Αντικαρκινικός Έρανος: Συγχαρητήρια επιστολή

Patrick Conlon Mr Christos Vlahos President Pan-Laconian Society of SA “Leonidas” Inc 24-26 Aldridge Ave PLYMPTON PARK SA 5038 Dear Mr Vlahos I write to congratulate your organisation for the very successful Flinders Medical Centre Foundation’s fundraising lunch held at your premises on Sunday 22nd May 2011. I am advised that the day was extremely well organised and well attended, raising over sixty thousand dollars towards cancer research. This is a tremendous result for a very worthy cause that the Pan-Laconian Society should be most proud of. Once again congratulations to all the volunteers on a job well done. Yours sincerely HON PATRICK CONLON MEMBER FOR ELDER 30/05/2011

Προς κ. Χρήστο Βλάχο Πρόεδρο Παλλακωνικού Σύλλογοού ΝΑ «Λεωνίδας» 24-26 Aldridge Ave PLYMPTON PARK SA 5038 Αγαπητέ κ. Βλάχο Γράφω να συγχαρώ το σύλλογό σας για τον πολύ επιτυχημένο έρανο για το Flinders Medical Centre Foundation που έλαβε χώρα στο κέντρο σας, την Κυριακή 22 Μαΐου 2011. Μαθαίνω η ημέρα ήταν πολύ καλά οργανωμένη με ευρεία συμμετοχή, επιφέροντας πάνω από εξήντα χιλιάδες δολάρια για την έρευνα του καρκίνου. Είναι καταπληκτικό το αποτέλεσμα για ένα πολύ αντάξιο σκοπό και ο Παλλακωνικός Σύλλογος θα πρέπει να είναι εξαιρετικά υπερήφανος. Πάλι συγχαρητήρια σε όλους τους εθελοντές για μια πολύ καλή δουλειά. Με εκτίμηση Πάτρικ Κόνλον Αντιπρόσωπος της έδρας ΄Ελντερ Κοινοβουλίου της  Νότιας Αυστραλίας 30/05/2011

Νεαρός επιστήμονας κινητοποιεί τους Λάκωνες στον αντικαρκινικό αγώνα

Οι Λάκωνες της Αδελαΐδας δραστηριοποιήθηκαν την Κυριακή 22 Μαΐου προκειμένου να ενισχύσουν τον πολυαναμενόμενο αντικαρκινικό έρανο στον οποίο πρωτοστάτησε ο Γεώργιος Δρακόπουλος, νεαρός Λάκωνας επιστήμονας με μια διακαή επιθυμία μέσα του να κάνει ό, τι μπορεί για να βοηθήσει την ανθρωπότητα στην καταπολέμηση του καρκίνου που αποτελεί μια από τις σημαντικότερες αιτίες θανάτου τόσο στην Αυστραλία όσο και στην Ελλάδα.

Πήρε πάνω από τρεις μήνες σχεδιασμού από την πλευρά του, κινητοποιώντας μια μικρή ομάδα από πρόθυμους συνεργάτες – σύζυγο, πατέρα, μητέρα και αδελφή- χτυπώντας τις πόρτες εκατοντάδων επιχειρήσεων στη Νότια Αυστραλία προκειμένου να δρομολογηθεί ο έρανος της Κυριακής όπου συγκεντρώθηκαν 30 χιλ. δολάρια για το Flinders Medical Centre Foundation, επίσημη φιλανθρωπική οργάνωση του Flinders Medical Centre αποστολή του οποίου είναι να επιτευχθεί πρόοδος στην υγεία μέσω συνεχής έρευνας παγκόσμιου κύρους. Κατά συνέπεια συμπληρωματικοί πόροι είναι ζωτικής σημασίας.

Οι δραστηριότητες την ημέρα του εράνου περιλάμβαναν λαχείο, πλειστηριασμό και ζωγραφική προσώπου για τα παιδιά. Υπήρχαν επίσης παρουσιάσεις από εκπροσώπους του ιδρύματος του ιατρικού κέντρου οι οποίοι τόνισαν τη την πολύτιμη υποστήριξη των κοινοτικών οργανώσεων, όπως και του Παλλακωνικού Συλλόγου στις ερευνητικές τους πρωτοβουλίες. Οι ομιλητές, επίσης, φρόντισαν να εξηγήσουν μια σειρά από προληπτικά μέτρα που χρειάζεται ο καθένας να γνωρίζει σχετικά με τη φροντίδα της δικής του προσωπικής υγείας.

Το ποσό των 32 χιλ. δολ. που συγκεντρώθηκε την Κυριακή στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο συνοδεύεται από ίσο ποσό από τους εργοδότες του Γιώργου, BHP Billiton, που ουσιαστικά σημαίνει ο αντικαρκινικός αγώνας θα ωφεληθεί κατά 64 000 δολ. μέσω των προσπαθειών του Γιώργου, των υποστηρικτών του, και του Παλλακωνικού Συλλόγου της Νότιας Αυστραλίας.

Ο Παλλακωνικός Σύλλογος είναι περήφανος για το Γιώργο και την πρωτοβουλία του να κινητοποιήσει υποστήριξη για αυτόν τον πολύ αξιόλογο σκοπό. Είναι θαυμάσιος νέος που δίνει παράδειγμα. Ελπίδα μας περισσότεροι από τους νέους μας να ακολουθήσουν το παράδειγμά του.

Oι γεύσεις της Πελοποννήσου στο SBS

Η Πελοπόννησος θα βρεθεί στο επίκεντρο μιας νέ ποας σειράςυ θα προβληθεί στο κανάλι SBS ONE με σημείο αναφοράς τη μαγειρική της περιοχής, αλλά και τους ανθρώπους και τα αξιοθέατά της.

Η σειρά ονομάζεται «Lyndey and Βlair’s Taste of Greece» και δημιουργοί της είναι η βραβευμένη για την ενασχόλησή της με την γαστρονομία Lyndey Milan και ο γιος της Blair Milan, που αποβίωσε πρόσφατα σε ηλικία μόλις 29 ετών, από οξεία λευχαιμία μυελού των οστών.
 
Η προβολή των επεισοδίων αποτελεί και απότιση φόρου τιμής στον νέο ηθοποιό που χάθηκε τόσο πρόωρα. Μητέρα και γιος είχαν ταξιδέψει πέρυσι στην Πελοπόννησο, με τη συνοδεία τηλεοπτικού συνεργείου.

Δοκίμασαν εδέσματα και λιχουδιές των ντόπιων κατοίκων, συναναστράφηκαν μαζί τους και επισκέφθηκαν εστιατόρια της περιοχής. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος ανήκει στην κουζίνα της Πελοποννήσου, ωστόσο, δεν παραβλέπεται η ιστορία του τόπου. Δίνεται η δέουσα σημασία, προβολή και πληροφόρηση για τους αρχαιολογικούς προορισμούς της περιοχής.

Η κ. Lyndey Milan, συντετριμμένη ακόμη από το θάνατο τους γιου της, είπε ότι επισπεύσθηκε η μετάδοση της σειράς «ακριβώς για να προβληθεί προς τιμήν του». Γενικότερα, δε, για τη σειρά είπε: «Αυτό ήταν ένα ανεπανάληπτο οδοιπορικό. Όχι όπως οι συνηθισμένες οικογενειακές διακοπές. Και οι δύο μας αναζητούσαμε γεύσεις και περιπέτεια στην ελληνική ύπαιθρο σαν τρελοί».

O Blair Milan, πριν το ανεπάντεχο γεγονός και ενώ η σειρά βρισκόταν στο στάδιο της τελικής επεξεργασίας, είχε προλάβει να δηλώσει: «Το να ταξιδεύεις και να γυρίζεις ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα με τη μητέρα σου είναι κάτι όχι και τόσο συνηθισμένο. Να το πως κάπως έτσι: με την μητέρα μου δεν υπάρχει ούτε μια βαρετή στιγμή. Την ομορφιά της σχέσης μητέρας/γιου μπροστά στον φακό δεν μπορείς να την προσποιηθείς ή να την αντιγράψεις. Η ωρίμανση αυτής της σχέσης δοκιμάστηκε και καλλιεργήθηκε σε ένα διάστημα 29 χρόνων».

Η σειρά θα αρχίζει να προβάλλεται την Πέμπτη 26 Μαΐου στις 7:30 το βράδυ, ώρα Αδελαΐδας.  Τα προγράμματα είναι επίσης διαθέσιμα στη διεύθυνση: www.sbs.com.au/shows/tasteofGreece

Θέμης Καλλός.

 Η Πελοπόννησος «πρωταγωνίστρια» | Neos Kosmos

Τιμητική αναγνώριση Λακώνων

Δύο Λάκωνες ενενηντάρηδες αναγνωριστήκανε επισήμως στον ετήσιο χορό των Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης στο Goodwood που έγινε στις 14 Μαΐου στο Ολύμπικ Χωλ της Αδελαΐδας. Τιμητικά διπλώματα απονεμήθηκαν στον Γεώργιο Οικονόμου που διετέλεσε ψάλτης του ναού επί 40 χρόνια και στον Νίκο Αντώνη τακτικό εκκλησιαζόμενο κατά την ίδια χρονική περίοδο. Οι δύο είναι και παλαίμαχα σεβαστά μέλη του Παλλακωνικού Συλλόγου, ο Γεώργιος από τους Αγίους Αναργύρους διετέλεσε πρόεδρος στη δεκαετία του 1970, ενώ ο Νίκος από την Καρίτσα είναι τακτικός στις περισσότερες από τις εκδηλώσεις.

Εκτιμούμε ιδιαίτερα τη συμβολή τους. Χρόνια πολλά να συνεχίσουν να υπηρετούν την παροικία και να είναι κοντά στο Σύλλογο.

Στη φωτογραφία πάνω ο Γεώργιος Οικονόμου και κάτω ο Νίκος Αντώνης.

