Έφυγε πρόωρα ο Τάκης Νικολόπουλος

Ο «Κολοκοτρώνης» στις παρελάσεις στην 5η Λεωφόρο

Συγκλονισμένη είναι η Ομογένεια της Νέας Υόρκης από τον αδόκητο θάνατο του Παναγιώτη Νικολόπουλου, του γνωστού «Κολοκοτρώνη», που πάνω στο άλογό του, με την παραδοσιακή του στολή, την περικεφαλαία και το γιαταγάνι του, έδινε κάθε χρόνο το «παρών» στην εθνική μας Παρέλαση στην 5η Λεωφόρο.

Ο Τάκης Νικολόπουλος έφυγε πρόωρα από τη ζωή τα ξημερώματα της Τρίτης 2 Φεβρουαρίου από ανακοπή καρδιάς, σε ηλικία 56 ετών, στο διαμέρισμά του στην Σπάρτη, όπου βρισκόταν τις τελευταίες μέρες για σύντομη επίσκεψη.

Ράγισαν καρδιές το μεσημέρι του Σαββάτου 6 Φεβρουαρίου, στον Ιερό Ναό των Αγίων Ταξιαρχών στην γενέτειρά του Λογγάστρα, στη Λακωνία, όπου συγγενείς και φίλοι είπαν το στερνό αντίο σε έναν μεγάλο πατριώτη.

«Ένα παιδί φτωχό από ένα μικρό χωριό και από φτωχή οικογένεια, ξεκίνησε κάποια μέρα με εφόδιά του την πίστη του στο Θεό και την αγάπη του στην πατρίδα και ξενιτεύτηκε. Και εκεί που πήγε δε χάθηκε. Εκεί που πήγε όχι απλώς δε χάθηκε, αλλά διακρίθηκε και προόδευσε. Και είναι αυτό ένα γνώρισμα των ομογενών και ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα και του ιδίου», τόνισε ο Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιος, ο οποίος και έψαλε την νεκρώσιμη ακολουθία. «Μέσα στην καρδιά του έκλεισε δύο μεγάλα μεγέθη, την Ορθοδοξία, την πίστη στο Θεό και την αγάπη προς την αθάνατη χώρα μας, προς την πατρίδα μας» επισήμανε ο Μητροπολίτης Ευστάθιος και πρόσθεσε: «Αυτά τα δύο, τα είχε πάντα κατά νου, γι’ αυτό και στις δύσκολες στιγμές της ζωής του, πάντοτε την προσευχή του είχε για κίνητρο και την ευλογία του Θεού ζητούσε και γι’ αυτό δεν αστόχησε και πάντα γι΄αυτό επροόδευε. Και εκεί στην πρόοδό του δεν ξέχασε την αθάνατη χώρα μας, την οποία υπερβαλλόντος αγαπούσε και ήθελε ευκαίρως ακαίρως να προβάλει και με τα λόγια του και με τη στάση του να δείχνει και στους νεότερους έναν τέτοιο δρόμο φιλοπατρίας να ακολουθούν.»

«Χάσαμε έναν μεγάλο Έλληνα, έναν άνθρωπο διαμάντι, που η καρδιά του ήταν για όλο τον κόσμο», δήλωσε στο άκουσμα της θλιβερής αυτής είδησης ο πρώην πρόεδρος της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Αμερικής και αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, Χρήστος Βουρνάς.

Συγκλονισμένος από τον αδόκητο θάνατο του Τάκη Νικολόπουλου δήλωσε ο πρόεδρος της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Αμερικής, Δημήτρης Φίλιος, εκφράζοντας τη βαθύτατη θλίψη του.

