Σημαντικό σεμινάριο χρήσης και ωφελειών ψηφιακής δικτύωσης ομογενειακών συλλόγων

Δύο σημαντικές εκπαιδευτικές παρουσιάσεις για την αναγκαιότητα και τα οφέλη της ψηφιακής δικτύωσης των Συλλόγων του Απόδημου Ελληνισμού έγιναν το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου, στο Κεφαλονίτικο Σπίτι στη Νέα Υόρκη, στο πλαίσιο προγραμματισμένου Σεμιναρίου με τίτλο «Δικτύωση και Επικοινωνία του Απόδημου Ελληνισμού στην Ηλεκτρονική Εποχή: Οραμα-Εφαρμογές- Προτάσεις-Εξυπνες Πρακτικές».

Το Σεμινάριο οργάνωσαν από κοινού η Παγκόσμια Ομοσπονδία Κεφαλλήνων & Ιθακησίων «Οδυσσεύς», η Ιόνιος Πολιτιστική Ομοσπονδία Αμερικής, η Χιακή Ομοσπονδία Αμερικής, η Δωδεκανησιακή Ομοσπονδία Αμερικής, ο Σύλλογος Κέφαλος ΝΥ, η Κεφαλληνιακή Αδελφότητα ΝΥ και ο Σύλλογος Αγιος Γεράσιμος Νέας Ιερσέης.

 

Παρέστησαν αξιωματούχοι και μέλη των Ομοσπονδιών και Συλλόγων Νίκος Αλυσανδράτος, που άνοιξε την εκδήλωση, Κώστας Βαγγελάτος, Διονύσης Βλάχος, Ειρήνη Μιχαλάτου, Νίκος Μπάρδης, Γιάννης Χιόνης, Αγγελική Χιόνη, Αμαλία Μπουρνιά, Νίκος Παπαγιαννάκης, Νίκος Ανδριώτης, Τιμολέων Κόκκινος, Σεραφείμ Λάζος. Παρευρέθηκε από το Σύλλογο «Αίνος» ο Χρίστος Βαγγελάτος.

Την πρώτη παρουσίαση, «Η Εκπαίδευση και η Δικτύωση με τη χρήση νέων τεχνολογιών ως βασικοί πυλώνες ανάπτυξης, Διασύνδεσης και Επικοινωνίας του Απόδημου Ελληνισμού», έκανε ο Αγησίλαος Κονιδάρης, PhD, Προϊστάμενος Τμήματος Δημοσίων Σχέσεων – Επικοινωνίας του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων και Μηχανικός Ηλεκτρονικών Υπολογιστών (Η/Υ) – Πληροφορικής.

Τη δεύτερη, με θέμα «Ψηφιακή Δικτύωση: Από τη Θεωρία στην Πράξη» παρουσίασε με πλοήγηση στον ιστότοπο της Ομοσπονδίας η Σύμβουλος Επικοινωνίας και Μάρκετινγκ, Ελένη Δημητράτου, MBA, η «ψυχή των προσπαθειών της κεφαλονίτικης Ομοσπονδίας για το διαδίκτυο» όπως είπε ο κ. Νίκος Αλυσανδράτος, πρόεδρος του Συλλόγου «Κέφαλος» Νέας Υόρκης.

Ο ίδιος επαίνεσε την από κοινού με τις άλλες Ομοσπονδίες και Συλλόγους προσπάθεια συνεργασίας στη μεταξύ τους ψηφιακή δικτύωσή τους. Πέρυσι, στο Συνέδριο της Ομοσπονδίας, είπε ο κ. Αλυσανδράτος ότι «βάλαμε αυτό το θέμα, το συνεχίσαμε το καλοκαίρι και σήμερα κάνουμε το επόμενο βήμα μαζί με τους Δωδεκανησίους και Χίους και βλέπουμε ότι με χαρά ανακαλύψαμε ο ένας τον άλλον με τη συνεργασία μας».

