστε σήμερα είναι η ανάμειξη δύο πολιτισμών. Έχουμε τον Σάντα Κλάους που φέρνει δώρα –παιχνίδια και παρόμοια- την ημέρα των Χριστουγέννων, αν και στον Παλλακωνικό Σύλλογο για να προλάβει τον φέρνουμε πολύ νωρίτερα να μοιράσει δώρα στα παιδιά μας. Έχουμε επιπλέον και την ελληνική διατύπωση του ίδιου, τον Άϊ- Βασίλη, που θέλει ανήμερα την πρωτοχρονιά τα παιδιά να τα ασημώνουμε με χρήματα, νόμισμα παρακαλώ όχι πενηνταράκια!

Ναι μεν έχουμε αλλάξει, κάπως, αλλά ουσιαστικά σε μεγάλο βαθμό είμαστε οι ίδιοι. Δεν καλωσορίζουμε πλέον τον καινούργιο χρόνο στα σπίτια, αλλά τρέχουμε στον Παλλακωνικό Σύλλογο που δημιουργεί καινούργιες παραδόσεις, πρωτοχρονιάτικα ρεβεγιόν και χοροεσπερίδες, κάτι που έχει καθιερωθεί από τη δεκαετία του '80. Το πατροπαράδοτο τριανταένα έχει πλέον παραμεριστεί από το εορταστικό φαγοπότι, το νόστιμο σουβλάκι, το εκλεκτό κρασί, την άφθονη μπίρα, την ζωντανή μουσική, τους ελληνικούς και ευρωπαϊκούς χορούς ανάμεσα των οποίων και μερικά δείγματα από τα κάλαντα. Οι παλιές λάμπες του χωριού αποτελούν απλή νοσταλγία και στόλισμα κάτω από το διάχυτο φωτισμό του Παλλακωνικού Οικογενειακού Κέντρου ενώ ένα λεπτό πριν από τις 12 τα μεσάνυχτα ο πρόεδρος του Συλλόγου σβήνει τα φώτα. Στο σιωπηλό σκοτάδι για μια φευγαλέα στιγμή οι Λάκωνες της Αδελαΐδας όλοι μαζί χέρι-χερι περιμένουν τον καινούργιο χρόνο με κάθε αισιοδοξία και βροντοφωνάζουν την αντίστροφη μέτρηση των τελευταίων δέκα δευτερόλεπτων.

Κατόπιν μέσα από το σκοτάδι μια πολύχρωμη έκρηξη: φώτα, φωνές, χαρά, αγκαλιές, φιλιά, χειραψίες, τα όργανα 10-15 λεπτά κατ 'επανάληψη να παίζουν «Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά». Στη συνέχεια, καθήκον για την κοπή της πίτας πέφτει στον πρόεδρο ο οποίος κρατάει το ενδιαφέρον όλων και κόβει ένα-ένα δώδεκα κομμάτια, ένα για κάθε μήνα του χρόνου, τα οποία παραχωρούνται με κλήρωση σε δώδεκα τυχερούς από τους 300 περίπου παρευρισκόμενους. Ένας απ’ αυτούς, ο πιο τυχερός απ’ όλους, με τη σειρά θα βρει και τη χρυσή λύρα του Συλλόγου. Χρόνια του πολλά και καλά.

Χρόνια πολλά και σε όλη τη Λακωνική πατριά. Μακάρι όλοι μας για πολλά-πολλά ακόμα χρόνια να απολαμβάνουμε αυτό το υπέροχο μίγμα των δυο πολιτισμών που στο τέλος τέλος δεν διαφέρει και τόσο από τι γίνεται στους Μολάους, την Σκάλα και την Σπάρτη.

Ο Παλλακωνικός Σύλλογος, εύχεται σε όλα τα μέλη και φίλους Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά!

Πρω­το­χρο­νιά­τι­κος Χο­ρός
την Παρασκευή 31 του Δεκέμβρη 2010
στο Παλλα­κω­νι­κό Οι­κο­γε­νεια­κό Κέ­ντρο
24 – 26 Aldridge Avenue, Plympton Park
α­πό 7:00 το βρά­δυ μέ­χρι 2:00 το πρω­ί
Παρακαλούμε κλείστε τις θέσεις σας εγκαίρως για να μπορέσουμε να σας εξυπηρετήσουμε.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
ψηλή μου δενδρολιβανιά
Κι αρχή καλός μας χρόνος
εκκλησιά με τ' άγιο θρόνος.