«Ο γνωστός σε όλους Τάκης Νικολόπουλος ήταν ένας καλός φίλος και εκλεκτός πατριώτης. Πίστευε με πάθος στην Ελλάδα, υπηρέτησε πιστά τους εθνικοτοπικούς μας συλλόγους και την οργανωμένη Ομογένεια και έγινε γνωστός όχι μόνο στην παροικία μας, αλλά και στους Έλληνες της Διασποράς ευρύτερα, ως ο «Κολοκοτρώνης της Ομογένειας», αναπαριστώντας τον αρχιστράτηγο της Επανάστασης του 1821, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, έφιππο και με την παραδοσιακή στολή και περικεφαλαία στην εθνική μας παρέλαση», επισήμανε ο κ. Φίλιος.

Η σορός του εκλιπόντος μεταφέρθηκε από την Ελλάδα και τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα, για να τον αποχαιρετίσει, με τη σειρά της, και η ελληνοαμερικανική κοινότητα της Νέας Υόρκης, την οποία με θέρμη υπηρέτησε εδώ και πολλά χρόνια.

Ο Παναγιώτης Νικολόπουλος γεννήθηκε το 1954 στη Λογγάστρα Λακωνίας, φοίτησε στο Γυμνάσιο της Σπάρτης και σε νεαρή ηλικία μετανάστευσε στις ΗΠΑ, όπου εργάστηκε και διέπρεψε επαγγελματικά στο χώρο των εστιατορίων. Ήταν απόγονος του καπετάν Αντώνη Νικολόπουλου, οπλαρχηγού της Επανάστασης του 1821, τον οποίο ο στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματά του αποκαλεί διδάσκαλο εαυτού.

Διετέλεσε επί σειρά ετών μέλος του Δ.Σ. και πρόεδρος του Συλλόγου Λογγάστρας Λακωνίας. Το 2005 εξελέγη Ύπατος Πρόεδρος της Παλλακωνικής Ομοσπονδίας ΗΠΑ- Καναδά, την οποία είχε υπηρετήσει στο παρελθόν και για πολλά χρόνια ως Αντιπρόεδρος και Κυβερνήτης Ανατολικών Περιφερειών. Τιμώντας και την αρκαδική του καταγωγή, ήταν, επίσης, μέλος του ιστορικού αρκαδικού συλλόγου «Γέρος του Μοριά».

Εκλέχθηκε μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης στις εκλογές του 2008 και συμμετείχε ενεργά στην προώθηση του ετήσιου λαχείου για την παρέλαση.

Ήταν ενεργό μέλος της κοινότητας της Ζωοδόχου Πηγής του Μπρονξ, όπου και έμενε.

Έγινε γνωστός στην Ομογένεια ως «Κολοκοτρώνης», αφού συνήθιζε να συμμετέχει έφιππος με την παραδοσιακή στολή και περικεφαλαία και με το περιποιημένο μακρύ μουστάκι του, στην ετήσια παρέλαση για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου στην 5η Λεωφόρο του Μανχάτταν.

Όπως ο ίδιος είχε τονίσει παλαιότερα σε δηλώσεις του στη GreekNews, ξεκίνησε βασισμένος σε μια ιδέα του πρώην προέδρου της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Αμερικής Χρήστου Βουρνά, «όταν το 1997 δεν ήρθαν οι Εύζωνες στην Παρέλαση, οπότε σκεφτήκαμε να κάνουμε αναπαράσταση του ήρωα του 1821, του μεγάλου στρατηλάτη Κολοκοτρώνη.»

Νυμφευμένος με την Αννα Νικολοπούλου είχε τρία παιδιά τα οποία αγαπούσε πολύ και φρόντιζε να τους μεταδώσει την αγάπη του για την Ελλάδα και κάθετι ελληνικό. Την 23χρονη Ελένη, η οποία τελειώνει φέτος το πανεπιστήμιο, τον 19χρονο Γιάννη ο οποίος επίσης φοιτά στο πανεπιστήμιο και την 15χρονη Μαρία, η οποία είναι μαθήτρια Λυκείου.