Η Φωτογραφία του Μήνα Μάη 2011: Πρώτο Γυναικείο Τμήμα 1994

 Στη σημερινή αναμνηστική φωτογραφία από το 1994 εικονίζεται το πρώτο Γυναικείο Τμήμα του Παλλακωνικού Συλλόγου. Διήρκησε περίπου πέντε χρόνια, ήταν αναπόσπαστο και ιδιαίτερα ενεργό κομμάτι του Συλλόγου, και προπομπός ίσης εκπροσώπησης των γυναικών στο διοικητικό συμβούλιο. Έφερε καινούργιο χρώμα, και συνέβαλε σημαντικά στην καθιέρωση των γιορτών της μητέρας και του πατέρα.

50η Επέτειος: Συγχαρητήρια στην Παλλακωνική Μελβούρνης

Θερμότατα συγχαρητήρια απευθύνει ο Παλλακωνικός Σύλλογος Νότιας Αυστραλίας στο αδελφό σωματείο μας, την Παλλακωνική Αδελφότητα της Μελβούρνης και Βικτορίας, που φέτος γιορτάζει την 50ή της επέτειο.

Η Παλλακωνική Αδελφότητα ιδρύθηκε το 1961 με σκοπό να φέρει πιο κοντά τους Λάκωνες μετανάστες από όλη την Βικτόρια. Την περίοδο της μεγάλης αυτής μεταπολεμικής μετανάστευσης, πολλοί Λάκωνες βρήκαν στην Παλλακωνική Αδελφότητα ένα κέντρο συνάντησης, ανταλλαγής εμπειριών και αλληλοβοήθειας απέναντι στις προκλήσεις πώς να μάθουν να ζουν στην θετή καινούργια τους πατρίδα.

Πολλοί Λάκωνες επέλεξαν να εγκατασταθούν στο Brunswick και στη γύρω περιοχή του Moreland. Όταν ήρθε καιρός η Αδελφότητα να βρει μόνιμη κατοικία, η αγορά του κτιρίου που βρίσκεται στο 258 Albert Street, Brunswick, ήταν η φυσική επιλογή. Μετονομάστηκε «Λακωνικό Σπίτι» και συνεχίζει να υπηρετεί ως λέσχη του σύλλογο μέχρι σήμερα.

Πάνω από μισό αιώνα η οργάνωσή συμβάλει στη διατήρηση της λακωνικής πολιτιστικής κληρονομιάς στη Βικτόρια. Εξακολουθεί να μεταβιβάζει αυτή την πολιτιστική κληρονομιά στη δεύτερη και τρίτη γενιά Ελληνοαυστραλών.

Κάθε χρόνο η Αδελφότητα διοργανώνει εκδηλώσεις και δραστηριότητες που αποσκοπούν στην ανάδειξη του λακωνικού πολιτισμού, συμπεριλαμβανομένων εκθέσεων παραδοσιακών ελληνικών χορών, θέατρο, πολιτιστικά σεμινάρια και πανηγύρια. Είναι ιδιαίτερα υπερήφανη που είναι σε θέση να συμβάλει στην πολυπολιτισμική όψη της Μελβούρνης με τον τρόπο αυτό.

Μεταξύ των επιτευγμάτων της Παλλακωνικής Αδελφότητας περιλαμβάνονται η δική της εφημερίδα (Λακωνικά Νέα), δραστήριο τμήμα ηλικιωμένων, πολιτιστική επιτροπή, καθώς και ελληνικό χορευτικό συγκρότημα.

Η Παλλακωνική Αδελφότητα πρόσφατα άρχισε να δημοσιεύει στο διαδίκτυο δική της ιστοσελίδα στην οποία περιγράφονται οι δραστηριότητες και το όραμα του αδελφού μας σωματείου των Μελβουρνιωτών. Η διεύθυνση στο διαδίκτυο είναι: http://www.leonidas.org.au/

Και πάλι συγχαρητήρια για τη σπουδαία αυτή ιστορική πορεία. Προσβλέπουμε στη συνέχιση στενών δεσμών και συνεργασίας μεταξύ των δυο αδελφών σωματείων για τη διατήρηση και την προώθηση της κοινής πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Χαρούμενη Μέρα της Μητέρας!

Σε αναχώρηση από το καθιερωμένο ο Παλλακωνικός Σύλλογος φέτος, για πρώτη φορά, γιορτάζει την Ημέρα της Μητέρας σαββατοβραδιάτικα, έτσι ώστε οι Λακώνισσες να έχουν την ευκαιρία πρώτα να χαρούν την τιμή όλες μαζί και κατόπιν την επόμενη μέρα να είναι ελεύθερες να απολαύσουν ιδιαίτερο ποιοτικό χρόνο με την οικογένεια.

Η Γιορτή της Μητέρας είναι αλλιώτικη από τις άλλες. Είναι γιορτή που μας θυμίζει πώς ήρθαμε στον κόσμο. Είναι γιορτή φόρο τιμής σ’ εκείνη που μας έφερε στη ζωή, που μας έδωσε πνοή και αποτελεί το κέντρο του δικού μας κόσμου, αλλά και εμείς του δικού της.

Η ημέρα αυτή σκοπό έχει να τιμήσει την προσφορά της μητέρας στη ζωή, που μας προσφέρει ακούραστα την αγάπη της και τη βοήθεια της και το μόνο που περιμένει από εμάς είναι ένα γλυκό χαμόγελο.

Η αναγνώριση αυτών που αγαπάμε και μας αγαπούν δεν είναι τόσο «ακριβή» και δύσκολη υπόθεση. Μερικές φορές η πιο απλή χειρονομία μπορεί να έχει μεγαλύτερη συναισθηματική βαρύτητα από ένα ακριβό δώρο. Λόγια παρηγοριάς, μια ζεστή αγκαλιά.

Η Γιορτή της Μητέρας, παγκόσμια γιορτή, έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα. Στην αρχαιότητα ήταν γιορτή της άνοιξης όπου λατρευόταν η Γαία, η μητέρα Γη, μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων. Αργότερα την αντικατέστησε η κόρη της, η Ρέα, σύζυγος του Κρόνου, μητέρα του Δία και όλων των ολύμπιων θεών και που ήταν η θεά της γονιμότητας.

Τον 17ο αιώνα, η Γιορτή της Μητέρας, συναντάται στη Μεγάλη Βρετανία ως «Mothering Sunday». Αυτή η μέρα γιορταζόταν την 4η Κυριακή της Σαρακοστής προς τιμή της Παναγίας και όλων των μητέρων της Αγγλίας. Κατά την διάρκεια αυτής της μέρας, οι υπηρέτριες που έμεναν στα σπίτια των αφεντικών τους έπαιρναν μία μέρα άδεια για να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να περάσουν την ημέρα με τις μητέρες τους.

Στην εποχή μας η δεύτερη Κυριακή του Μάη έχει επικρατήσει διεθνώς. Έτσι πολλές χώρες, ανάμεσά τους η Ελλάδα και η Αυστραλία, γιορτάζουν την γιορτή της μητέρας την δεύτερη Κυριακή του Μάη.

Η Γιορτή της μητέρας βέβαια έχει χάσει, όπως και όλες οι γιορτές, τον παραδοσιακό της χαρακτήρα. Παρ' όλο που η γιορτή αυτή καθιερώθηκε για να γιορτάζεται η μητέρα σαν έννοια, μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να δείξει κανείς την αγάπη του για την δική του μητέρα, γρήγορα ωστόσο το εμπόριο και η διαφήμιση ανακάλυψαν μια νέα πηγή εσόδων και έτσι τα πρώτα συμβολικά λουλούδια της γιορτής έγιναν γρήγορα ανθοδέσμες, ακριβά και υπερτιμημένα δώρα.

Οι παραδοσιακές αξίες της αγάπης και του σεβασμού, ωστόσο δεν μπορεί ποτέ να εξαργυρωθούν. Ας ελπίζουμε αυτή η τάση μπορεί να αντιστραφεί και η γιορτή να επανέλθει στην πραγματική της έννοια και ουσία.

Προς αυτό, σε τούτο το τεύχος το «Παλλακωνικό Δελτίο» παρουσιάζει μια συλλογή στις μεσαίες σελίδες από φωτογραφίες που απεικονίζουν τις γυναίκες του Συλλόγου, τις «Ωραίες Ελένες του Λεωνίδα», σε διάφορες δραστηριότητες στο πέρασμα των χρόνων.

Ο Παλλακωνικός Σύλλογος εύχεται χαρούμενη μέρα της μητέρας σ’ όλες τις Λακώνισσες. Να είναι πάντα υγιείς, χαρούμενες και ευτυχισμένες.

Να τις χαιρόμαστε, με αγάπη για όλες και ιδιαίτερο σεβασμό προς τις προγονές μας.

Chantal Contouri Featured in “One Dream Ago: The Beatles’ South Australian Connections”

Santal the MC

Pan-Laconian Society of South Australia function

John Lennon called Chantal Contouri “squat”, later on she became a sex symbol.  What’s more, she was not ashamed but honored by Lennon’s comment. She was characterised as the greatest fan of the Beatles in Australia and had the chance to work with them. Today, she refers to the kindness and warmth of John Lennon. Chantal Contouri was born in Agios Georgios in Mani of Laconia. She is a successful actor in the Australian cinema, TV and theatre. Lately, she came under the spotlight again, due to her close relationship with the British rock band “The Beatles”.

Interesting, unknown details of her life next to the Beatles can be found in the book “One Dream Ago: The Beatles’ South Australian Connections”, written by Michael Savvas and Olivia Savvas-Koopmans.

“I met with the Beatles in 1964 in Adelaide, under unusual circumstances. When I turned 19, in 1969 I decided to go to London. I arrived on my birthday and I was hosted by Bruce Welch and his girlfriend – who was to become the well-known actress Olivia Newton-John. One day, Bruce and I came across John Lennon and Yoko Ono. John Lennon was really kind. I remember, at the time, he had a white Rolls Royce, with a TV and antenna- and all that in 1969! I was astonished!”

That's was how Chantal Contouri met Lennon and got hired as a waitress at the Revolution Club. The Club is a Beatles property. It was named after the namesake song of the Beatles, which topped the charts.