Ο κ. Κονιδάρης, παρουσιάζοντας την τρέχουσα ψηφιακή τεχνολογία κοινωνικοποίησης όπως επιτυγχάνεται μέσα από τα εργαλεία του διαδικτύου με το οποίο η πλειοψηφία του κόσμου είναι συνδεδεμένη, έδειξε τελευταίες στατιστικές και αγορά και τόνισε τη δυνατότητα μέσα από αυτή δικτύωσης των Συλλόγων εντός, μεταξύ τους, με την Ομοσπονδία, με αυτούς της Κεφαλονιάς και τους φορείς. Εθεσε απέναντι στη σύγχρονη τεχνολογία δικτύωσης το παράδειγμα της Ομοσπονδίας «Οδυσσεύς» και πώς αυτή, όπως και κάθε ομογενειακός Σύλλογος, θα μπορούσαν να οδηγηθούν βήμα βήμα στην ολοκληρωμένη ένταξή τους. Προκειμένου να υλοποιηθεί «το όραμα» – δίαυλος επικοινωνίας των απανταχού ομογενών, στα οφέλη του οποίου θα συμπεριλαμβάνονται η επιχειρηματικότητα και το υποστηρικτικό έργο ομογενών προς την Ελλάδα, στην περίπτωση της Κεφαλονιάς, ο κ. Κονιδάρης πρότεινε το ΤΕΙ Ιονίων Νήσων να καταστεί ο θεματοφύλακας παράδοσης και ταυτότητά της με τη διαχείριση αυτού του ηλεκτρονικού διαύλου από νέους και, στη Νέα Υόρκη την ίδρυση ενός μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού για την έρευνα, τεχνολογία, εκπαίδευση και δικτύωση του Απόδημου Ελληνισμού. Ο κ. Κονιδάρης ανέφερε ως παραδοτέο έργο της δικτύωσης της «Οδυσσεύς» το πρόγραμμα «Πρώτο Θερινό Σχολείο» το περασμένο καλοκαίρι στην Κεφαλονιά. Το Δεύτερο Θερινό Σχολείο θα πραγματοποιηθεί το ερχόμενο καλοκαίρι.

Η κ. Δημητράτου που συνεργάζεται με την Ομοσπονδία παραπάνω από δέκα χρόνια, ξεκινώντας από τον ηλεκτρονικό κατάλογο των Κεφαλονιτών, πλοήγησε στον ιστότοπο της

www.OdysseusFederation.com. Μίλησε για την «ασύνορη» δυνατότητα επικοινωνίας και τις καλές πρακτικές των κοινωνικών μέσων δικτύωσης όπως είναι το Facebook, που ενδείκνυται στην περίπτωση των Συλλόγων, ως μη Κερδοσκοπικών Οργανισμών. Ωστόσο, τόνισε τους κανόνες διαχείρισής του- συνέπεια, συνεχή ενημέρωση, ελκυστικό περιεχόμενο κ.λπ.- και πρότεινε αυτή να γίνεται από ένα άτομο, με αναπληρωτή, και μάλιστα νέους. Μίλησε επίσης για τη χρήση εταιρικών e-mail, το You Tube, στο οποίο μπορεί ο κάθε Σύλλογος να κάνει το δικό του κανάλι, τη χρήση των ηλεκτρονικών δελτίων ενημέρωσης κ.α.. Με εφαρμογή χάρτη της Google, εντυπωσίασε το κοινό δείχνοντας τα Συνέδρια της Ομοσπονδίας στις αντίστοιχες περιοχές που έγιναν.

Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων του ομογενειακού Τύπου, ο κ. Κονιδάρης τόνισε πως η Ελλάδα δεν έκανε πολλά πράγματα για τη δικτύωση με τον Απόδημο Ελληνισμό σε αντίθεση με την Ομογένεια, που ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο δείχνει αξιέπαινη δραστηριότητα. Πέρα από τα οφέλη του να έρθουν οι Σύλλογοι πιο κοντά μέσα από τις νέες τεχνολογίες, με αυτές μπορούν να φέρουν κοντά τους νέους, που είναι ένα από τα κυριότερα ζητούμενα των Συλλόγων.