Πηγή: Greek News

Βουλευτής στο Κοινοβούλιο της Νότιας Αυστραλίας: Συγχαρητήρια στη Λίσα Βλάχου

Συγχαρητήρια στη Λίσα Βλάχου, νύφη του πρώην προέδρου του Παλλακωνικού, Χρήστου και Γαριφαλιάς Βλάχου, η οποία στις πολιτειακές εκλογές κατέκτησε την έδρα Τάϋλορ στο Κοινοβούλιο της Νότιας Αυστραλίας ως αντιπρόσωπος του Εργατικού Κόμματος. Η Λίσα με την οικογένειά της παρευρίσκεται συχνά στις εκδηλώσεις του Συλλόγου. Είμαστε πάρα πολύ υπερήφανοι για αυτή και της ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο μέλλον.
 
Το επίσημο βιογραφικό της Λίσας έχει ως εξής:

Η Λίσα γεννήθηκε στο Κουίνσλαντ και σπούδασε στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ στη Σχολή Επιχειρήσεων στη διαχείριση πληροφοριών υγείας.

Εργάστηκε σε δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία στο Μπρίσμπαν και την Αδελαΐδα πριν αναλάβει ως εκλογικός υπάλληλος των γερουσιαστών της Νότιας Αυστραλίας Foreman και Quirke και να εργάζεται στα βόρεια προάστια για τον βουλευτή Martyn Evans στην ομοσπονδιακή έδρα Bonython.

Μεταξύ 1998 και 2006 υπηρέτησε ως Αναπληρωτής Γραμματέας του Αυστραλιανού Εργατικού Κόμματος στη Νότια Αυστραλία. Η Λίσα υπήρξε επίσης διευθύντρια του SA Progressive Business Inc. (σώματος Προοδευτικών Επιχειρήσεων Νότιας Αυστραλίας), πτέρυγα επιχειρηματικών εκδηλώσεων που συνδέει την επιχειρηματική κοινότητα και το Εργατικό Κόμμα.

Η επαφή με το κοινό είναι σπουδαίο για τη Λίσα και για πολλά χρόνια υπηρετεί ως Ειρηνοδίκης, καθώς και στην Συμβουλευτική Επιτροπή Κέντρου Εκμάθησης, και τη Διευθύνουσα Επιτροπή του δημόσιου σχολείου των παιδιών της. Εκλέχτηκε βουλευτής στη βουλή της Νότιας Αυστραλίας στις 20 Μαρτίου 2010 ως αντιπρόσωπος της έδρας Taylor. Το 2000 παντρεύτηκε τον Γεώργιο Βλάχο, ιατρό παθολόγο, και έχουν δύο παιδιά, την Leia και τον Christopher.

Leesa Vlahos was born in Queensland and studied at the Queensland University of Technology at the Business Faculty in Health Information Management.

She worked in public and private hospitals in Brisbane and Adelaide before becoming an electorate officer for SA Senators Foreman and Quirke and working in the Northern suburbs for the Hon. Martyn Evans in the Federal seat of Bonython.

Between 1998 and 2006 she served as the Assistant Secretary of the SA Branch of the ALP. Leesa has also been a Director of SA Progressive Business Inc. the corporate events arm of the ALP linking the business community and Labor.

Being engaged in the community is important to Leesa and she has been a Justice of the Peace for many years and has served on the Early Learning Centre Advisory Committee and Governing Council of her children’s public school. She was elected to South Australian House of Assembly on the 20th March 2010 as the Member for Taylor. In 2000 she married George Vlahos, a general practitioner and they have two children Leia and Christopher. 

Άνθρωπος «έξω καρδιά» | Neos Kosmos

Ο 105χρόνος κυρ Αργύρης Νίκιας στα γενέθλιά του

Άνθρωπος «έξω καρδιά» | Neos Kosmos 
14 Feb 2010


Της ΚΛΑΙΡΗΣ ΓΑΖΗ

Γεννήθηκε στον Βρονταμά Λακωνίας στις 6 Ιανουαρίου 1905. Μεγάλωσε κοντά στη φύση, με λιτό φαγητό από τον κάμπο, παρθένο λάδι και κρασί. Πριν δέκα χρόνια, αποχαιρέτησε για πάντα το χωριό και μετά από πρόσκληση και με ευθύνη του γιου του Παναγιώτη, μετανάστευσε… στους Αντίποδες.
Στα 105, είναι πέραν του δέοντος καλά στην υγεία του, δεν παίρνει φάρμακα, βλέπει, ακούει, τρώει μόνος του, κοιμάται καλά και έχει μόνιμα έντονο το χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο.