Αρχή που βγήκε ο Χριστός
άγιος και πνευματικός
στη γη να περπατήσει
και να μας καλοκαρδίσει.

Άγιος Βασίλης έρχεται,
και δεν μας καταδέχεται,
από την Καισαρεία,
συ' σαι αρχόντισσα κυρία.

Βαστά εικόνα και χαρτί
ζαχαροκάρνο, ζυμωτή
χαρτί και καλαμάρι
δες και με το παλικάρι.

Το καλαμάρι έγραφε,
τη μοίρα του την έλεγε
και το χαρτί ομίλει
Άγιε μου καλέ Βασίλη.

Και νέον έτος αριθμεί
την του Χριστού περιτομή
και η μνήμη του Αγίου
Ιεράρχου Βασιλείου.

Του χρόνου μας αρχή καλή
και ο Χριστός μας προσκαλεί
την κακία ν' αρνηθούμε
μ' αρετές να στολιστούμε.

Να ζούμε βίον τέλειον
κατά το Ευαγγέλιον
με αγάπη με ειρήνη
και με τη δικαιοσύνη.

Χρόνια πολλά και ευτυχή
με καθαρά κι αγνή ψυχή
με χαρά και με υγεία
και με θεία ευλογία.

Η Φωτογραφία του Μήνα Δεκέμβρη 2010: Εργατιά στα Βαμβάκια

Στη σημερινή αναμνηστική φωτογραφία εικονίζονται εργάτες από τον Άγιο Δημήτριο και μαζεύουν βαμβάκι στο Έλος, αφεντικό είναι ο Παναγιώτης Γλεντζές. Τα μεροκάματα, ήλιο με ήλιο, ήταν μόλις 25 δραχμές.

Τη φωτογραφία πρότεινε ο Χρήστος Νικ. Βλάχος, από τη συλλογή του Μιχάλη Λεϊμονίτη. Ευχαριστούμε θερμά τον Μιχάλη για την ευγενική παραχώρηση.

Aν κάποιος αναγνωρίσει ορισμένα πρόσωπα στη φωτογραφία παρακαλούμε ενημερώσετέ μας.

Χριστουγεννιάτικο Πάρτι για τα παιδιά: Χο χο χο … Ο Αϊ-Βασίλης Έρχεται

Νωρίς, πολύ νωρίς έρχεται φέτος στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο ο συμπαθέστατος, γελαστός, κοκκινοντυμένος χοντρούλης με τα άσπρα γένια και το τσουβάλι γιομάτο εκπλήξεις για τα παιδιά.

Την Κυριακή απόγευμα, 28 του Νοέμβρη καταφτάνει να σκορπίσει δώρα και χαρά ο γενναιόδωρος προστάτης των φτωχών και  λατρευτό είδωλο των παιδιών που ίσως τα ακούσετε να τον αποκαλούν Φάδερ Κρίστμας, Σάντα Κλάους και Κρις Κριγκλ, ή αν έχουν μάθει Ελληνικά Αϊ-Βασίλη, ακόμα και Αϊ-Νικόλα!

Πράγματι η λατρευτή αυτή παραδοσιακή φιγούρα είναι συνδυασμός δύο ορθόδοξων Άγιων, δύο διαφορετικών προσώπων, συγκεκριμένα οι Έλληνες επίσκοποι, Μέγας Βασίλειος και Άγιος Νικόλαος.

Στην Αυστραλία, όπως στο δυτικό κόσμο γενικά, αυτός που φέρνει τα δώρα στους φτωχούς και στα παιδιά είναι ο Άγιος Νικόλαος ή Σάντα Κλάους, τον οποίον οι Έλληνες γιορτάζουμε στις 6 Δεκεμβρίου και τον θεωρούμε προστάτη των ναυτικών.