Η κ. Δημητράτου τόνισε ότι «εφαρμόζουμε καλές πρακτικές κοινωνικών μέσων και χρησιμοποιούμε κατάλληλα εργαλεία, λογισμικό και πλατφόρμες. Θα χειραγωγήσουμε την τεχνολογία, όμως μέσα από στόχους. Τέτοιος στόχος η προσέλκυση των νέων που τη γνωρίζουν. Πρέπει να δοθεί η ευκαιρία στους νέους να τη χειριστούν οι ίδιοι μέσα στους Συλλόγους. Ας μείνουν στις θέσεις τους οι παλαιότεροι, μπροστά όμως από το Facebook ενός Συλλόγου ας καθίσουν οι νέοι που είναι καταλληλότεροι».

Ο Stephen Fry μιλά για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα

Σε ομιλία του για τον οργανισμό Intelligence, που διοργανώνει συζητήσεις για πολλά σημαντικά ζητήματα, ο γνωστός Βρετανός ηθοποιός, συγγραφέας, δημοσιογράφος και κωμικός μεταξύ άλλων Stephen Fry επιχειρηματολογεί πάνω στην άποψη πως τα μάρμαρα του Παρθενώνα πρέπει να επιστραφούν στην Αθήνα

.

Pan-Laconian support for LOGOS Australian Centre for Hellenic Language and Culture

Sunday 24th November 12:00 noon Pan-Laconians Society of South Australia are holding a food event for $15. All are welcome, all proceeds will be donated to LOGOS Australian Centre for Hellenic Language and Culture. For booking please contact layla.plummer@flinders.edu.au. Let's support this great cause!

Το Νοσοκομείο Μολάων συνεχίζει να χρειάζεται κάθε βοήθεια

Πριν αναχωρήσει σήμερα, Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013, για να επιστρέψει στη θετή του πατρίδα την Αυστραλία, ο κ. Γιώργος Κρεμαστιώτης επισκέφθηκε το Νοσοκομείο Μολάων προκειμένου να αποκτήσει μια γενική επισκόπηση σχετικά με την οικονομική ενίσχυση του νοσηλευτηρίου από τον Παλλακωνικό Σύλλογο της Νότιας Αυστραλίας.

Ο κ. Κρεμαστιώτης είναι το πρόσωπο επαφής μεταξύ του αυστραλιανού ομογενειακού συλλόγου και του Νοσοκομείου και στη συνάντηση με τα ηγετικά στελέχη του νοσοκομείου, τη διοικήτρια κ. Κατερίνα Πριφτάκη καθώς και την προϊσταμένη Οικονομικού κ. Φωτεινή Μανωλάκου, τον  συνόδευαν ο γραμματέας του συλλόγου, κ. Δημήτρης Κατσάμπης, καθώς και ο πρόεδρος της εξελεγκτικής επιτροπής κ. Βασίλης Γκιουζέπης.

Από τη συνάντηση

 της διοίκησης του Νοσοκομείου Μολάων

με αντιπροσώπους του Παλλακωνικού Συλλόγου

Η αντιπροσωπεία του Παλλακωνικού Συλλόγου έλαβε τη βεβαίωση η οικονομική ενίσχυση εκτιμείται πάρα πολύ και διοχετεύεται στις πιο επείγουσες ανάγκες του νοσοκομείου. Ο κ. Κρεμαστιώτης, ο οποίος πέρασε τους τελευταίους  έξι μήνες στους  Μολάους, συνεχώς κλήθηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου να γνωμοδοτήσει και να εγκρίνει κάθε στοιχείο που χρηματοδοτήθηκε από τη δωρεά του Παλλακωνικού Συλλόγου.

Μετά τη συνάντησή τους  με τους διοικούντες του νοσοκομείου, η αντιπρόσωποι του Παλλακωνικού Συλλόγου διαπίστωσαν το Νοσοκομείο Μολάων εξακολουθεί να έχει σοβαρές ελλείψεις.  Ως το στήριγμα των χιλιάδων κατοίκων αλλά και των επισκεπτών της νοτιοανατολικής Λακωνίας θα συνεχίσει  να χρειάζεται κάθε βοήθεια.