Chantal Contouri Featured in “One Dream Ago: The Beatles’ South Australian Connections”


Bio
Chantal Contouri (born 1949 in Lakonia Greece) is an Australian actress.

Contouri has had starring roles in Australian films and played guest and recurring roles in various television series. Television roles including nurse Tracey Wilson in the soap opera Number 96 in 1974–1975.

She later appeared in The Sullivans as Melina Tsangarakis, who married Norm Baker before her death by firing squad. Contouri appeared in US daytime soap opera General Hospital in 1988 and played a guest role in Australian teen soap E Street in 1993.

She played a main role in sex comedy film Alvin Purple Rides Again (1974), and later had a guest role in the Alvin Purple television series produced in 1976. Contouri had starring roles in horror-suspense films Thirst (1979) and Snapshot (1979). Her most recent feature film appearance was in The Wannabes (2003).

In 2007, Contouri discussed Number 96 on an episode of Where Are They Now, and revealed that she runs a restaurant in Adelaide called The Original Barbecue Inn.
Courtesy: http://en.wikipedia.org/wiki/Chantal_Contouri

Η Φωτογραφία του Μήνα Απρίλη 2011: Καλά Τσουγκρίσματα 1957

Πάσχα σημαίνει πατρογονικό χωριό και οικογενειακή ζεστασιά, συγκέντρωση της οικογένειας γύρω στο γιορτινό τραπέζι, τα λουλούδια στον Επιτάφιο και τα ανοιξιάτικα αρώματα της φύσης… 

... ένα κόσμο μακριά για τους πρώτους μετανάστες από το Νότιο Πάρνωνα στη δεκαετία του ’50 που εδώ εικονίζονται να τσουγκρίζουν τα κόκκινα αυγά στο φιλόξενο σπίτι του Καστελοριζιώτη Δημήτρη Ψήλου το Πάσχα του 1957. Ο Δημήτρης ήταν ένας από τους παλαιότερους μετανάστες στην τότε ακόμα μικρή ελληνική παροικία της Αδελαΐδας, και έδειχνε ιδιαίτερη φροντίδα στους Λάκωνες. Στη φωτογραφία η οικογένεια Δημήτρη και Ρινιώς Ψήλου με παρέα επί το πλείστον από Κοσμιτογερακίτες μετανάστες. Από αριστερά πρόσωπο άγνωστων στοιχείων, Γεώργιος Κούρλας, Γεώργιος Πήλιουρας, Θεόδωρος Λάμπρος, Γιάννης Μπαμπαδήμας, Γεώργιος Χελιώτης (από Κουνουπιά Κυνουρίας) Πέτρος Κατσίκας, Παναγιώτης Μαρουδάς, Δημήτρης Ψήλος, Θεόδωρος Κουτσοθεοδωρής, Ρινιώ Ψήλου και τα παιδιά.

Αναζητώντας την ελληνική οικογένεια του προπάππου, 100 χρόνια από το θάνατό του

Αγαπητέ αναγνώστη, Τα τελευταία 5 χρόνια ψάχνω να βρω την οικογένεια του προπάππου μου, Ανδρέα. Σας παρακαλώ αν μπορείτε να με βοηθήσετε.  Ονομάζομαι Τζόλυον, και ο προπάππους μετανάστευσε στην Νότια Αυστραλία, φτάνοντας εδώ το 1874, ηλικίαςπερίπου 24 ετών. Κατόπιν αγγλοποίησε το όνομά του, όπως πολλοί Έλληνεςμετανάστες την εποχή εκείνη, στο AndrewThompson. Ένα μεγάλο κενό μεσολαβεί μεταξύ την άφιξή του και το επόμενο συμβάν στη ζωή του, νομίζω μέχρι να κατατοπιστεί σε μιαξένη χώρα, όπου δεν μπορούσε να μιλήσειτη γλώσσα. Εγκαταστάθηκε στο Port Augusta της ΝότιαςΑυστραλίας, παράκτια πόλη με μικρό λιμάνικατάλληλο για αλιεία. Εδώ το 1883παντρεύτηκε την Αγγλίδα κοπέλα ΣοφίαΡέυνολτς, και ένας από τους μάρτυρες στογάμο ήταν ο Anton Nicholias, ο οποίος παρέμεινε δια βίου φίλος. Ο Ανδρέας υπέγραψε το πιστοποιητικό του γάμου μεσταυρό, που σημαίνει δεν θα ήξερε γράμματα. Δεν ξέρουμε αν έστειλε γράμματα στην Ελλάδα, η οικογένεια ίσως δεν γνώριζε ότι είχε παντρευτεί και είχε παιδιά. Ελπίζω η σύζυγός του να είχεγράψει στα αγγλικά και να είχαν τουλάχιστον κάποια είδηση για το γιο τους. H Σοφία και o Ανδρέας  απέκτησαν πολλά παιδιά: την Αναστασία, έναν γιο Ανδρέα, την Ελένη, τη γιαγιά μου Έθελ, την Κλεάνθη, την Αθηνά, και την Αναστασία Ρικάρδα. Αφού το πρώτο τους παιδί το ονόμασαν Αναστασία, μήπως αυτό ήταν το όνομά της μητέρας του; Είναι λυπηρό η Αναστασία, ο Ανδρέας, και ηΑναστασία Ρικάρδα πέθαναν ως βρέφη, αλλά τέσσερις επιζώντες κόρες μεγάλωσαν, παντρεύτηκαν και είχαν δικές τους οικογένειες. Τον Απρίλη του 1891 ο Ανδρέας πολιτογραφήθηκε Αυστραλός υπήκοος και από το πιστοποιητικό αυτό ανακαλύπτουμεότι ήταν Έλληνας και το επάγγελμα ψαράς. Κι αυτό το πιστοποιητικό υπογράφεται με σταυρό. Τα παιδιά του άρχισαν σχολείο το 1892 και στο δελτίο εγγραφής χαρακτηρίζεται ψαράς / έμπορος  ψαριών.  Προφανώς επιθυμούσε αυτά να μορφωθούν, κάτι που ο ίδιος δε χάρηκε στην Ελλάδα. Σαν τρίτης γενεάς Αυστραλέζα, μου έκανε έκπληξη να μάθω ότι έχω Έλληνα προπάππου, αλλά στη συνέχεια καθώς είχα χρόνο να το καλοσκεφτώ, αυτό ίσως εξηγεί πολλά πράγματα: τη σκούρα επιδερμίδα του πατέρα μου, τα καστανά του μάτια και μαύρα μαλλιά, την υπέροχα χαρούμενη προσωπικότητά, τον τρόπο στη συζήτηση να μιλάει με τα χέρια, τηη προτίμηση για φαγητά μεσογειακά.  Μια δεύτερη ξαδέρφη μου λέει της είχαν πει το ελληνικό επώνυμο του Ανδρέα ήταν Μόρφετ αλλά ίσως ήταν λάθος γραμμένο, ή παρόμοιο με πόλη ή χωριό απ’ όπου είχε έρθει.  Ο Ανδρέας πέθανε στο Πορτ Πίρι της Νότιας Αυστραλίας, γειτονική πόλη του Πόρτ Αυγκούστα, στις 9 Δεκεμβρίου 1911 ηλικίας 61 χρόνων, αιτία του θανάτου καρδιακή προσβολή. Φέτος, το 2011, είναι τα εκατό χρόνια από το θάνατό του, και τα μέλη της οικογενείας επιθυμούν για να τιμήσουν τη ζωή του. Αλλά, θα θέλαμε και την οικογένειά του στην Ελλάδα, να ξέρει ζωντανή είναι και  η μνήμη του στη Νότια Αυστραλία. Νομίζω ίσως να ήρθε από κάποιο νησί όπου υπήρχε αλιευτικός κλάδος, ή να ήταν καταδιωκόμενος ή εκτοπισμένος από τους Τούρκους; Το θρήσκευμά του στη Νότια Αυστραλία ήταν καθολικός. Καθώς ο ίδιος δεν μπορούσε να διαβάσει ή να γράψει, όταν αγγλοποίησε το όνομά του, είναι πιθανό ότι να ακουγόταν πολύ σαν το ελληνικό του όνομα ώστε όταν άλλοι του μιλούσαν ο ίδιος ο αναγνώριζε το όνομά του. Έχω βαθύτατο θαυμασμό καθώς και φοβερό σεβασμό για του προπάππου το το θάρρος, την αποφασιστικότητα και θέληση για επιτυχία. Να αφήσει κανείς την οικογένειά του ξέροντας ότι πιθανότατα να μην τους δεις ποτέ ξανά, να κατανικήσει τέτοιες ανισότητες όπως να μη μπορεί να γράψει και να διαβάζει, και εντούτοις να περάσει μια καλή ζωή υποδηλώνει τη δύναμη και το χαραχτήρα του. Ελπίζω να υπάρξει κάποιος αναγνώστης του «Παλλακωνικού Δελτίου», που θα θυμάται για κάποιο απόγονο που ήρθε στην Αυστραλία το 1874, και θα έλθει σε επαφή την το Δελτίο. Δεν έχει σημασία πόσο μικρή, κάθε ένδειξη είναι σημαντική. Η οικογένεια στην Αυστραλία θα είναι ιδιαιτέρως ευγνώμων και εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας προς τον εκδότη του «Παλλακωνικού Δελτίου»  για τη μεγάλη ευγένεια του να μας βοηθήσει στην αναζήτησή της ελληνικής οικογένειας του προπάππου.