Ο Άγιος Νικόλαος απεικονίζεται στην ορθόδοξη παράδοση, ως ηλικιωμένος επίσκοπος με πλούσια κάτασπρα γένια, και επειδή την πρώτη του Γενάρη γιορτάζουμε επίσης και τ’ Αϊ-Βασιλιού και κατά την ελληνική παράδοση συνηθίζουμε να προσφέρουμε δώρα για την Πρωτοχρονιά, το όνομα του Αϊ-Βασίλη συνδυάστηκε με τη μορφή του άλλου Αγίου, του Αϊ-Νικόλα, ο οποίος στο δυτικό κόσμο θεωρείται ως ο καλός παππούς που μοιράζει τα δώρα.

Όσο για το χρώμα της στολής του Αϊ-Βασίλη, πάμε πίσω στο 1931, τον καιρό της μεγάλης οικονομικής κρίσης που έπληττε όλους τους λαούς του κόσμου.  Τον καιρό εκείνο για καθαρά διαφημιστικούς λόγους η γιγαντιαία αμερικάνικη εταιρία Κόκα-Κόλα θέλησε να ντύσει τον Σάντα Κλάους στα κόκκινα ώστε να ταιριάζει με τα χρώματα της φίρμας.

Με τον καιρό ο Σάντα Κλάους (Άγιος Νικόλαος) ή Φάδερ Κρίστμας ή Κρις Κριγκλ ή Αϊ Βασίλης γίνηκε παγκόσμιο φαινόμενο, ξεπέρασε τα όρια των ηπείρων, των κρατών, ακόμα και των ηλικιών.  Σήμερα κατακτάει τις καρδιές όλων των ανθρώπων αφού όποτε εμφανίζεται μοιράζει όχι μόνο δώρα αλλά την ίδια τη χαρά, την ελπίδα και την ευτυχία, κάτι που ο Παλλακωνικός συμμερίζεται και με χαρά κάνει δυνατό για όλα τα παιδιά και εγγόνια των μελών την Κυριακή, 28 Νοεμβρίου.

Σας περιμένουμε.

Η Φωτογραφία του Μήνα Νοέμβρη 2010: Νύφη από τη Ζαραφόνα 1958

Στη σημερινή αναμνηστική φωτογραφία εικονίζεται ένα νέο παντρεμένο ζευγάρι το1958, o Παναγιώτης και η Ανθούλα Τσετσέρη.

Ο Παναγιώτης από τους Άγιους Αναργύρους, τότε Ζούπενα, ήρθε με το καράβι Cyrenia και βγήκε στο Σύδνεϋ στις 22 Δεκεμβρίου 1954. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Αδελαΐδα και έκανε πρόσκληση να φέρει την Ανθούλα Κατράνη από την Καλλιθέα, τότε Ζαραφόνα.  Η Ανθούλα ήρθε με το καράβι  Castel Felice και βγήκε στη Μελβούρνη στις 25 Ιανουαρίου 1958.

Ευχαριστούμε θερμά την Ανθούλα που μας έδωσε τη φωτογραφία από το οικογενειακό της άλμπουμ.

Ποια είναι τα ιστορικά ιδρυτικά μέλη του Παλλακωνικού;

Η δημοσίευση τον περασμένο μήνα της ανασκόπησης από την ιστορία του Παλλακωνικού Συλλόγου προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον και σχόλια. Προτάσεις για διορθώσεις και προσθήκες στο κείμενο ελήφθησαν από έναν αριθμό παλαιμάχων μελών και περιλαμβάνονται σε τροποποιημένο κείμενο που θα ξαναδημοσιευθεί κατά περίπτωση στο μέλλον.

Περαιτέρω σχόλια ζητούνται και είναι ευπρόσδεκτα. Πολύ θα εκτιμούσαμε αυτόπτες μαρτυρίες που θυμόσαστε από συγκεκριμένα γεγονότα και εκδηλώσεις σε όλο το ταξίδι του Παλλακωνικού.

Για παράδειγμα ο Γιάννης Κατσάμπης, τότε μόλις 16 ετών, που τις μέρες κείνες είχε πρωτοπάρει δίπλωμα οδήγησης, θυμάται ότι ο πατέρας του ο Βαγγέλης του ζήτησε να τον πάει στο σίτυ στο φλατάκι του Παναγιώτη και Ανθούλας Τσετσέρη όπου θα γινότανε συζήτηση για το σχηματισμό σωματείου των Λακώνων.