Ντοκιμαντέρ: Στα βήματα του Φειδιππίδη

Το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους «Στα βήματα του Φειδιππίδη», όπως προβλήθηκε για πρώτη φορά το βράδυ του Σαββάτου 29 Σεπτεμβρίου στην Τελετή Λήξης του 30ου ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ 2012 στην κατάμεστη με κόσμο Κεντρική Πλατεία της Σπάρτης. 

Στο ρόλο του πρώτου επίσημου καταγεγραμμένου δρομέα στην Παγκόσμια Ιστορία, του Θρυλικού Αθηναίου Ημεροδρόμου Φειδιππίδη, ο Λακεδαιμόνιος δρομέας Νίκος Μπακής.

Προσωπικότητες και Πρόσωπα του Νότιου Πάρνωνα: Αντώνης Μαλαβάζος 1887-1945

Η πρώτη από μια σειρά δίγλωσσων βιογραφικών σκιαγραφήσεων βασισμένων στις έρευνες των «Οικογενειακών Δέντρων του Νότιου Πάρνωνα» γύρω από γνωστούς ή άγνωστους συντοπίτες ή και απογόνους που στο διάβα του χρόνου ξεχωρίζουν για τη ζωή και το έργο τους.

Στο σημερινό άρθρο ο Στέλιος Χαγιάς, ο συντονιστής της ομάδας, μαζί με την Ρεγγίνα Αλιβιζάτου, εγγονή του Αντώνη Μαλαβάζου, εξετάζουν την αξιόλογη ζωή και γενικότερα την εποχή ενός αγροτόπαιδου από τις Γούβες που γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και κατόρθωσε να χαράξει μια σημαντική σταδιοδρομία στον τομέα της ιατρικής τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Αυστρία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

People and Personalities of SouthernParnon 

Antoniοs Malavazos 1887-1945

The first of a series of bilingual biographical sketches based on the research of "Family Trees of Southern Parnon" on well known and not so well known locals or descendents who in the course of time stand out for their life and achievements.

In today's article Stelios Chagias, the coordinator of the group, together with Regina Alivisatos, granddaughter of Anthony Malavazos, delve into the remarkable life and times of a farm boy from Gouves born in the late 19th century who carved out a significant career in medicine in Greece, Austria and the United States.