Searching for great grandfather's Greek family, 100 years after his death Dear Reader, For the past 5 years I have been searching for the family of my Great Grandfather, Andreus. Please can you help me? My name is Jolyon, and Great Grandfather, migrated to South Australia, arriving here in 1874, aged about 24 years. He then anglicised his name as many Greeks immigrants of that time did, to Andrew Thompson. There is a big gap between his arrival and the next event in his life and I expect he was finding his way in a foreign country, where he could not speak the language. He settled in Port Augusta, South Australia a coastal town with a small port and good opportunity for fishing. It is here in 1883 he married an English girl Sophia Reynolds, and one of the witnesses at the marriage was Anton Nicholias, who remained a friend for life. Andreus signs his marriage certificate with a cross, indicating that he could not write in English. I don’t know if any letters were ever written home to Greece and perhaps the family do not know that he married and had children. I am hoping his wife would have written in English and they at least had some news of their son. Sophia and Andreus had several children, Anastasia, a son Andrew, Helena, Ethel my Grandmother, Cleanthie, Athaeir, and Anastasia Richarda.  As his first child was called Anastasia was this his Mother’s name?  Sadly Anastasia, Andrew, and Anastasia Richarda died as infants, however his four surviving daughters went on to marry and have families of their own. In April 1891 Andreus becomes a “Naturalised” Australian and it was on this certificate that I discovered that he was a native of Greece and a professional fisherman. This certificate is also signed with a cross. His children began school in 1892 and on their enrolment forms he is described as ‘fisherman/ fish merchant’. Obviously he was anxious for them to get the education that he had missed out on in Greece. As a third generation Australian, it came as a surprise to find I had a Greek Great Grandfather, but then as I had time to think about it, it did explain many things. My Father’s dark olive skin, dark brown eyes, and black hair, his wonderful happy personality, his manner of speaking with his hands, and his love of Mediterranean foods. A second cousin has told me that she was told that Andreus’s Greek surname was Morphette, however this maybe misspelt, or maybe the region, town, or village that he came from. Andreus died in Port Pirie, South Australia a neighbouring town of Port Augusta on the 9 December 1911 aged 61 years; the cause of death was a heart attack. This year in 2011 is the centenary of his death, and family members wish to celebrate his life. However we would like his family in Greece to know that his memory in South Australia is alive and well. I think he may have come from an island where there was a fishing industry, perhaps fleeing persecution from the Turks? His religion in South Australia was Catholic. As he could not read or write when he anglicised his name it is likely that it sounded very much like his Greek name so that when people spoke to him he would recognise his name. I have deep admiration and overwhelming respect for Great Grandfather’s courage, determination and will to succeed. To leave one’s family knowing that you will probably never see them again, and to overcome such odds as not being able to read or write, and have a good life is an indication of his strength, and character. I am hoping that there will be a reader of “The Pan-Laconian Bulletin” who will recall a Great Uncle going to Australia about 1874, and will contact the Bulletin. No matter how small every clue is important. The family in Australia would be most grateful and I extend our thanks to the editor of The Greek Tribune for his great kindness in helping me in my search for Great Grandfather’s Greek Family.

Διεθνές Συμπόσιο Πολιτιστικής και Περιβαλλοντικής Κληρονομιάς και Τοπίου με θέμα «Καβομαλιάς: Από το Ομηρικό στο Σύγχρονο Τοπίο»

Ο Σύνδεσμος Βελανιδιωτών ‘Η Μυρτιδιώτισσα’ και το Κέντρο Σπαρτιατικών & Πελοποννησιακών Σπουδών (CSPS) του Πανεπιστημίου του Nottingham με το Δήμο Μονεμβασίας, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Αικ. Λασκαρίδη και το Μεσογειακό Ινστιτούτο για τη Φύση και τον Άνθρωπο (Med-INA), φιλοδοξούν να φέρουν -για πρώτη φορά- επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων (αρχαιολόγους, ιστορικούς, λαογράφους, γεωλόγους, κλπ), τοπικούς φορείς, εκπροσώπους κυβερνητικών οργανισμών, και μέλη μη-κυβερνητικών οργανώσεων, σε ανοιχτό διάλογο σχετικά με την προστασία, προώθηση και ανάδειξη του πολιτιστικού και περιβαλλοντικού τοπίου αυτής της ιδιαίτερα σημαντικής περιοχής της Πελοποννήσου.

Οι εργασίες του Διεθνούς Συμποσίου θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 30 Απριλίου 2011 στο Συνεδριακό Κέντρο «Πέτρα» στη Μονεμβασία Λακωνίας ενώ την επομένη (Κυριακή 1η Μαΐου 2011) θα πραγματοποιηθεί πεζοπορία στον ανακαινισμένο πλέον Φάρο του Καβομαλιά.

Η θεματική του Συμποσίου είναι ευρεία και αφορά

1. την ιστορία και την αρχαιολογία της περιοχής του Μαλέα με ανακοινώσεις σχετικές με
α. την Ομηρική παράδοση και στην αρχαία και σύγχρονη ελληνική γραμματεία και τέχνη
β. προγονικά τοπία όπως τη βυθισμένη προϊστορική πολιτεία στο Παυλοπέτρι
γ. την πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής και προτάσεις προστασίας, ανάπτυξης και προώθησης
δ. την σύγχρονη ιστορία της περιοχής
ε. τον Φάρο του Καβομαλιά ως διατηρητέο ιστορικό μνημείο (το έργο αναστύλωσης και ανάδειξης του Φάρου και της σημασίας του για την ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας)

2. την περιβαλλοντική κληρονομιά του Κάβου Μαλέα με ανακοινώσεις που αφορούν
α. στη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής
β. στην προστασία και ανάδειξη του θαλάσσιου πλούτου του Καβομαλιά
γ. στην προστασία και ανάδειξη του «Απολιθωμένου Δάσους» στον Άγιο Νικόλαο Βοιών
δ. στον σπηλαιολογικό πλούτο της περιοχής

3. την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο και τις προοπτικές για την προστασία και ανάδειξη των Ελληνικών τοπίων και του τοπίου του Καβομαλιά.

Μετά το πέρας των ανακοινώσεων, οι σύνεδροι θα καταλήξουν σε κοινή Διακήρυξη για την ανάδειξη και προστασία του Καβομαλιά.

Το Διεθνές Συμπόσιο τελεί υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Πελοποννήσου και πραγματοποιείται επί τη ευκαιρία της Κύρωσης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για το Τοπίο στην Ελλάδα.

Το Συμπόσιο είναι αφιερωμένο στη μνήμη του καπετάν-Βασίλη Κωνσταντακόπουλου (Costamare).

Σύντομο ιστορικό του πολιτιστικού και περιβαλλοντικού τοπίου του Κάβου Μαλέα

Το Ακρωτήριο του Μαλέα (Άκρα Μαλέα, Καβομαλιάς ή Ακρωτήρι του Αγίου Αγγέλου) αποτελεί το νοτιο-ανατολικότερο ακρωτήριο της Ευρώπης και ένα από τα σημαντικότερα περάσματα της ανατολικής Μεσογείου. Απόκρημνο και αφιλόξενο υψώνεται 600 μέτρα πάνω από τη θάλασσα. Ο εξαιρετικά δύσκολος περίπλους και οι συχνές εναλλαγές των ανέμων το έχουν καταστήσει ένα από τα επικινδυνότερα ακρωτήρια της ανατολικής Μεσογείου. Φόβος και τρόμος των ναυτικών από αρχαιοτάτων χρόνων ενέπνευσε την ελληνική και λατινική γραμματεία, από τον Όμηρο έως τον Στράβωνα και τον Ανδρέα Καρκαβίτσα. Οι Ομηρικές μαρτυρίες για τα πάθη του Οδυσσέα και του Μενελάου, τα παθήματα των Αργοναυτών, οι εξιστορήσεις για τον Πελοποννησιακό πόλεμο, οι σύγχρονες ναυτικές ιστορίες για τα στοιχειά που προκαλούν φοβερές φουρτούνες, οι τοπικές δοξασίες ότι εδώ ήταν τα μυθικά τέρατα Σκύλλα και Χάρυβδις, οι πειρατές και το Κλευταύλακο του Βουρογιώργη, οι μοναστικές κοινότητες και ο «ερημίτης του Καβομαλιά» (για τον οποίον υπάρχουν αναφορές από το Γάλλο συνταγματάρχη Μοράντε Σαιν Βενσάν, το Γάλλο συγγραφέα Μπισσόν, τον Κ. Ουράνη στα "Ταξίδια Στην Ελλάδα" και τον Α. Λαμαρτίνο στα "Ταξίδια" του), έρχονται σε πλήρη αρμονία με το άγριο φυσικό τοπίο και τα μνημεία μοναδικού φυσικού κάλλους, τα σπήλαια και το «Απολιθωμένο Δάσος».

Η ιστορία και η αρχαιολογία της περιοχής είναι μοναδικού ενδιαφέροντος, με τα λείψανα της αρχαιότερης βυθισμένης πολιτείας στον κόσμο να κείνται σε βάθος 3-4 μέτρων στο Παυλοπέτρι . Στα Βελανίδια θα πρέπει, κατά τον Βρετανό αρχαιολόγο F.W. Ηasluck, να αναζητηθεί η αρχαία πόλη Σίδη. Στην Αγία Μαρίνα, στο σπήλαιο Κανατάκια που κατοικήθηκε ήδη από τα προϊστορικά χρόνια, ο Παυσανίας ανέφερε ιερό του Ποσειδώνα με το όρθιο άγαλμα του θεού. Tόπος λατρείας από την αρχαιότητα ο Μαλέας προσέλκυσε το θρησκευτικό συναίσθημε των ανθρώπων και κατά τη εποχή. Εδώ ήκμασε κατά τους Βυζαντινούς και Μεταβυζαντινούς χρόνους, η μοναστική ζωή με πλήθος μονών, ναών και σκητών σημαντικότατης ιστορικής και αρχαιολογικής σημασίας. Τόσο μεγάλος είναι ο αριθμός των θρησκευτικών μνημείων ώστε η περιοχή ονομάστηκε «Μικρόν Άγιον Όρος». Εδώ μόνασαν οι Άγιοι Θωμάς και Γεώργιος οι εν Μαλεώ, και -για χρονικό διάστημα- ο Άγιος Θεόδωρος ο εν Κυθήροις. Οι πέτρινοι μύλοι που δεσπόζουν στο όρος Βάρδια έχουν κατασκευαστεί προγενέστερα του 1830 (κατά προφορικές μαρτυρίες κατοίκων των Βελανιδίων περί το 1500 μ.Χ.) και αυτοδικαίως χαρακτηρίζονται ιστορικά μνημεία. Ο Φάρος του Καβομαλιά, χτισμένος το 1886, έχει χαρακτηρισθεί ιστορικό μνημείο από το ΥΠ.ΠΟ.Τ. από το 2006. Η αναστύλωσή του πραγματοποιήθηκε με δαπάνες του Ιδρύματος Αικ. Λασκαρίδη ενώι η μελέτη αναστήλωσης εκπονήθηκε με δαπάνες του καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλου (Costamare). To 1943 ανεγέρθη το πρώην Γερμανικό Παρατηρητήριο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, που λειτούργησε και ως Ναυτικό Παρατηρητήριο μαζί με αυτό της Αίγινας, για την παρακολούθηση της κίνησης των πολεμικών πλοίων στο Μυρτώο πέλαγος, και που αποτελεί σήμερα σημαντικότατο μνημείο της σύγχρονης Ευρωπαϊκής ιστορίας.

