Στην αναμνηστική φωτογραφία του Ιανουαρίου 2012 απεικονίζεται ο Γεώργιος Κρεμαστιώτης, μέλος του ΔΣ του Παλλακωνικού, από τους Μολάους στο Μουσείο Λούβρου στο Παρίσι μπροστά στο αριστούργημα του Γάλλου ζωγράφου Ζακ Λουί Νταβίντ (1748-1825) «Ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες»
Πολλοί καλλιτέχνες, Έλληνες και ξένοι, έχουν εμπνευστεί από τον βασιλιά της Σπάρτης τον Λεωνίδα να γυρίσουν ταινίες ή να ζωγραφίσουν πίνακες, και πολλοί είναι οι συγγραφείς που έχουν γράψει βιβλία με θέμα τον ηρωισμό του και την ιδεολογία της αυτοθυσίας για το καλό και την επιβίωση της κοινωνίας.
Όταν το 2010 είχε πάει διακοπές στο Παρίσι με την κόρη του την Όλγα και τα εγγόνια του, ο Γιώργος Κρεμαστιώτης είχε την ευκαιρία να δει προσωπικά το μνημειώδες αριστούργημα του Ζακ Λουί Νταβίντ «Ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες». Ο Πίνακας ολοκληρώθηκε το 1814 και σήμερα στεγάζεται στο μουσείο του Λούβρου, ένα από τα ονομαστά μουσεία τέχνης στον κόσμο.
Τυπωμένο σημείωμα που συνοδεύει τον πίνακα αναφέρει τα εξής:
Ο Λεωνίδας, βασιλιάς της Σπάρτης, καθισμένος πάνω σε ένα βράχο ανάμεσα στους τριακόσιους του ήρωες, συλλογίζεται, συγκινημένος, για το εγγύς και αναπόφευκτο θάνατο των φίλων του. Στα πόδια του Λεωνίδα, στη σκιά, είναι ο αδελφός της συζύγου του, ο Άγης, ο οποίος, αφού άφησε κάτω το στεφάνι από λουλούδια που είχε φορέσει κατά τη διάρκεια της θυσίας, είναι έτοιμος να βάλει το κράνος στο κεφάλι του· με βλέμμα στραμμένο στον στρατηγό περιμένει τις διαταγές του. Δίπλα του, στον ήχο της τρομπέτας δύο νεαροί τρέχουν για να λάβουν τα όπλα τους που κρέμονται από τα κλαδιά των δέντρων. Πιο μακριά, ένας από τους αξιωματικούς του, λάτρης του Ηρακλή, του οποίου τα όπλα και τη στολή φοράει, καλεί τα στρατεύματά του σε σχηματισμό μάχης. Τον ακολουθεί ο αρχιερέας, ο οποίος καλεί τον Ηρακλή να τους χαρίσει τη νίκη. Δείχνει με το δάχτυλό του τον ουρανό. Πιο πίσω ο στρατός παρελάσει.
Πολλοί καλλιτέχνες, Έλληνες και ξένοι, έχουν εμπνευστεί από τον βασιλιά της Σπάρτης τον Λεωνίδα να γυρίσουν ταινίες ή να ζωγραφίσουν πίνακες, και πολλοί είναι οι συγγραφείς που έχουν γράψει βιβλία με θέμα τον ηρωισμό του και την ιδεολογία της αυτοθυσίας για το καλό και την επιβίωση της κοινωνίας.
Όταν το 2010 είχε πάει διακοπές στο Παρίσι με την κόρη του την Όλγα και τα εγγόνια του, ο Γιώργος Κρεμαστιώτης είχε την ευκαιρία να δει προσωπικά το μνημειώδες αριστούργημα του Ζακ Λουί Νταβίντ «Ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες». Ο Πίνακας ολοκληρώθηκε το 1814 και σήμερα στεγάζεται στο μουσείο του Λούβρου, ένα από τα ονομαστά μουσεία τέχνης στον κόσμο.
Τυπωμένο σημείωμα που συνοδεύει τον πίνακα αναφέρει τα εξής:
Ο Λεωνίδας, βασιλιάς της Σπάρτης, καθισμένος πάνω σε ένα βράχο ανάμεσα στους τριακόσιους του ήρωες, συλλογίζεται, συγκινημένος, για το εγγύς και αναπόφευκτο θάνατο των φίλων του. Στα πόδια του Λεωνίδα, στη σκιά, είναι ο αδελφός της συζύγου του, ο Άγης, ο οποίος, αφού άφησε κάτω το στεφάνι από λουλούδια που είχε φορέσει κατά τη διάρκεια της θυσίας, είναι έτοιμος να βάλει το κράνος στο κεφάλι του· με βλέμμα στραμμένο στον στρατηγό περιμένει τις διαταγές του. Δίπλα του, στον ήχο της τρομπέτας δύο νεαροί τρέχουν για να λάβουν τα όπλα τους που κρέμονται από τα κλαδιά των δέντρων. Πιο μακριά, ένας από τους αξιωματικούς του, λάτρης του Ηρακλή, του οποίου τα όπλα και τη στολή φοράει, καλεί τα στρατεύματά του σε σχηματισμό μάχης. Τον ακολουθεί ο αρχιερέας, ο οποίος καλεί τον Ηρακλή να τους χαρίσει τη νίκη. Δείχνει με το δάχτυλό του τον ουρανό. Πιο πίσω ο στρατός παρελάσει.