Ο Αντώνης Μαλαβάζος, του Ηλία Αναστασίου Μαλαβάζου, αγρότη από την Καρίτσα, και της Αθανασίας Βάκου από τις Γούβες, γεννήθηκε στις Γούβες την 1 Ιουνίου το 1887. Ο Αντώνης ήταν ένα από τα τρία τους παιδιά που επέζησαν, από εννέα συνολικά. Την 9η Σεπτεμβρίου 1898, ο 11χρονος πια Αντώνης εγγράφεται στο δημοτικό σχολείο στο Γεράκι. Οι βαθμοί του το 1898 ήταν Θρησκευτικά 5, Ελληνική Ιστορία 4, Μαθηματικά 5, Γεωγραφία 6, Ανάγνωση 6, Καλλιγραφία 4, Ορθογραφία 5. Γενικό 5. Ο Αντώνης βελτίωσε σημαντικά τους βαθμούς του τα επόμενα χρόνια και στη συνέχεια πήγε στο Ελληνικό Σχολείο. Γύρω στο 1906 ο Αντώνης γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι πιθανό να είχε υποτροφία. Απεφοίτησε στις 10 Νοεμβρίου 1911 με βαθμό διπλώματος «Λίαν Καλώς». Ξεκίνησε την ειδικότητά του στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών το 1911. Το 1912 επιστρατεύτηκε στον Ελληνικό στρατό στην αρχή των Βαλκανικών Πολέμων (1912-13) εναντίον αρχικά της Τουρκίας και στη συνέχεια της Βουλγαρίας. Το 1913, κατά την διάρκεια του 2ου Βαλκανικού Πολέμου, ο Αντώνης ήταν με τμήμα του ελληνικού στρατού που σχεδόν περικυκλώθηκε από τους Βουλγάρους στο Φαράγγι Κρέσνα του ποταμού Στρυμόνα. Τελικά οι Βούλγαροι ηττήθηκαν και η συνθήκη του Βουκουρεστίου κατέληξε σε σημαντικές εδαφικές απώλειες για την Βουλγαρία. Στις 15 Σεπτεμβρίου του 1915, κατά την διάρκεια του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Αντώνης υπηρέτησε με τον ελληνικό στρατό αρχικά με το βαθμό του ανθυπολοχαγού. Στις 29 και 30 Μαΐου 1918, ο Αντώνης πήρε μέρος στη μάχη του Σκρα. Η μάχη του Σκρα έλαβε χώρα στα οχυρά βορειοανατολικά του όρους Πάικου, βόρεια από την Θεσσαλονίκη. Ήταν τότε η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκαν ελληνικά στρατεύματα στο μέτωπο και είχε σαν αποτέλεσμα την κατάληψη των ισχυρά οχυρωμένων βουλγαρικών θέσεων. Στις 18 και 19 Σεπτεμβρίου 1918 έλαβε μέρος στη μάχη τις Δοϊράνης, όπου οι ελληνικές δυνάμεις του 12ου συντάγματος και η μεραρχία των Σερρών μαζί με βρετανικές δυνάμεις απώθησαν τους Βούλγαρους από το οχυρό της Δοϊράνης. Ο Αντώνης διορίστηκε διευθυντής ιατρός στο στρατιωτικό νοσοκομείο Φλωρίνης από το 1918 έως το 1920. Απολύθηκε από το στρατό ως υπολοχαγός στις 7 Φεβρουαρίου 1921, στην Μακεδονία. Για να συνεχίσει τις ιατρικές του σπουδές, ο Αντώνης πήγε στην Βιέννη την 1η Αυγούστου 1921. Πήρε αρκετά άλλα μαθήματα, αλλά κατέληξε ειδικευμένος στην ενδοκρινολογία στις 15 Δεκεμβρίου 1923. Στη διάρκεια της παραμονής του στην Βιέννη γνωρίστηκε με την μέλλουσα σύζυγό του, Josephine (Ιωσηφίνα) Wanaschek. Ο Αντώνης μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 23 Ιανουαρίου 1924 με το πλοίο Aquitania. Ο κατάλογος επιβατών του πλοίου τον περιγράφει ως γιατρό που μιλούσε ελληνικά, γερμανικά, και γαλλικά. Είχε ύψος 177 εκατ. με γκρίζα μαλλιά και καστανά μάτια. Ο κατάλογος αναφέρει ότι ο τελευταίος τόπος μόνιμης διαμονής στην Ευρώπη ήταν η Βιέννη, Αυστρία όπου ήταν και ο καλύτερός του φίλος, ο Γεώργιος Κόστμιος. Μετά την άφιξή του στην Αμερική θα έμενε στον αδελφό του, Περικλή, στο 75 Hanover Street, στο Elmhurst της Νέας Υόρκης. Η Ιωσηφίνα μετανάστευσε στην Αμερική το 1925 και παντρεύτηκαν στις 27 Νοεμβρίου στο Decatur, DeKalb County, της Γεωργίας. Τον γάμο τέλεσε ο αιδεσιμότατος Γερμανός Παπαϊωάννου. Ο Αντώνης και η οικογένειά του εγκαταστάθηκαν στην Αλαμπάμα, όπου ασκούσε την ιατρική. Εκεί έμειναν στο Μοντγκόμερι γιατί υπήρχε μεγάλη ελληνική κοινότητα. Αλλά επειδή δεν τους άρεσε ο Νότος θέλησαν να μετακομίσουν στην