45 χρόνια γιορτάζει ο Παλλακωνικός Σύλλογος

ΡΙΖΩΣΑΜΕ

Θα φύγουμε όλο λέγαμε
θυμόμασταν και κλαίγαμε
μα τ’ όνειρο του γυρισμού
έγινε σύννεφο καπνού.

Φαμίλιες μεγαλώσαμε
ρίζες βαθιές απλώσαμε
ο νους μας είναι προς τα κει
κι η μοίρα μας σ’ αυτή τη γη.

Αγώνας ήταν η ζωή,
και δύσκολη η προκοπή
στη μακρινή ετούτη γη
που την ανάστησαν Ρωμιοί.

Οι κόποι μας κάναν καρπούς
και ξεκουράσαν μερικούς
ήρθανε μέρες πιο καλές
μας εμείς δεν νοιώθουμε χαρές.

Τα νιάτα μας μαράθηκαν
και τα κορμιά κουράστηκαν
μοιράστηκε η φτωχή καρδιά
για δυο πατρίδες να πονά.

Ψυχές εκεί μας καρτερούν
κι εδώ δεμένους μας κρατούν
σ’ αυτή θα μείνουμε την γη
πατρίδα τώρα είν’ κι αυτή

(Από την ποιητική συλλογή της Νούλας Καραθανάση)

Την 45η επέτειο του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας, γιορτάζουν οι Λάκωνες της Αδελαΐδας το Σάββατο 29 Οκτώβρη στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο.

Πάνε 45 χρόνια από τότε που οι νεοφερμένοι μετανάστες από την ιδιαίτερη πατρίδα μας τη Λακωνία συγκρότησαν όλοι μαζί το δικό τους αντιπροσωπευτικό σωματείο στην μικρή τότε ελληνική παροικία της Αδελαΐδας.

Η πρώτη γενική συνέλευση έγινε στις 2 Οκτωβρίου 1966, όποτε τα ιδρυτικά μέλη έδωσαν στο νεογέννητο σωματείο το όνομα «Παλλακωνικός Σύλλογος Νότιας Αυστραλίας» και επέλεξαν ως σύμβολο το Λεωνίδα, το θρυλικό βασιλιά της Σπάρτης που ηγήθηκε με θάρρος και γενναιότητα τους αθάνατους 300 ενάντια στους Πέρσες στις Θερμοπύλες.

Οι αρχικές προσδοκίες του Συλλόγου, διανθισμένες με τα καθαρευουσιάνικα στοιχεία που φαίνεται να προτιμούσαν την εποχή εκείνη, διατυπώνονται στο πρώτο καταστατικό ως εξής :

• Η ανάπτυξις της ιδέας της αλληλεγγύης, συμπόνιας, αλληλοβοήθειας και αγάπης μεταξύ των μελών και λοιπών συμπάροικων
• Η έμπνευσις σεβασμού προς τους δεσμούς της χώρας εις την οποίας ζώμεν και η καλλιεργεία αγαθών σχέσεων προς τους μη ομοεθνείς συμπολίτας
• Η ηθική υποστήριξις των μελών του Συλλόγου και η υλική τοιαύτη εις πάντα αναξιοπαθούντα
•  Η παροχή βοήθειας εις την ιδιαιτέραν ημών Πατρίδα δια γενικούς σκοπούς, καθώς και εις τους αναξιοπαθούντας του Νομού Λακωνίας μη έχοντας περιουσίαν κινητήν ή ακίνητον και όταν το θύμα τυγχάνη σοβαρού ατυχήματος, η βοήθεια δε τότε θα εγκρίνεται από την Γενικήν Συνέλευσιν
• Η παροχή ηθικής και υλικής βοήθειας εις εκπαιδευτικόν και φιλανθρωπικόν οργανισμόν εις την χώρα ταύτην και την γενέτειραν ημών.

Τριανταέξι περίπου χρόνια αργότερα, οι Λάκωνες ριζωμένη πια στην καινούργια τούτη χώρα, αισθάνθηκαν την ανάγκη να επανερμηνεύσουν τους αρχικούς σκοπούς ώστε καλύτερα να αντικατοπτρίζουν τη νέα τους πραγματικότητα.

Κατά συνέπεια, το καινούργιο καταστατικό που εγκρίθηκε στις 2 Ιουνίου 2002 θέτει ως στόχους, σε απλή δημοτική πλέον, τους εξής:

• Η προαγωγή, διατήρηση ενότητας, φιλίας και στενών δεσμών μεταξύ ανθρώπων που ενδιαφέρονται για τη Λακωνική παράδοση και κληρονομιά στην Νότια Αυστραλία και σε όλη την Αυστραλία γενικά
• Η ανταλλαγή μορφωτικών, παραδοσιακών και κοινωνικών δεσμών μεταξύ ατόμων στην Αυστραλία, Ελλάδα και αλλαχού ανά τον κόσμο, που ενδιαφέρονται για τη Λακωνική παράδοση και κληρονομιά
• Η προαγωγή, και συντήρηση της Ελληνικής παράδοσης ήθους και γλώσσας μεταξύ των κατοίκων της Αυστραλίας ιδιαίτερα ανάμεσα στη νεολαία που ενδιαφέρεται για τη Λακωνική παράδοση και κληρονομιά
• Η ίδρυση, δημιουργία και υποστήριξη, φιλανθρωπικών, μορφωτικών και πολιτιστικών ιδρυμάτων στη Νότια Αυστραλία και αλλαχού
• Η προαγωγή ευημερίας, μόρφωσης και ανάπτυξης των μελών, αλλά εξαιρούνται οι πολιτικοί και θρησκευτικοί οργανισμοί
• Να συντονίζει πρωτοβουλίες και συμμετέχει σε ενέργειες που είναι συναφείς ή πρόσφορες για την επίτευξη των ως άνω σκοπών

Τα επόμενα χρόνια, στην πορεία προς τη συμπλήρωση της πρώτης μας πεντηκονταετίας, εκπληρώνοντας τους παραπάνω στόχους πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στις μεταβαλλόμενες περιστάσεις και συνθήκες. Την αλλαγή όπως και την πρόοδο δεν θα πρέπει να τη φοβόμαστε αλλά να την αγκαλιάζουμε και ενεργά να συμμετέχουμε στη διαμόρφωσή της έτσι ώστε να εξυπηρετούνται καλύτερα οι νέες επιθυμίες των πελοποννησιακής καταγωγής συμπάροικων ως σύνολο. Ενώ θα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για το παρελθόν, χρειάζεται να είμαστε θετικοί και σίγουροι για το μέλλον, ένα μέλλον που ο Παλλακωνικός Σύλλογος ως αναπόσπαστο σωματείο μέλος της Παμπελοποννησιακής Ομοσπονδίας θα χρειαστεί να παίξει ζωτικό ρόλο στη διαμόρφωσή του, κι αυτό πολύ πριν από την 50η του επέτειο σε πέντε χρόνια. 

Δημήτρης Κατσάμπης
Γραμματέας

Για το ιστορικό του Συλλόγου βλ.

Ιστορική Ανασκόπηση Από το 1966 μέχρι 2010 Το ταξίδι του Παλλακωνικού στο πέρασμα του χρόνου