Στα σημαντικότατα μνημεία φυσικού κάλλους εντάσσονται το μοναδικού γεωλογικού-παλαιοντολογικού ενδιαφέροντος «Απολιθωμένο Δάσος» στον Άγιο Νικόλαο και τα αμέτρητα σπήλαια με ίχνη κατοίκησης από τους προϊστορικούς χρόνους, π.χ. Μαύρη Σπηλιά και Αγία Μαρίνα. Η χλωρίδα της περιοχής περιλαμβάνει πολλά σπάνια είδη αλλά το μεγαλύτερο ενδιαφέρον βρίσκεται στην παρουσία στενών ενδημικών φυτών, όπως τα stachys spreitzenhoferi spreitzenhoferi, nepeta scordotis, linaria hellenica, campanula andrewsii hirsutula, inularot undifolia, iolchicum sfikasianum, tulipa goulimyi, crocus goulimyi leucanthus, σesleria taygete, silene sedoides runemarkii και bolanthus fruticulosus. Στην περιοχή του Μαλέα έχουν καταγραφεί αρκετά είδη θηλαστικών μεταξύ των οποίων και είδη απειλούμενα προς εξαφάνιση, συγκεκριμένα ένας από τους τελευταίους πληθυσμούς τσακαλιού (canis aureus), ενώ σε καταποντισμένες σπηλιές και νησίδες στην Αγία Μαρίνα και σε άλλα δυσπρόσιτα σημεία του ακρωτηρίου, Μεσογειακές φώκιες (monachus monachus).

Συνάντηση Αντιπεριφεριφερειάρχη Λακωνίας με πρόεδρο Παλλακωνικής Ομοσπονδίας ΗΠΑ - Καναδά

Τον Πρόεδρο της Παλλακωνικής Ομοσπονδίας Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και Καναδά και Αντιπρόεδρο του Ελληνοαμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου , Κώστα Κουτράκο, δέχτηκε την Τρίτη 22 Μαρτίου 2011 στο γραφείο της η Αντιπεριφεριφερειάρχης Λακωνίας κ. Αδαμαντία Τζανετέα.

Συζήτησαν θέματα της Ομογένειας και η κ. Τζανετέα δεσμεύτηκε ότι η Περιφέρεια θα είναι αρωγός σε κάθε προσπάθεια της Ομοσπονδίας και τόνισε ότι η Ομογένεια αποτελεί ένα από τα πιο δημιουργικά κομμάτια του Ελληνισμού που δεν ξέχασε ποτέ την Μητέρα – Πατρίδα. Υπογράμμισε ότι η συμβολή των Ομογενών στην αναπτυξιακή πορεία της Λακωνίας είναι καθοριστική. Σε μια δύσκολη περίοδο για την χώρα μας, η συνεργασία με τους Έλληνες της διασποράς θα πρέπει να είναι διαρκής, αφού οι στόχοι είναι κοινοί.

Ο κος Κουτράκος ενημέρωσε την κα Τζανετέα για τα προβλήματα της Ομογένειας και για τις δράσεις τις οποίες προτίθεται να υιοθετήσει προκειμένου να ενδυναμώσει τους τοπικούς συλλόγους, προσελκύοντας νέους ανθρώπους.

Επίσης συζητήθηκαν οι συντονισμένες ενέργειες που θα πρέπει να δρομολογηθούν προκειμένου να βελτιωθεί η εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό, συνομολογώντας ότι οραματίζονται μια Λακωνία καλύτερη για όλους μας, πάντοτε με τη βοήθεια και τη συμπαράσταση των Απόδημων Ελλήνων.

To Festival Hellenika φέτος γιορτάζει την 20η του επέτειο με ένα πλούσιο πρόγραμμα εκδηλώσεων

Το φεστιβάλ παρουσιάζεται από το Νοτιο-Αυστραλιανό Συμβούλιο του  Ελληνικού Πολιτιστικού Μήνα και προβάλλει την πλούσια κουλτούρα της Ελλάδας και της ελληνικής παροικίας στη Νότια Αυστραλία.  Οι εκδηλώσεις  που αποτελούν μέρος του Festival Hellenika προωθούν την  πολυμορφία και το ισχυρό ιστορικό υπόβαθρο όπως και τους δεσμούς που οι Ελληνοαυστραλοί έχουν με την Ελλάδα. Το φεστιβάλ ξεκινά το Μάρτιο και λειτουργεί τους επόμενους δύο μήνες. Τα κυριότερα σημεία περιλαμβάνουν: Με φεγγάρι στην Αθήνα - μια επιλογή από τα καλύτερα μελωδικά και ρομαντικά τραγούδια Ελλήνων συνθετών επηρεασμένοι από το φωτεινό αθηναϊκό φεγγάρι· μουσικό εργαστήρι με τίτλο Ο ρόλος των κρουστών στην ελληνική μουσική και, περίπατο στις κλασσικές ελληνικές στήλες με ξεναγό  το  Σπύρο Σαρρή, πρόεδρο των Νοτιο-Αυστραλών  φίλων του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου της Αθήνας. Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σημειώσουμε πρόεδρος του φεστιβάλ είναι η νεαρή Λάκαινα Σταματική Κρίτα που κατάγεται από τα Παπαδιάνικα.

Σταματική Κρίτα Festival Hellenika celebrates its 20th anniversary in 2011 with a packed program of activities. Presented by the South Australian Council for the Greek Cultural Month Inc., the festival highlights the artistically rich culture of Greece and of the Greek community in South Australia. The events that are part of Festival Hellenika encourage the diversity and strong historical background and ties Greek-Australians have with Greece. The festival kicks off in March and runs for the next two months. Some highlights include: Under an Athens moon – a selection of the finest melodic and romantic songs by Greek composers and influenced by the bright Athenian moon; a musical workshop titled The role of percussion in Greek music; and the classical Greek columns walk, guided by Spiros Sarris, President of the SA friends of the Australian Archaeological Institute of Athens. We are delighted to note president of the festival is the young Laconian, Stamatiki Kritas who hails from Papadianika.

Καριτσιώτικα Νέα: Τα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα στις οθό...

Καριτσιώτικα Νέα: Τα Οικογενειακά Δέντρα του Νότιου Πάρνωνα στις οθό...: "20 000 - αριθμός σταθμός μιας μακροχρόνιας έρευνας Τον απίστευτο αριθμό των 20 000 έχει πλέον ξεπεράσει η καταγραφή της ερευνητική..."

Η Φωτογραφία του Μήνα Μάρτη 2011: Εκδήλωση στη δεκαετία του ‘60

Στη σημερινή αναμνηστική φωτογραφία εικονίζεται παρέα μελών του Παλλακωνικού Συλλόγου σε μία από τις πρώτες εκδηλώσεις του Συλλόγου στο «Λήμνος Χωλ» κάποτε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1960.

Η φωτογραφία δείχνει από αριστερά την Αντωνία Αρβανιτάκη (το γένος Δημητροπούλου) από Ριζά, Κούλα (το γένος Τσάκου) και Διαμαντή Λαμπράκη από Μεσοχώρι και Άγιο Γεώργιο Βοιών αντίστοιχα, Φάνη Αρβανιτάκη από Αχαϊκό Αχαΐας και Δημοσθένη Αντωνίου από Βλαχιώτη, φοιτητής τότε που σύντομα μετά άφησε την Αυστραλία να συνεχίσει σπουδές ιατρικής στην Ελλάδα.

Ευχαριστούμε την Αντωνία Αρβανιτάκη για την παραχώρηση.

Τριήμερη εκδρομή στη Μιλτζούρα

Στα πρώτα χρόνια στην Αυστραλία πολλοί Λάκωνες μετανάστες αυτή την εποχή κάθε χρόνο πήγαιναν στη εκεί, στην καρδιά της κοιλάδας του Μάρι, για τον τρύγο.

H Άννα Λάμπρου, αντιπρόεδρος του Παλλακωνικού Συλλόγου, διοργανώνει για τα μέλη και φίλους τριήμερη εκδρομή στη Μιλτζούρα από το Σάββατο 9 Απριλίου μέχρι τη Δευτέρα 11 Απριλίου 2011.

Ημέρα 1η: Σάββατο 9 Απριλίου - Αδελαΐδα προς Μιλτζούρα
8:00 π.μ. Αναχωρούμε από το Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο, ταξιδεύουμε μέσω Γκόλερ και στη συνέχεια στο Sturt Highway μέσω της Νουριούτπα και Τρούρο, όπου θα απολαύσουμε τον πρωινό καφέ. Θα περάσουμε πάνω από τον ποταμό Μάρι στο Μπλάντσταουν και στη συνέχεια θα περάσουμε το Γουάκερι, Κίγκστον, Μπάρμερα και Ρένμαρκ όπου θα έχουμε μεσημεριανό γεύμα με θέα τον ποταμό. Το απόγευμα περνάμε από το Παρίγκα, τη Λίμνη Κουλουλεράιν και τελίκα φτάνουμε στη Μιλυζούρα. Δείπνος και διανυκτέρευση στο Commodore Motor Inn.