Η Ανθούλα Τσετσέρη θυμάται ότι είχαν καταφτάσει τόσοι πολλοί που δεν χώραγαν στο σαλονάκι της κι έτσι οι συζητήσεις γινήκανε στην πίσω αυλή. Θα ήταν χρήσιμο αν κάποιος που ήταν εκεί πάρει χαρτί και μολύβι να γράψει όσους από τους παρευρισκόμενους μπορεί και θυμάται.

Γνωρίζουμε επίσης ότι μέχρι τις πρώτες εκλογές στις 22 Ιανουαρίου, 1967, είχαν εγγραφεί 108 μέλη.  Αυτοί θεωρούνται και διακρίνονται ιστορικά ως ιδρυτικά μέλη.  Δυστυχώς όμως, παρόλο που ξέρουμε τον αριθμό, ο κατάλογος με τα συγκεκριμένα ονόματα δεν έχει βρεθεί στα αρχεία του Συλλόγου.  Ίσως έχει χαθεί, αλλά σίγουρα παραμένει στη συλλογική μνήμη των παλαίμαχων μελών. Για παράδειγμα ο Βασίλης Γκιουζέπης που τον καιρό εκείνο ήταν νεοφερμένος, ήταν ενάμιση χρόνο στην Αυστραλία, και στη συνέχεια έχει υπηρετήσει το Σύλλογο ευσυνείδητα σχεδόν σε όλους τους ρόλους και Συμβούλια καθ 'όλη την ιστορία, νομίζει ότι μπορεί να ανακατασκευάσει το χαμένο κατάλογο. Περιμένουμε λοιπόν τα αποτελέσματα του Βασίλη. Ίσως υπάρχουν κι άλλοι, με το  θάρρος και αρκετά καλή μνήμη να επιχειρήσουν το ίδιο. Δοκιμάστε το!

Φίλοι Τάβλι του «Λεωνίδα»: Παν. Ατσάλας κατακτάει κι άλλο τρόπαιο

Δεύτερο τρόπαιο στολίζει πλέον τη βιτρίνα του Παναγιώτη Ατσάλα μετά από τη νίκη του στο Τουρνουά της 44^ης Επετείου του Παλλακωνικού Συλλόγου. 

Νωρίτερα φέτος, ο Παναγιώτης είχε ανακηρυχτεί νικητής του πρώτου πρωταθλήματος των «Φίλων Τάβλι του Λεωνίδα». Η απονομή του πιο πρόσφατου τροπαίου πραγματοποιήθηκε στο χορό της επετείου το Σαββατόβραδο 30 Οκτωβρίου μπροστά σε ένα εξαιρετικά υποστηρικτικό ακροατήριο. Στην ομιλία αποδοχής ο Παναγιώτης  εξήγησε ότι έμαθε να παίζει τάβλι από πολύ μικρός στο καφενείο στη Ζούπενα πριν έρθει στην Αυστραλία.

Οι Φίλοι Τάβλι του Λεωνίδα θα συνεχίσουν τα παιχνίδια κάθε Παρασκευή βράδυ στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο μέχρι στις 3 Δεκεμβρίου. Θα επακολουθήσει ένα διάλειμμα κατά τη διάρκεια της περιόδου των διακοπών και το πρωτάθλημα του 2011 θα αρχίσει την Παρασκευή 21 Ιανουαρίου. Νέοι παίκτες είναι πάντα ευπρόσδεκτοι, τόσο για το υπόλοιπο του τρέχοντος έτους αλλά προπαντός για την  έναρξη του νέου πρωταθλήματος το 2011.  

Ο πίνακας νικητών μέχρι σήμερα:

Ανέστης Στοϊκούδης

Πασχαλινό Τουρνουά 2010

Παναγιώτης Ατσάλας

Νικητής 1^ου  Γύρου 2010

Λευτέρης Παπαδόπουλος

Τουρνουά Εορτής του Πατέρα 2010

Παναγιώτης Ατσάλας

Τουρνουά 44^ης Επετείου Παλλακωνικού Συλλόγου