βορειοανατολική ακτή των ΗΠΑ, στο Νιου Τζέρσεϋ ή την Νέα Υόρκη. Για να πάνε εκεί ο Αντώνης έπρεπε να περάσει εξετάσεις για άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και στις δύο πολιτείες. Μέχρι το 1929, ενώ ζούσαν στο Μπέρμιγχαμ, είχαν αποκτήσει δύο κόρες, την Αθανασία και την Μαγδαληνή. Επειδή για να μελετήσει ο Αντώνης χρειαζόταν ησυχία, η Ιωσηφίνα και τα κορίτσια πήγαν στην Ευρώπη για διακοπές. Πήγαν στην Βιέννη για να δουν την οικογένειά της και στους Μολάους όπου γνωρίστηκαν με την οικογένεια του Αντώνη. Εκεί η μητριά του Αντώνη της χάρισε ένα χειροποίητο χαλί. Όταν ήταν η οικογένεια στην Ευρώπη, ο Αντώνης μετακόμισε σε ένα δωμάτιο (221) στο κτίριο Woodward στο Μπέρμιγχαμ για να μπορέσει να διαβάζει. Όταν ήταν εκεί έγινε και Αμερικανός πολίτης, στις 28 Ιουνίου του 1929. Μετά από κάποιο μικρό χρονικό διάστημα γύρισε η Ιωσηφίνα στην Aμερική και η οικογένεια μετακόμισε στο Νιου Τζέρσεϋ. Ο Aντώνης άσκησε την ιατρική εκεί, στο Νιου Τζέρσεϋ, ενώ παράλληλα συνέχισε να διαβάζει για τις εξετάσεις της Νέας Υόρκης. Για αυτό το λόγο η οικογένεια πάλι πήγε στην Ευρώπη το 1931. Ο κατάλογος επιβατών δείχνει ότι η Ιωσηφίνα ηλικίας 29 ετών επέστρεψε στην Aμερική με τις τρεις κόρες της, Μαγδαληνή 4 ετών, Αντιγόνη 1 έτους και η Αθανασία 5 ετών στις 16 Ιουλίου 1932, με το πλοίο Europa που αναχώρησε από το λιμάνι της Βρέμης της Γερμανίας. Ο κατάλογος επιβατών δείχνει ότι η οικογένεια ζούσε στο Νιου Τζέρσεϋ πριν αναχωρήσουν για την Ευρώπη στις 9 Ιουλίου του 1931 για μια επίσκεψη στην Βιέννη για να δει τους γονείς της. Στο κατάλογο επιβατών η Ιωσηφίνα περιγράφεται ως εθνική Γερμανίδα με ελληνική υπηκοότητα, ύψος 163 εκατ., ανοιχτόχρωμη, ξανθιά, με γκρίζα μάτια. Ο πιο κοντινός συγγενής της στη Βιέννη ήταν ο πατέρας της, και στην Αμερική θα επέστρεφε στο σύζυγό της, γιατρό Α. Μαλαβάζο που κατοικούσε στο 635 High St. Newark, στο Νιου Τζέρσεϋ. Ο κατάλογος αναφέρει ότι και οι τρεις κόρες γεννήθηκαν στο Μπέρμιγχαμ. Η επιστροφή τους στην Αμερική έγινε μόλις πριν από την προσάρτηση της Αυστρίας από τους Ναζί (Μάρτιος 1938). Περίπου το 1937 ο Αντώνης αφού πήρε την άδεια ασκήσεως μετακόμισε το ιατρείο του στην Νέα Υόρκη. Ασκούσε την ειδικότητα της ενδοκρινολογίας και το ιατρείο του ήταν στην 25η οδό. Πήγε εκεί για να είναι σχετικά κοντά στον σταθμό του τρένου, στο σταθμό Πενσυλβανίας, έτσι ώστε να είναι ευκολότερο για τους ασθενείς του από το Νιου Τζέρσεϋ να πηγαίνουν στην Nεα Υόρκη για να τον βλέπουν στο ιατρείο του. Ο Αντώνης εγγράφηκε στην επιστράτευση του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου το 1942. Έδωσε την διεύθυνσή του ως Apt. 62, 580 W. 160th St., Nέα Υόρκη, και την ημερομηνία γεννήσεώς του ως 1 Ιουνίου του 1887. Επίσης δήλωσε την Ιωσηφίνα ως κοντινότερη συγγενή του και ότι δούλευε στο 245 W. 25th St. στη Nέα Υόρκη. Ο Αντώνης πέθανε στις 20 Απριλίου του 1945. Δούλευε αργά το βράδυ και τον είδαν τελευταία φορά στις 8 15 μμ. Βρέθηκε στις 9 το βράδυ νεκρός στο γραφείο του. Όταν πέθανε ήταν γιατρός στο Μητροπολιτικό Νοσοκομείο, βοηθός ιατρός στο Πολυκλινικό Νοσοκομείο και επίσης ανήκε και στο προσωπικό του νοσοκομείου Newark Beth Israel. Το πιστοποιητικό θανάτου δείχνει ότι η οικογένεια είχε μετακομίσει από το 1939 στο 482 Fort Washington Street, στη Nέα Υόρκη. Πέθανε από καρδιακή προσβολή και θάφτηκε στις 25 Απριλίου του 1945 στο νεκροταφείο Cypress Hills. Τα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα έρχονται υπό την αιγίδα του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας «Ο Λεωνίδας».