Ο λόγος για τον υπεραιωνόβιο κυρ-Αργύρη Νίκια, ο οποίος, αν και δυσκολεύεται να εκφράσει τη σκέψη του, αφού τελευταία η μνήμη φαίνεται να μην είναι και η καλύτερη του φίλη, όταν τον ρωτήσαμε για το χωριό, τη γυναίκα του, την αείμνηστη κυρα-Γεωργία, και το μυστικό της μακροζωίας, το πρόσωπό του φωτίστηκε, φάνηκε πως το χάρηκε και προσπάθησε να μας πει…

Με τη βοήθεια, λοιπόν, του γιου του, γνωρίσαμε τον τόπο που γεννήθηκε, ένα πεδινό γεωργικό χωριό, σε απόσταση 38 χιλιομέτρων από την Σπάρτη, ο κάμπος του οποίου λούζεται από τον Ευρώτα με γύρω στις τριακόσιες οικογένειες και κάποιες σελίδες από την ήσυχη ζωή του.

«Οι περισσότεροι ασχολούνταν με την γεωργία, τη κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία. Καλλιεργούσαν κι ελιές - κυρίως τις βρώσιμες Καλαμών και αμπέλια. Ο πατέρας μου όμως ήταν κτενάς. Έφτιαχνε κτένια για τον αργαλειό, τα οποία πουλούσε σε όλη την Ελλάδα. Από Θεσσαλονίκη μέχρι Κρήτη. Ο πόλεμος του ‘40 και ο εμφύλιος που ακολούθησε επηρέασε και το χωριό μας. Φτώχεια, πείνα, δυστυχία και ανέχεια.

Μάς έλεγε, ότι οι Ιταλοί τους ανάγκαζαν να τους παραδώσουν τα όπλα ακόμα και τα μαχαίρια, ενώ η κυβέρνηση, προβλέποντας την δυστυχία που ακολούθησε, προέτρεψε τον λαό να καλλιεργήσουν πατάτες. Ο Βρονταμάς τότε καλλιέργησε μεγάλες εκτάσεις και κατάφερε και επιβίωσε. Γνώρισε όμως και τη διχόνοια και τα πάθη από τις προσωπικές και τις κομματικές διαφορές, ακόμα και ανάμεσα σε μέλη της ίδιας οικογένειας.

Ο πατέρας μου, όμως, ήταν φιλήσυχος. Άνθρωπος έξω καρδιά. Δεν ήξερε τι θα πει στεναχώρια. Του άρεσε το κυνήγι και συχνά πυκνά πήγαινε με συγχωριανούς μας στις γειτονικές βουνοκορφές.

Σ’ αυτά αποδίδει το μυστικό της μακροζωίας του και, φυσικά, σε συνδυασμό με την υγιεινή διατροφή και τον καθαρό αέρα του χωριού μας».
Στον σεβάσμιο γέροντα, ο «Νέος Κόσμος» του εύχεται υγεία για τα υπόλοιπα χρόνια του βίου του και στο γιό του κ. Παναγιώτη και στην ευγενεστάτη νύφη του κ. Μαίρη, καλή δύναμη.

Όντως, είναι και οι δυο ένα φωτεινό και ζωντανό παράδειγμα στα παιδιά τους και όλους εμάς, όταν καλούμαστε να φροντίσουμε ηλικιωμένους γονείς και δει υπέρ αιωνόβιους, όπως ο πατέρας τους.
Κυρ-Αργύρη έτη πολλά!