Ημέρα 2η: Κυριακή 10 Απριλίου – Κρουαζιέρα στο ποταμό, κατάστημα Κοσμημάτων
9:00 π.μ. Μετά το πρωινό μας, ξενάγηση στη Μιλτζούρα και στη συνέχεια στις 10:30 π.μ. κρουαζιέρα με ποταμόπλοιο μέχρι το μεσημεριανό γεύμα στις 1:00 μ.μ. Κατόπιν επίσκεψη σε κατάστημα κοσμημάτων όπου θα δούμε την διαδικασία κατασκευής κοσμημάτων, την κοπή, λείανση και στίλβωση των πολύτιμων λίθων. Θα επιστρέψουμε στο μοτέλ μας για φρεσκάρισμα πριν τις 6.00 μ.μ. και κατόπιν θα πάμε στο RSL Memorial Club για δείπνο και παιχνίδι στις μηχανές πόκερ, για όποιους επιθυμούν.

Ημέρα 3: Δευτέρα, 11 Απριλίου - Μιλτζούρα προς Αδελαΐδα
9:00 π.μ. Αναχωρούμε από τη Μιλτζούρα να ταξιδέψουμε στη Μπαρούγκα όπου θα επισκεφτούμε τον Αυστραλιανό Κήπο Ενδοχώρας. Ο κήπος, άνω των 122 στρεμμάτων, έχει δημιουργηθεί από τους ντόπιους και περιλαμβάνει 1700 τριανταφυλλιές καθώς και τοπικά φυτά που παρέχουν ένα υπέροχο καταφύγιο για τα πουλιά. Πρωινό τσάι θα σερβιριστεί πριν την αναχώρηση για μια γρήγορη ματιά στο Γουέντγορθ και στη συνέχεια ταξιδεύουμε πίσω προς την Αδελαΐδα μέσω Ρένμαρκ και Μπέρρι. Στο Μπέρρι επισκεπτόμαστε το εργοστάσιο όπου μπορούμε να αγοράσουμε κονσερβοποιημένα φρούτα, μαρμελάδες, χυμούς, ελαιόλαδο, αποξηραμένα φρούτα κλπ. Στο Γουάκερι θα έχουμε μεσημεριανό γεύμα και επιστρέφουμε στο Παλλακωνικό Οικογενειακό Κέντρο πριν 5.30 μ.μ.

Συνολικό κόστος: 341 δολάρια ανά άτομο

Για να κλείσετε θέση επικοινωνήστε με  την Άννα Λάμπρου

Spartans prepare for Aussie Rules glory

The Hawthorn Spartans are making a name for themselves in the AFL world as a successful Greek Australian team.

This is Sparta!” is a battle cry that we would not expect to emanate from a three quarter time huddle in an Australian Rules match, but the Hawthorn Spartans are defying expectations.

Founded as the thirds team of the Hawthorn Amateur Football Club, the Spartans are a predominately Greek Australian based footy club in Melbourne’s inner East suburbs.

With support from the AFL’s Multicultural Program and supporters who include Collingwood legend Peter Daicos, the Spartans are attracting not only members of the football fraternity, but also Greek Australian businesses keen to sponsor the club.

“The AFL has provided some basic resources for the team, such as drink bottles, and we could see further support during the year,” says Anthony Demetriou.

The Spartans are tied in with the Hawthorn Amateurs Football Club. “They have seniors and reserves,” Demetriou explains.

“Our team plays in a separate competition which is called the Club 18s. We are the Club 18s arm of the football club.”

Having attracted the attention of one of the vice-captains of the Greek Team of the Century, fans attending Spartans matches may become accustomed to seeing Collingwood legend Peter Daicos supporting the Spartans. Ari Mitropoulos says the ex-Magpie forward could have some on-field involvement.

“Peter has attended training and assisted the team. His son Josh has trained with the team on a number on occasions. Peter has also requested, when available, to be the runner for the team,” Mitropoulos explained.

Con Terzoglou says that “approximately 90%” of the Spartans have Greek blood.

“A small percentage of the team were born in Greece, but a lot of the boys have Greek blood. 90%, in fact. A number of assistant coaches are of Greek origin. Furthermore, our small percentage of non-Greeks are claiming to have Greek origins. Chris Higgins our assistant coach and oldest past player is claiming he has ancestral Greek blood.”

With so many Greeks in the squad, the Spartans face a unique issue, which surely very few other Australian Rules sides would be forced to endure. Terzoglou explains.

“A lot of the boys are doing the J.M.E (July Mykonos Exodus) so this will form our end of season trip in the middle of the season,” he jokes.

A visit to www.hawthornspartans.com.au will reveal that the Spartans have attracted some great support from Greek organisations and businesses.

So far our sponsors include The Greek Deli, GDF Partners, Global Travellers, Bill Papastergiadis, Albert Park Deli, Nikos Quality Cakes, Rrent Property Managers, Sovereign Events, Riversdale Orthodontics and we have more to come,” says Andrew Toumbakis.

“Greeks in Australian Rules is a relatively untapped community.”

With the Spartans reach seemingly extending beyond to the wider Greek Australian community, fans will undoubtedly hope that some former Greek Australian AFL stars could line-up for the Spartans.

Toumbakis is coy but hopeful. “Not at this stage, he begins. “But we are hoping to work on one in the future. Who knows? Maybe a Kouta (Greek Team of the Century) or Christou might make a guest appearance, but for the time being one of our co- captains Anthony Demetriou is the nephew of AFL CEO Andrew Demetriou.

Visit the Spartans website to see numerous pictures of the boys in action, and any individuals or businesses interested in discussing sponsorship can contact the team’s accountat George Demetriou CPA on (03) 9553-1511 or 0409 022 909.

James Belias
Neos Kosmos
18 February, 2011
http://www.neoskosmos.com/news/en/go-the-spartans?page=2

Αναμνηστική Φωτογραφία Γερακιτών

Δεν μπορούσαμε να αφήσουμε την ευκαιρία να περάσει από το αποκριάτικο καρναβάλι του Παλλακωνικού Συλλόγου την Κυριακή 27 του Φλεβάρη χωρίς ένα αναμνηστικό στιγμιότυπο των Γερακιτών της Αδελαΐδας με επισκέπτες συγχωριανούς από το Σίδνεϊ, Χρήστο καί Κατίνα Τσερώνη και Νίκο Σαμσώνη, που ήταν κι αυτοί στην αποκριάτικη εκδήλωση.

Πρώτη σειρά: Στέλιος Π. Πήλιουρας, Αθηνά συζ. Χρήστου Γιάννε, Κατίνα συζ. Χρήστου Τσερώνη, Χρήστος Δ. Βλάχος, Νίκος Στ. Σαμσώνης, Χρήστος Γ. Γιάννες, Χρήστος Π. Τσερώνη

Μεσαία σειρά: Δημήτρης Π. Πήλιουρας, Φιλιππία Α. Τριγώνη (το γένος Βασιλείου Μήτρη), Αντωνία Γ. Μητσοπούλου (το γένος Δημητρίου Βλάχου), Κατερίνα Ν. Μήτρη (το γένος Δ Βλάχου), Παναγιώτης Δ. Βλάχου

Πίσω σειρά: Μάντω Γ. Πήλιουρα (το γένος Ηλία Γίάννε), Παναγιώτα Κ. Μαλαβάζου (το γένος Χρήστου Αγγελέτου), Χρήστος Δ. Μαρουδάς, Δήμος Λ. Κούρλας, Κωνσταντίνος Δ. Μαρουδάς, Θεόδωρος Γ. Λάμπρος, Κωνσταντίνα Β.Λιάπη (το γένος Δημητρίου Κατσάμπη), Γιάννης Β. Μανούσος, Στρατούλα Δ. Κούρλα (το γένος Κωνσταντίνου Βλάχου), Ελένη Η. Γαλάνη (το γένος Δ. Μαρουδά), Κυριάκος Π. Θεοδωρακάκος, Σουσάνα Ε. Μαλαβάζου (το γένος Α. Μαρουδά), Γαρυφαλλιά Χρ. Βλάχου (το γένος Γ. Κυάμου), Ελένη Χρ. Μαρουδά (το γένος Γ. Μαγουλιανού, Σουσανιώ Στεφ. Κυάμου ) το γένος Ι. Δρούσια), μια φίλη, Άννα Θ. Λάμπρου (το γένος Σ. Δούλφα) με τον μικρό εγγονό Κωστάκη Γ. Σταθόπουλο.

Την επόμενη μέρα το γλέντι συνεχίστηκε με μπάρμπεκιου στην κατοικία του Γιάννη Μανούσου.

Αναμνηστική φωτογραφία Γερακιτών

Το έθιμο του γλεντιού, της ψυχαγωγίας και του «μασκαρέματος» ήταν απόλυτα εμφανές στην αποκριάτικη εκδήλωση του Παλλακωνικού Συλλόγου Νότιας Αυστραλίας την Κυριακή 27 του Φλεβάρη, αναδημιουργώντας έτσι στην ελληνική παροικία της Αδελαΐδας την περίοδο των αποκριών στις Κροκέες, στο Γύθειο, αλλά και σε κάθε χωριό της πολυαγαπημένης ιδιαίτερης πατρίδας, της Λακωνίας.

Οι Γερακίτες ωστόσο δεν μπορούσαν να αφήσουν την ευκαιρία να περάσει χωρίς μια αναμνηστική φωτογραφία όλων των συγχωριανών στην εκδήλωση συμπεριλαμβανομένων και μερικών από το Σύδνεϋ, τους Χρήστο και Κατίνα Τσερώνη και Νίκο Σαμσώνη, που ήταν κι αυτοί στην αποκριάτικη εκδήλωση.