Antonis Malavazos, the son of Ilias Anastasiou Malavazos, a farmer of Karitsa, and Athanasia Vakou of Gouves was born in Gouves on 1 June 1887, one of three children from nine born to reach adulthood. On 9 September 1898 Antonis Malavazos, aged 11 now, is registered at the school at Geraki. His grades for 1898 were as follows: Religious Studies 5, Greek History 4, Arithmetic 5, Geography 6, Reading 6, Calligraphy 4, Spelling 5, and an overall average 5. Antonis made a remarkable academic improvement in the next few years and graduated to the Hellenic School (middle school). Antonis went to Athens University to study medicine circa 1906, most probably on a scholarship, and there he obtained his medical degree on 10 November 1911 with a grade of "Very Good". He began his medical career as a resident physician at the Ippokráteio Nosokomeío Athinón in 1911. Later in 1912 he was drafted into the Greek Army at the commencement of the Balkan Wars (1912-13) against Turkey and Bulgaria. In 1913 Antonis was with the Greek Army that was nearly surrounded by the Bulgarians in the Kresna Gorge of the Struma (Strymon) River during the Second Balkan War. The Bulgarians were defeated and the Treaty of Bucharest resulted in significant territorial losses for Bulgaria. During the Second World War, on 15 September 1915, Antonis entered the Greek Army at Macedonia as a 2nd lieutenant. On the 29th and 30th of May 1918 Antonis participated in the Battle of Skra di Legen (Skora di Legen) which was a battle that took place at the Skra fortified position, located northeast of Mount Paiko north of Thessaloniki on the Macedonian front. The battle was the first large-scale employment of Greek troops on the front, and resulted in the capture of the heavily fortified Bulgarian position. On 18 and 19 September 1918 he participated in the battle of Doirani where Greeks from the 12th Corps and Seres division together with British forces repelled the Bulgarians from the fortress at Doirani. Antonis was appointed the medical director for the military hospital at Florina from 1918 to 1920, and was discharged from the army as a 1st Lieutenant at Macedonia on 7 February 1921. To further his medical career Antonis went to Vienna on the 1 August 1921 where he took numerous medical courses but eventually specialised as an endocrinologist on 15 December 1923. Whilst in Vienna he met his wife Josephine Wanaschek. Antonis migrated to the United States on 23 January 1924 per the Aquitania. The ship manifest of the Aquitania describes him as a physician who could speak Greek, German and French and described him as being 5 feet 8 inches tall with grey hair and brown eyes. The manifest also states his last permanent residence in Europe was Vienna, Austria where his closest friend was George Kostmios, and that on arrival in the US he was going to stay with P Mellon (his brother Periklis Malavazos) at 75 Hanover Street in Elmhurst New York. Josephine migrated to America in 1925 and was married to Antonis on 27 November 1925 in Decatur, DeKalb County, Georgia by the Rev Germanos Papaioannou. Antonis and his family settled in Alabama where Antonis practiced medicine, and where many Greek migrants lived. The family lived in Montgomery, Alabama, but the family did not like the South, they wanted to move to the northeast. In order to accomplish this move Antonis needed to obtain medical licensure in both New Jersey and New York, and this required taking the licensing exams of each State. By early 1929, still living in Birmingham, he and Josephine now had two young daughters, Athanasia and Magdalini, and to study for his licensing exams