Πρώτη σειρά: Στέλιος Π. Πήλιουρας, Τούλα συζ. Χρήστου Γιάννε, Αθηνά συζ. Χρήστου Τσερώνη, Χρήστος Δ. Βλάχος, Νίκος Στ. Σαμψώνης, Χρήστος Γ. Γιάννες, Χρήστος Π. Τσερώνη

Μεσαία σειρά: Δημήτρης Π. Πήλιουρας, Φιλιππία Α. Τριγώνη (το γένος Βασιλείου Μήτρη), Αντωνία Γ. Μητσοπούλου (το γένος Δημητρίου Βλάχου), Κατερίνα Ν. Μήτρη (το γένος Δ Βλάχου), Παναγιώτης Δ. Βλάχου

Πίσω σειρά: Μάντω Γ. Πήλιουρα (το γένος Ηλία Γίάννε), Παναγιώτα Κ. Μαλαβάζου (το γένος Χρήστου Αγγελέτου), Χρήστος Δ. Μαρουδάς, Δήμος Λ. Κούρλας, Κωνσταντίνος Δ. Μαρουδάς, Θεόδωρος Γ. Λάμπρος, Κωνσταντίνα Β.Λιάπη (το γένος Δημητρίου Κατσάμπη), Γιάννης Β. Μανούσος, Στρατούλα Δ. Κούρλα (το γένος Κωνσταντίνου Βλάχου), Ελένη Η. Γαλάνη (το γένος Δ. Μαρουδά), Κυριάκος Π. Θεοδωρακάκος, Σουσάνα Ε. Μαλαβάζου (το γένος Α. Μαρουδά), Γαρυφαλλιά Χρ. Βλάχου (το γένος Γ. Κυάμου), Ελένη Χρ. Μαρουδά (το γένος Γ. Μαγουλιανού, Σουσανιώ Στεφ. Κυάμου ) το γένος Ι. Δρούσια), μια φίλη, Άννα Θ. Λάμπρου (το γένος Σ. Δούλφα) με τον μικρό εγγονό Κωστάκη Γ. Σταθόπουλο.

Τραπέζι
Μετά από την αποκριάτικη εκδήλωση, ο Θεόδωρος και η Άννα Λάμπρου έκαναν τραπέζι στο σπίτι τους. Από αριστερά Άννα , Σπύρος Μίτκας, Γιώργος Σταθόπουλος, Θεόδωρος, Γιώργος Αντωνόπουλος, Δημήτρης και Σταματούλα Κουτσοβασίλη από το Σύδνεϋ και Διαμάντω Αντωνοπούλου.

2012 Έτος Νικηφόρου Βρεττάκου επιδιώκει ο Δήμος Ευρώτα

Η ανακήρυξη του 2012 ως έτος Νικηφόρου Βρεττάκου, όπως επιδιώκει η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σπάρτης όπου φιλοξενείται και το προσωπικό αρχείο του διάσημου Λάκωνα ποιητή, επικυρώθηκε ομόφωνα από το Δημοτικό Συμβούλιο Ευρώτα κατά την τακτική συνεδρίαση του την Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 1911. Το πλήρες κείμενο της σχετικής εισήγησης από τον αντιδήμαρχο Ηλία Παναγιωτακάκο έχει ως εξής:

Θεωρούμε θετική την πρωτοβουλία της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Σπάρτης, όπου διαμέσω του εφορευτικού της συμβουλίου πρότεινε την ανακήρυξη του 2012, ως «ΕΤΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ».

Αφορμή, η συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννησή του στις Κροκεές Λακωνίας την Πρωτοχρονιά του 1912 και 21 χρόνια από την εκδημία του, στις 4 Αυγούστου, στην Πλούμιτσα του πρώην Δήμου Κροκεών.

Ο Νικηφόρος Βρεττάκος τελείωσε το Δημοτικό στις Κροκεές και το Γυμνάσιο στο Γύθειο, συνεχίζοντας το μεγάλο περιπετειώδες και δημιουργικό ταξίδι του στην Αθήνα, στην αυτοεξορία του στην Ιταλία, στη διάρκεια της δικτατορίας και την επιστροφή στην πατρώα γη.

Πάντα οι Κροκεές και η Πλούμιτσα ήταν αγαπημένοι του τόποι έμπνευσης, διαλογισμού και δημιουργίας. Για το Νικηφόρο Βρεττάκο, τον Ακαδημαϊκό, τον Ποιητή, τον Άνθρωπο, τον αντιστασιακό πατριώτη, η Πολιτεία και το ΥΠ.ΠΟ.Τ. υποχρεούνται να ανακηρύξουν το 2012, ως έτος «Νικηφόρου Βρεττάκου».

Αν και ο Δήμος Ευρώτα δεν προσκλήθηκε στο διάλογο ως συνδιοργανωτής σε αυτή την προσπάθεια, δηλώνουμε «παρών» σε αυτή τη διεκδίκηση.

Θεωρούμε ότι, οι Κροκεές και η Πλούμιτσα του Δήμου Ευρώτα έχουν ρόλο και λόγο στις εκδηλώσεις.

Συμμετέχουμε στην προσπάθεια διεκδίκησης από το ΥΠ.ΠΟ.Τ. για την ανακήρυξη του έτους 2012, ως «ΕΤΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ».

Συμμετέχουμε ως ισότιμοι έτεροι στη διαμόρφωση προτάσεων κι εκδηλώσεων, που οπωσδήποτε πρέπει να συμπεριλαμβάνονται οι Κροκεές και Πλούμιτσα του Δήμου Ευρώτα.

Βίος

Γεννήθηκε στις Κροκεές την 1η Ιανουαρίου 1912. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στο πατρικό του κτήμα στην Πλούμιτσα, κοντά στον Ταΰγετο, και τα μαθητικά του στις Κροκεές και το Γύθειο, από το Γυμνάσιο του οποίου αποφοίτησε.

Νέος εγκαταστάθηκε στην Αθήνα για σπουδές που δεν πραγματοποίησε και άσκησε διάφορα επαγγέλματα ως ιδιωτικός υπάλληλος (1930-1938) και έπειτα ως δημόσιος υπάλληλος (1938-1947) και ως φιλολογικός συντάκτης περιοδικών και εφημερίδων.

Πήρε μέρος στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-41 και ύστερα στην Εθνική Αντίσταση.

Το 1954 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος στον Πειραιά. Την περίοδο της δικτατορίας (1967-74) έζησε αυτοεξόριστος σε χώρες της Ευρώπης.

Ο Νικηφόρος Βρεττάκος είναι ένας σημαντικός σύγχρονος Έλληνας ποιητής, που διακρίνεται για τον βαθύτατο ανθρωπισμό της ποίησής του και την ιδιομορφία των εμπνεύσεών του. Ποιήματά του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες. Υπήρξε μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Πήρε μέρος σε πολλά ποιητικά συνέδρια και φεστιβάλ στο Λονδίνο, στην Αχρίδα της τότε Γιουγκοσλαβίας κ.α. Τιμήθηκε με δύο Πρώτα Κρατικά Βραβεία (1940 και 1956), το Βραβείο Εθνικής Αντίστασης (1945), το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1976), με το βραβείο Ουράνη κ.ά. Το 1980 πραγματοποίησε τα αποκαλυπτήρια του μνημείου του «αγνώστου ναυτικού» στο λιμάνι του Γυθείου.

Το 1987 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ήταν κάτοικος Αθηνών και ομιλούσε Γαλλικά και Ιταλικά. Ο Νικηφόρος Βρετάκος απεβίωσε στις 4 Αυγούστου του 1991. Ο Δήμος Αθηναίων απονέμει ένα λογοτεχνικό βραβείο στη μνήμη του. Το Αρχείο του έχει δωριθεί και σώζεται στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σπάρτης.

Ένας μικρότερος κόσμος Αναζητώ μίαν ακτή να μπορέσω να φράξω με δέντρα ή καλάμια ένα μέρος του ορίζοντα. Συμμαζεύοντας το άπειρο, νάχω την αίσθηση: ἢ πώς δεν υπάρχουνε μηχανὲς ή πώς υπάρχουνε πολὺ λίγες· ή πώς δεν υπάρχουν στρατιώτες ή πώς υπάρχουνε πολὺ λίγοι· ή πώς δεν υπάρχουνε όπλα ή πώς υπάρχουνε πολὺ λίγα, στραμμένα κι αυτά προς την έξοδο των δασών με τους λύκους· η πώς δεν υπάρχουνε έμποροι ή πώς υπάρχουνε πολὺ λίγοι σε απόκεντρα σημεία της γης όπου ακόμη δεν έγιναν αμαξωτοὶ Το ελπίζει ο Θεὸς πώς τουλάχιστο μες στους λυγμούς των ποιητών δεν θα πάψει νὰ ὑπάρχει ποτὲς ὁ παράδεισος. δρόμοι.

A smaller world  Ι seek a shore where Ι can fence in a patch of the horizon with trees or reeds. Where, gathering infinity, Ι can have the sense that: there are nο machines or very few; there are nο soldiers or very few; there are nο weapons or very few, and those few aimed at the exit of the forests with wolves; or that there are nο merchants or very few at remote points οn the earth where paved roads have not yet been laid. God hopes that at least in the poets᾿ sobs paradise will never cease to exist.

Η Φωτογραφία του Μήνα Φλεβάρη 2011: Αδελφοί Βλάχου

Στη σημερινή αναμνηστική φωτογραφία εικονίζονται οι πέντε γιοι του Χρήστου Βλάχου, σώγαμπρου Καρίτσας από Άγιο Δημήτριο.

  

Όλα τα αδέλφια γεννήθηκαν και πήγαν σχολείο στην Καρίτσα, αλλά στη συνέχεια επεδίωξαν να χτίσουν τη ζωή τους κάπου αλλού. Από πίσω αριστερά: Νικόλαος (1915-1974) παντρεύτηκε και εγκαταστάθηκε στη Σκάλα και κατόπιν μετανάστευσε στην Αυστραλία το 1956, Κωνσταντίνος (1912-1991) παντρεύτηκε στο Γεράκι και μετανάστευσε στην Αυστραλία το 1959, Γεώργιος (1917-2010) παντρεύτηκε στη Σκάλα και επίσης μετανάστευσε στην Αυστραλία το 1961. Καθιστοί μπροστά ο Ιωάννης (1909-1988) και Δημήτριος (1911-1998) που παντρεύτηκαν και έμειναν μόνιμα στη Σκάλα και Γεράκι αντίστοιχα.

Ευχαριστούμε το Χρήστο Νικολάου Βλάχο για την παραχώρηση.

Μία Λακώνισσα της Αυστραλίας δίπλα στους …Μπιτλς!

«Κοντόχοντρη» βάπτισε ο Τζον Λένον μια Λακώνισσα ηθοποιό της Αυστραλίας, και εκείνης όχι μόνο δεν της κακοφάνηκε αλλά το είχε και … τιμή της!

Χαρακτηρίστηκε ως «η φανατικότερη θαυμάστρια των Μπιτλς» στην Αυστραλία και είχε την τύχη να εργαστεί κοντά στον Λένον και τους συνεργάτες του. Σήμερα, μόνο καλά λόγια έχει να πει γι’ αυτόν που «ήταν ευγενικός, ζεστός» και που την πρόσεχε ιδιαίτερα.
Πρόκειται για την ομογενή ηθοποιό Σαντάλ Κοντούρη, γεννημένη στη Μάνη, που έχει μια πολύχρονη και ιδιαίτερα πετυχημένη καριέρα στον αυστραλιανό κινηματογράφο, την τηλεόραση και το θέατρο.

Γνωστή σ’ όλους μας η Σαντάλ αρκετές φορές έχει βοηθήσει ως τελετάρχης σε εκδηλώσεις του Παλλακωνικού Συλλόγου.

Τελευταία όμως η Σαντάλ απασχόλησε και πάλι τα αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης λόγω της γνωριμίας της με τους Μπιτλς, το παγκοσμίου φήμης αγγλικού ροκ συγκροτήματος από το Λίβερπουλ.

Το συγκρότημα αυτό, που μεσουράνησε στη δεκαετία του ΄60 και παραμένει το πιο δημοφιλές και επαναστατικό στην ιστορία της μουσικής, πραγματοποίησε το 1964 περιοδεία στην Αυστραλία.

Μεταξύ των πόλεων που επισκέφθηκε ήταν και η Αδελαΐδα με αποτέλεσμα η Σαντάλ να ανακηρυχθεί η πιο φανατική θαυμάστρια των Μπίτλς στην Αυστραλία, να καταλήξει στο … νοσοκομείο αλλά και να βρει μια δουλειά δίπλα στον Τζον Λένον!
Οι άγνωστες στιγμές της Σαντάλ δίπλα στους Μπιτλς περιγράφονται στο βιβλίο “One Dream Ago: The Beatle’s South Australian Connections” που έγραψαν ο ομογενής Michael Savvas και η Olivia Savvas-Koopmans.

Με αφορμή, λοιπόν, αυτό το βιβλίο η Σαντάλ μίλησε στο Σωτήρη Χαρζημανώλη του «Νέου Κόσμου» και θυμήθηκε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες περιόδους της ζωής της:
«Η γνωριμία μου με τους Μπιτλς», λέει, «ξεκίνησε με ανορθόδοξο τρόπο στην Αδελαΐδα το 1964. Θα σας μιλήσω γι’ αυτό αργότερα...
Στα 19 μου, το 1969, αποφασίζω να πάω στο Λονδίνο. Έφτασα την ημέρα των γενεθλίων μου. Με φιλοξένησαν, ο Μπρους Γουέλς, και η φίλη του-και μετέπειτα γνωστή ηθοποιός-Ολίβια Νιούτον Τζον.

Μια μέρα ο Μπρους και εγώ πέσαμε τυχαία πάνω στον Τζον Λένον και τη Γιόκο Όνο. Γνωριζόταν (ο Μπρους και ο Λένον) από παλιά. Ο Μπρους με σύστησε στον Τζον Λένον και εγώ … έλιωσα. Ο Λένον ήταν πολύ ευγενικός. Όχι μόνο δεν με αγνόησε αλλά μου έκανε και διάφορες ερωτήσεις. Θυμάμαι είχε μια λευκή Rolls Royce με τηλεόραση και κεραία. Μιλάμε τώρα για το 1969! Πολύ εντυπωσιάστηκα».

Και με την ευκαιρία αυτής της γνωριμίας η Σαντάλ έπιασε δουλειά ως σερβιτόρα στο Revolution Club του Λονδίνου. Ήταν ένα κλαμπ που ανήκε στους Μπιτλς και πήρε το όνομά του από το τραγούδι τους Revolution που σημείωσε μεγάλη επιτυχία.

«Ήταν ένα καταπληκτικό κλαμπ, μόνο για μέλη και εγώ ζούσα ένα παραμύθι. Καθημερινά περνούσαν από εκεί τα ιερά τέρατα της μουσικής. Είχα την ευκαιρία να συναναστρέφομαι με τον Τζον Λένον και τη Γιόκο. Και οι δυο τους ήταν πάντα γλυκοί και ευγενικοί μαζί μου και έδειχναν πραγματικά να ενδιαφέρονται για μένα. Άλλα μέλη του συγκροτήματος δεν ερχόταν κάθε βράδυ. Νομίζω ο Πολ Μακάρτνεϊ δεν ήρθε ποτέ.

«Εκεί», συνεχίζει η Σαντάλ, «γνώρισα τους Rolling Stones, τον Elton John, τον Tom Jones και τόσους άλλους». Η Σαντάλ όχι μόνο έκανε πραγματικότητα το όνειρό της αλλά έδινε την ευκαιρία και σε άλλους Αυστραλούς να μπουν στο κλαμπ και να γνωρίσουν τα είδωλά τους. Ένας απ’ αυτούς ήταν ο άγνωστος τότε Μόλι Μέλντραμ (θεωρείται κορυφαία προσωπικότητα σήμερα στο χώρο της ψυχαγωγίας στην Αυστραλία). «Τον βοήθησα να μπει στην αίθουσα και να γνωριστεί με τον Λένον. Την ώρα όμως που ο Μόλι πήγε να τον χαιρετήσει δεν πρόσεξε, και, ίσως και από τρακ, έλουσε τον Λένον με το ποτό του! Πάγωσα εγώ. Ο Λένον ξέσπασε στα γέλια, οι δυο τους τα βρήκαν αμέσως, έγιναν φίλοι και μέχρι τον θάνατο του διάσημου ερμηνευτή βρισκόταν πολύ κοντά».

Μάλιστα η Σαντάλ αποκαλύπτει ότι στο κλαμπ όλοι την ήξεραν ως «Τσάνκι» (κοντόχοντρη) ένα παρατσούκλι που της το έδωσε ο ίδιος ο … Λένον! «Ήταν πάντα τόσο γλυκός και ευγενικός. Μου έλεγε πάντα ευχαριστώ και δεν είχε «υφάκι» λέει η Σαντάλ. Η ίδια προσθέτει πως το κλαμπ ήταν πάντα γεμάτο με διασημότητες (πήγαιναν τακτικά ο Τζορτζ Χάρισον, ο Ρίγκο, ο Φελισιάνο, ο Στιούαρτ και τόσοι άλλοι) που μετά από κάποιο διάστημα δεν της έκανε καμιά εντύπωση.

«Αυτός ήταν και ο λόγος που δεν με συγκίνησε η δημοσιότητα» λέει αν και η ίδια έγινε διάσημη, τουλάχιστον στην Αυστραλία. Όπως αναφέραμε η γνωριμία της με τους Μπίτλς ξεκίνησε το 1964 στην Αδελαΐδα όταν την έκανε «κοπάνα» από το σχολείο για να πάει στην υποδοχή τους… Μόνο που έγινε «τσακωτή» αφού, πάνω στην αφέλειά της, μίλησε και στα μέσα ενημέρωσης και είπε πως «το σχολείο είναι φυλακή» και «οι Μπίτλς απελευθέρωση». Όχι μόνο την απέβαλαν από το σχολείο για μια εβδομάδα αλλά την τιμώρησαν και οι γονείς της και εκείνοι για να τους «εκδικηθεί» αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει (ή έτσι έκανε γιατί βασικά δεν το εννοούσε).

«Μου έφεραν τον Έλληνα παπά, μου έφεραν ψυχολόγο αλλά εγώ ανένδοτη» θυμάται σήμερα. Και θυμάται τον πατέρα της να της λέει στα ελληνικά: «Και όλα αυτά τα κάνεις για αυτά τα έντομα…Τις κατσαρίδες;».
 
Σήμερα η Σαντάλ διευθύνει το οικογενειακό εστιατόριό της, Barbecue Inn, στην Αδελαΐδα χωρίς να ξεχνά και την υποκριτική. «Τα έκανα όλα. Πήρα διακρίσεις, γνώρισα επιτυχία. Τώρα πια επιλέγω εγώ τις δουλειές που θα κάνω» λέει.

Πρωταγωνίστησε στις κινηματογραφικές ταινίες Alvin Purple Rides Again, Thirst, Snapshot και The wannabes (με τον Νίκο Γιαννόπουλο) και σε πολλά πετυχημένα σίριαλ όπως The Sullivans, Number 96 κ.ά. ενώ διακρίθηκε και στο θέατρο.

Έζησε επτά χρόνια στο Χόλιγουντ, όπου εκτός των άλλων έλαβε μέρος στην αμερικανική σαπουνόπερα General Hospital ενώ η τελευταία κινηματογραφική εμφάνισή της ήταν στην ταινία Birthday της ομογενούς Νάταλι Ελευθεριάδη, που πέρσι προβλήθηκε και στις Κάννες.
Η Σαντάλ λέει ότι τα κατάφερε με το «δικό» της τρόπο κόντρα σε όλους και σε όλα.

«Ήμουν μελαχρινή, όταν οι Αυστραλοί είναι ξανθοί, είχα ξένο όνομα… Τελικά τα κατάφερα. Ξέρεις είμαι Μανιάτισσα και εμείς δεν το βάζουμε εύκολα κάτω» καταλήγει.

Προσαρμοσμένο από ρεπορτάζ του Σωτήρη Χατζημανώλη, στην ελληνόφωνη εφημερίδα Μελβούρνης "Νέος Κόσμος"
8 Φεβρουαρίου του 2011