he needed peace and quiet at home, so Josephine and her daughters went to Europe for a holiday. In Europe Josephine and her family went to Vienna to see her family and also to Molaous where they met her husband's family. In Molaous Antonis' stepmother gave Josephine a hand-woven rug as a gift. With his family in Europe, Antonis moved to a room (221) in the Woodward Building in Birmingham to concentrate on his studies, and while living in the hotel he became a US citizen on 28 June 1929. A short time after Josephine returned to America, the family moved to New Jersey. Antonis practiced medicine in New Jersey whilst continuing to study for the New York state licensing exam and so for this reason in 1931 his family again went to Europe. The ship manifest on Josephine's return journey showed Josephine, aged 29, arrived back in the United States (New York) with her three daughters; Magdalini, aged 4, Antigoni, aged 1, and Athanasia, aged 5, on 16 July 1932 per the Europa which had departed from Bremen, Germany. The ship manifest indicated that Josephine and her family had lived in New Jersey before departing the US on 9 July 1931 for a visit to Vienna, Austria to see Josephine's parents. Josephine is described in the manifest as an ethnic German, Greek citizen, 5 feet 4 inches tall, of fair complexion, blonde hair and grey eyes. Josephine's closest relative in Vienna, Austria was her father F. Waneschek of Dresdner 6/23, Vienna and in the US she was going back to her husband Dr A Malavazos of 635 High Street, Newark, New Jersey. The manifest indicated all three daughters had been born in Birmingham, Alabama. Josephine and her three daughters had arrived back in the US just before the rise of the Nazis. Around 1937 Antonios made another attempt to move to New York, and on obtaining his New York medical license as an Endocrinologist he moved his practice to 25th St New York in 1939, so it was easier for his patients to see him, since 25th St was near the Pennsylvania Station. Antonis registered for the World War II draft in 1942 giving his residential address as Apt 62 at 580 W 160th Street, New York. It also states his closest relative was his wife Josephine and that he was self employed at 245 W 25th Street, New York City. Antonis passed away on the 20 April 1945, he had been working late at night and was last seen alive at 8.15pm but at 9pm he had been found dead in his office. At the time of his death he was assistant visiting` physician at the Metropolitan Hospital, a clinical assistant at the Polyclinic Hospital and a member of the staff of the Newark Beth Israel Hospital. Anthony`s death certificate indicated that his family had moved from New Jersey to reside at 482 Fort Washington Street, New York in 1939 and he had moved his medical office to 245 West 25th Street, Manhattan, New York. Antonis died from natural causes and was buried on 25 April 1945 at Cypress Hills Cemetery. Family Trees of Southern Parnon are sponsored by the Pan-Laconian Society of South Australia "Leonidas".

Η Φωτογραφία του Μήνα Ιουλίου 2013: Οι Πότες

ΓΕΙΑ ΜΑΣ

Παρέα νεοφερμένων Λακώνων σε εκδήλωση, πιθανότατα προς το τέλος της δεκαετίας του 1950. Μερικοί που αναγνωρίζονται είναι Δημήτρης Χαγιάς, Παναγιώτης Ζαφείρης, Γιάννης Νίκιας, Τάσος Πήλιουρας, η μικρούλα Στέλλα Μήτρη, Μιχάλης Βλαχολιάς, Νίκος Μήτρης και Γιώργος Οικονόμου.

CHEERS

A group of newly arrived Laconians at a community function, probably towards the end of the 1950s.  Those recognized are Dimitris Chagias, Panagiotis Zafeiris, Giannis Nikias, Tasos Piliouras, little Stella Mitris, Michalis Vlacholias, Nikos Mitris and Giorgos Oikonomou.